آتش یکی ازچهار عنصر باارزش و گرامی نزد ما ایرانیان است که جرم، میکرب، و انگل هارا از پای در می آورد، موجب پیشرفت صنعت و تکنولوژیست، و به زندگی ما نیز گرمی، و هستی می بخشد.

ماه اسپند ماه خانه تکانی، و شب چهارشنبه آخر ماه ویژه خود تکانی، تصفیه و پرورش روان، و به آتش کشیدن دشمنان است. آن چه را با آب و یا مواد شیمیایی نتوان پاک و بی زیان کرد، در جوارآتش جای می دهند تا باگرم شدن، انگل و میکرب های خود را از دست بدهد.

در بدترین شرایط آن است که جسم آسیب پذیر را باآتش می سوزانند تا میکرب و انگل های آن به دیگران سرایت نکند.

در سده های پیشین، با پیامد وبا، طاعون، و بیماری های واگیر دیگر، آن چه را در دسترس داشتند از وسائل خانه ، پوشاک، لحاف و تشک می سوزاندند تا از واگیری و گسترش این بیماری ها جلو گیری کنند.

چند سال پیش ما در اروپا به ویژه در انگستان شاهد آن بودیم هنگامی که بیماری گاوی سرایت نمود و بیم آن می رفت که به جانوران دیگر، و حتی انسان نیزسرایت کند، به ناچار میلیون ها گاو و بستر وجایگاه آن ها را به آتش کشیدند، و سوزاندند.

بی تردید آخوند و ملا چه بادستار، و یا بی دستار، میکرب و انگلی است فراگیر و آفت زا که از ۱۴ سده پیش به جان مردم کشورما افتاده، و هستی های ما را هم چنان نابود می کند.

هرآن چه در نفی ویا نابود کردن این انگل و سرطان جامعه ما کوشش شده و یا می شود، تاکنون به جایی نرسیده، و این سرطان مرگ آور به تندی پراکنده می شود.

در زمان آفت خمینی، شمار آخوندها شاید به چند صد هزار نمی رسید. هم اکنون با طاعون ولایت وقیح، شمار آن از میلیون نیز می گذرد.

حال، در این شب چهار شنبه پایان سال موقعیت و فرصتی به دست ما می آید که با آتش افروختن خود، ریشه علی بابا و چهل دزد، مجتبی جنایتکار. آیت الله های جنایت پیشه مانند خاتمی، مصباح یزدی، رفسنجانی، و دیگر آخوندها، یعنی این بیماری واگیر و خطرناک را به سوزانیم و شر ۱۴ سده آن ها را، از کشور و تاریخ خود کوتاه کنیم.

به امید پیروزی جوانان نیکو اندیش و پاک نهاد ما، به ویژه سبزدامنان و سبز پیشگان این مرز و بوم.