سازمان ملل در نشست عمومی خود درنوامبر ۲۰۰۹طی قطعنامه شماره A/RES/64/1، روز ۱۸ ژوئیه هرسال را برای خدمات نلسون مندلا به فرهنگ و آزادی، به نام «روز بین المملی مندلا» نام گذاری نمود.
این نامگذاری برای خدمات نلسون مندلا واقدام وی در حل اختلافات: برخورد بایکدیگر، رابطه های نژادی، پیشرفت و حمایت از حقوق انسانی، گذشت و تبادل نظر، تساوی میان زن ومرد، دفاع از حقوق کودکان، و گروههایی که از خود قدرت دفاعی ندارند، همچنین تقویت و پیشبرد گروههای فقیر و عقب مانده، بود. نامیدن این روز تایید و سپاسی است از نلسون مندلا برای اقدامات و کارهایش در مبارزه برای کسب آزادی در سطح بین الملی و اشاعه و ترویج صلح در سراسر گیتی.
نلسون مندلا در ۲۶ سالگی وارد کنگره ملی آفریقا (ANC) شد. سی سال از عمر خود را در پشت میله های زندان بسربرد تا توانست آپارتاید نژاد پرست آفریقا را پشت سرگذارد. در حقیقت برای نلسون مندلا جمعاً۵۰ سال از سال ۱۹۴۴ طول کشید تا به آرزوی خود یعنی دموکراسی در آفریقای جنوبی برسد.
کسی براستی نمی توانست اهمیت ونفوذ نلسون مندلا را که توانسته است مظهر و سمبل آزادی و دموکراسی درجهان باشد، پیش بینی کند.
ما از درسی که آفریقای جنوبی بارهبری نلسون مندلا در روبرو شدن بامسائلی چون؛ نا هماهنگی ها، خودکامگی، تعقیب و مجازات به دنیا داد و سیاهان را قادر ساخت تا به آزادی و دموکراسی دست یابند بدون آن که باسپید پوستان کینه توزی و دشمنی داشته باشند، باید پند و اندرز بگیریم.
نلسون مندلا همانند گاندی به مردم کشورش یاد داد که باید اشتباهات و خطاهای گذشته سپید پوستان رانادیده گرفت وهمه گروهها دریک جامعه دموکراسی از هرنژاد، و باورهای دینی درکنار هم و باهم در ساخت کشور همکاری کنند.
این چند گفته از نلسون مندلا است:
« کسانی که حق رای ندارند، از مالیات دادن معافند. از آنهایی که در فقر مادی بسر می برند نمی توان انتظار پرداخت اجاره بهای زیاد و یا پرداختی به ادارات محلی داشت. ما کشاورزی می کنیم، چرخ صنعت را به جلو می بریم، طلا، الماس، و ذغال سنگ از معدن بیرون می آوریم، در حالی که مزد ناچیزی در نهایت بدبختی و بیچارگی دریافت می کنیم.چرا ما باید آنهایی که از خون و جوهرتن ما می دزدند، غنی وغنی تر کنیم؟ آنهایی که مارا استثمار می کنند، و ما نمی توانیم حتی یک اتحادیه و سندیکای کارگری داشته باشیم.»