در جشنی که به مناسبت عید قربان در حضور ولی وقیح و با شرکت ۱۳ دوجین از آخوندهای ریز و درشت عظیم الجثه و بی غیرت، و مفت خورگردن گلفت، سپاهیان کاسبکار دزدو غارتگر، هویجی های چاقوکش و بی پدرمادر، فاطمه کماندوهای ترشیده شوهربه روی خود ندیده، وشماری از بازاری های کار چاق کن حقه باز در سالن چند خران دارالخلیفه تشکیل شد، آقای ولی وقیح پس از یک رشته روزه خواهی و دعای نطفه به امت کذب الله حاضردرجلسه عید سعید قربان را تبریک گفتند.
ولی وقیح بر روی پرچم جدید ایران
ایشان فرمودند که قربانی کردن در راه اسلام و الله مدینه از واجبات است و ما هم هر لحظه در تلاشیم تا از این واجبات اللهی دور نمانیم. ما بر این باوریم که قربانی گوسفند و گاو در راه الله مدینه کارکوچک و کم بهایی است. بهترین قربانی، قربانی افرادی از ملت خس و خاشاک و یا دشمنان الله مدینه است. از این روی به دستور بت اعظم خمینی بت شکن در سال ۱۳۶۷ ما بیش از ۱۲ هزاراز ملت خس و خاشاک را به پیشگاه الله مدینه قربانی کردیم. هم اکنون نیز روز و شب در کوچه و برزن، خانه ومسجد، صحرا و بیابان، دانشگاه و آموزشگاه به قربانی کردن می پردازیم.
سپاهیان و هویجی های ما به سرکردگی فرزند لندهور و گردن درازمان، ملا مجتبی، همواره شبانه روز در کوچه و خیابان به قصابی کردن، قلع و قمع، و به خاک و خون کشیدن جوانان می پردازند. قربانی ندا آقاسلطان، سهراب اعرابی، صدها و هزاران جوانان دیگر از این نمونه اند.
آقای ولی وقیح افزودند ما این قربانی کردن ها را درپیشگاه الله مدینه ارج می نهیم و برای آن ها ارزش بسیار قائلیم.
از آن جا که قربانی کردن و قربانی گرفتن از سیاست های عالیه خلافت ما می باشد، ما تصمیم گرفتیم پرچم کشور و ملت خس و خاشاک را عوض کنیم تا حکایت کننده مقدس بودن قربانی در سرزمین ما باشد. در ضمن برنامه آینده ما آن است که پس از هر قربانی اسکلت آن را نگهداری کنیم وآن گاه موزه ای از اسکلت قربانیان در درون و یاکنار حرم مطهرحضرت امام به وجود آوریم که از آرزو و خواسته های شرعی و مقدس امام راحل بوده است.
