اکنون دیگر مترسکی مانند صدام وجود ندارد که باتحریک و چراغ سبز کشورهای باختری به ایران حمله کند. حالا دیگر نوبت عربستان است.
سالیانی است که دولت های غرب به ریاست آمریکا برای حفاظت و دفاع از مناطق نفتی و هم چنین جلوگیری از توسعه طلبی دولت روسیه تصمیم به اسلامی کردن حکومت های منطقه گرفتند.
این برنامه درمورد ایران، عراق، افغانستان، و به تازگی در ترکیه با درستی پیاده شد، وما در مقاله گذشته خود به شرح آن پرداختیم.

فروش ۸۴ فروند جنگنده اف-۱۵ و افزایش قدرت ۷۰ جنگنده پیشین به عربستان

دادن جایزه صلح به یک خانم گمنام ایرانی به عنوان یک زن «مسلمان»، بدون آن که کمترین فعالیت سیاسی داشته باشد، و راه افتادن این خانم و تبلیغ برای اسلام و طرفداری از متهمان تروریست مسلمان زندان کوآنتنمو بدون اشاره به مردمان دربند ولی وقیح، بازگذاشتن دست اساما بن لادن در جنایاتش در افغانستان، و پاکستان، و تصمیم به شرکت دادن این جنایتکاران در دولت افغانستان، همگی نشانه و حاکی از این برنامه ریزی درازمدت دولت های غرب برای خاورمیانه است.

نخستین کاری که آقای حسین اوباما پس از نشستن بر تخت ریاست انجام داد، بوسیدن دست ملک عبدالله سلطان و مالک عربستان، واز آن پس تاکنون شنیدن و گوش دادن به یاوه گویی، و دشنام های احمدی نژاد و ارباب او، ولی وقیح بوده است، که همچنان ادامه دارد.

البته دولت های غربی در این سه دهه حکومت ملایان با دشنام دادن و اسرائیل را تهدید به نابودی نمودن، پشتیبانی مالی و معنوی به حزب الله لبنان، و رساندن اسلحه به آنان، و اقدام به ساختن بمب، بیکار ننشسته اند. نخست آن که به تقویت نظامی کشورهای عرب کناره خلیج فارس پرداختند، واکنون به فروش اسلحه مدرن به عربستان می پردازند.

بی تردید آمریکا و کشورهای اروپایی تلاش دارند با ترساندن از رژیم ایران، هرچه بیشتر سلاح های خود را به عرب ها بفروشند تا به وضع اقتصاد نابه سامان خود نیز سر و صورتی داده باشند.
فروش ۸۴ فروند جنگنده مدرن اف-۱۵، ۱۸۰ هلیکوپتر جنگی ازنوع بلک هاوک، آپاچی، و لیتل بردز به ارزش ۶۰  میلیارد دلار، در حقیقت می تواند نشانه حمله نظامی عربستان به ایران در آینده نزدیک با چراغ سبز آمریکا و دولت های اروپا باشد. باید دانست که آمریکا در فاصله سال های ۲۰۰۵-۲۰۰۸ نیز بیست میلیارد  دلار اسلحه به عربستان فروخته است.
همچنین گفته می شود که قرارداد دیگری به ارزش ۳۰ بیلیون دلار برای توسعه نیروی دریایی عربستان در پیش است.
این ها، برای دفاع از عربستان نیست، بلکه آهنگ جنگ دیگر تازی با ایران به تحریک غرب و خواسته رژیم ملاها، و احتمالاً نبرد قادسیه دوم به گوش می رسد.

تعداد جنگنده و هلیکوپترهایی که هم اکنون در حال فروش به عربستان سعودی هستند. جهانی از اسلحه که می تواند قادسیه دیگری به دنبال داشته باشد.

فروش این همه اسلحه به یک کشور کوچک برای چیست؟ برای ترس از ایران؟. دولت های غربی به خوبی می دانند که رژیم ایران هرگز خطری برای عربستان نخواهد بود. زیرا رژیم مذهبی ایران هرگز نمی خواهد به عربستان، آن هم شهرهای مذهبی مکه و مدینه حمله کند.
ولی عربستان از بودن یک حکومت مذهبی آن هم از نوع شیعه که بنا به اعتقاد آنان کافر و ازدین برگشته می با شد، در کنار خود چندان خوشحال نیست.
دلیل دیگر بر کینه توزی رژیم عربستان با ایران، یورش و تجاوز شیعیان یمن به عربستان و در کنار مرز آن کشور در چند سال گذشته است، که باتحریک و پشتیبانی رژیم ایران انجام گرفت است.

عامل دیگر دل ناخوشی عربستان از رژیم ایران، وسوسه و ترساندن دولت های غربی می باشد که تا کنون توانسته اند کشورهای عرب منطقه خاورمیانه را در زیر قدرت و نفوذ خود قرار دهند، و خواسته های سیاسی و اقتصادی خود را بر آنان تحمیل نمایند.
حمله صدام به کویت، و سپس به ایران، با چراغ سبز دولت های غرب و خواسته آنان بود. حالا دیگر نوبت حمله عربستان است.

هم میهنان گرامی، این موضوع بسیار حیاتی و با اهمیت است. دولت های غربی به دنبال یک ایران شکست خورده و ناتوان مصرفی اند. امکان بسیار زیاد وجود دارد که عربستان را تشویق به حمله به ایران کنند. کشورهای عربی نیز همیشه در طول تاریخ با ما ایرانیان دشمنی داشته، ما را مجوس می خوانند، و ایران را ارث پدری خود می دانند.
رژیم در حال مرگ ایران نیز برای نجات خود به دنبال ماجرا جویی است و با دشنام دادن و بدگویی به آمریکا و اسرائیل، خواهان حمله نظامی آنان به ایران است.

ما باید دست به زانوی خود بگیریم تا بلند شویم. نمی توان از هیچ دولت و گروهی انتظار کمک وهمراهی داشت. بیائید اختلاف ها، و «من» بودن ها را به کنار گذاریم، کیش شخصیت پوشالی را به دور بریزیم، و کشورمان را از این همه دشمنان و بلاهای درونی و بیرونی نجات دهیم.

ما در طول تاریخ همیشه بازنده بودیم. هرگز نتوانستیم از نیروهای موجود، با کنار هم آمدن، اتحاد و همبستگی به دفاع از خود پردازیم. بیائید برای یکبار که شده باهم آییم، با هم باشیم، باهم یک صدا شویم، و جلو این خطرها که پشت در خانه امان است، بگیریم. به امید آن روز.