کشورما باردیگردر طلسم دیکتاتوری فاشیستی به سرکردگی وراهنمایی روسیه جهانخوارقرارگرفته است. رژیم مرگبارآخوندی برای بقای خود نه تنها سهم دریای خزرما را به روسیه واگذارکرد، واقتصاد کشورمان را به آنان سپرد، بلکه سیستم سرکوبی وبه زور اقرارگرفتن از زندانی ها وبه خاک وخون کشاندن جوانان مابه روش دوران سیاه استالین نیزبرعهده آنان گذاشته است.

در این زمان مبارزه و چالش جوانان میهن کمی دیر شده ولی خیلی دیر نیست. مشروط بر آن که هرچه زودتر جوانان، دسته دسته و گروه گروه به راههای گوناگون عرصه را بر این جلادان حاکم بر ایران تنگ کنند، و اجازه ندهند آب خوش از گلوی آنان پایین رود. امروز اندکی دیر است، ولی فردا خیلی خیلی دیر است، و رژیم مانند تازیان می تواند جاودانه شود.

این دوران دهشتناک تاریخ کشورمان، بی تردید بادوران سیاه و تاریک محمد علی شاه و دخالت کامل روسیه برابری می کند. بدبختانه کشورهای دیگر نیز به خاطر سودجویی های خود، حق از دست رفته مردم دربندکشورمان رانادیده می گیرند. بنابراین، تنها یکی از دو راه زیر است که می تواند کشور ما را نجات دهد:

۱- اعتصاب منفی، شرکت نکردن در هرمجمع ومحفلی که آخوند ووابستگانشان در آن شرکت دارند.

۲- نخریدن روزنامه و مجلات، گوش ندادن به رادیو وتلویزیون ها،

۳- گروگان گیری فرزندان و خانواده آخوندها و بسیجی ها،

۴-  نا امن کردن مجالس آخوندی اعم از روضه خوانی، سخنرانی، سمینار، نماز جمعه و غیره، با پخش نارنجک های کم خطر، ایجاد سر و صدا و پخش و پاشیدن گاز و مواد شیمیایی بد بو.

۵- چاپ اعلامیه و اطلاعیه بر روی کاغذ های کوچک و پخش در اتوبوس، قطار و جاهای عمومی

۵- نخریدن فرآورده و محصولاتی که آخوند ودولت آخوندی درآن سهم ویاشرکت دارند.

۶- چنان چه این هماهنگی نتیجه بخش نبود، نهایتا آغاز و انجام جنگ مسلحانه در همه جا، تنها راهی است که برای نجات ایران بجای می ماند.