در حکومت های تمامیت خواه ، کاخ قدرت یک شبه ویرانه و تهی می شود. پر های فرو ریخته حکومت اسلامی همچون سبویی شکسته می ماند که خودی و ناخودی را در بازار مکاره ارزان نابود می کند. لنگه قدرت هراز گاهی بر پیکر کسی می لغزد، سپس همچون موریانه ، ترانه های اندوهگین سر می دهد. مارش ریزش حکو متیان به گوش می رسد. رود خون می رود و مرمر می ماند. سوار کاران تبهکار می روند و دشت می ماند. تاریک اندیشان می روند و مردمان می مانند. این آموزه  تاریخ   است، انتخاب بین بد و بدتر اشتباه است. باید با هر دو مقابله کنیم.

از خاتمی به احمدی نژاد، از بد به بدتر رسیدیم. بد و بدتر و بدترین هرکدام زشت، ناموزون، و دشمن مردم و سرزمینمانند و باید از آنان دوری کنیم.

به دولت های سی سال پیش نظری بیاندازید، در قلعه های اشباح تاریخ خفته اند:
دولت اول: “دولت  بازرگان” چه شد؟ بی آبرویش کردند، مجلس ختمی هم برایش گرفته نشد ، به جرم عضویت در حزب او، دبیر اول آن، دکتر ابراهیم یزدی، در زندان حکومتیان ، لحظات تلخی را سپری می کند.
دولت دوم: ابوالحسن بنی صدر، آخوندزاده بود، پدرش عالم اول همدان بود، ، بیش از یازده میلیون رای داشت، چه شد؟ با چهره گریم شده از کشور گریخت.
دولت چهارم: موسوی،  افراطی های جناح راست برای اعدام او عجله دارند.
دولت پنجم:  هاشمی رفسنجانی، او را که ریشه فتنه و فساد می خوانند.
دولت ششم: سید محمد خاتمی، او هم که در آتش سران فتنه می سوزد و عده ای معتقدند باید او را اعدام کنند.
احمدی نژاد به علت ویژگی تمامیت خواهی و خود کامگی، بیشترین تغیرات را در کابینه خود در پنج و نیم سال پیش انجام داده است. پارهای از آنان خشمگینانه با او در افتادند، همچون مصطفی پور محمدی وزیرسابق کشور یا دانش جعفری وزیر اقتصاد در دولت نهم، و عده ای در گوشه ای دیگر، به کنج قدرت خزیدند، بسان محسنی اژه ای وزیر سابق اطلاعات که اکنون دادستان کل می باشد. و اکنون تروریست با سابقه منوچهر متکی از قلعه قدرت به بیرون پرتاپ می شود.

منوچهر متکی، اسلام زده ای که خیانت های بی شمار او در این مقاله به نگارش در آمده، و محسنی ارژه ای که سالیانی در پست وزارت اطلاعات به یورش مردم در خانه هایشان، شکنجه و زندانی کردن جوانان، سهم بزرگی داشته، و هم اکنون در سمت دادستان دست او برای جنایات بیشتر بازتر خواهد بود.

گرگ  خفته:
دانشجویان کنفدراسیون، در ماه های آخر حکومت پهلوی دوم به یاد دارند ، که انجمن اسلامی دانشجویان هندوستان هیاهو ی فراونی داشت، منوچهرمتکی از فعالین این انجمن بود. پس از انقلاب به بندر گز و منطقه ترکمن صحرا باز گشت و از فعالین حزب جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران، و از طراحان کشتاررهبران شورای ترکمن صحرا؛ مختوم، توماج، وا حدی و جرجانی بود.
متکی، در سال ۱۳۶۴، به عنوان سفیر حکومت اسلامی ایران، در ترکیه منصوب شد. او در عین حال، گروه های اسلامی تروریستی ترکیه ای و ایرانی را سازمان دهی می کرد. این تیم های ترور حکومت اسلامی زیر نظر متکی، علاوه بر ترورهای دیگر، تعدادی از مخالفان حکومت اسلامی را در این کشور ترور کردند.

منوچهر متکی، در مدتی که سفیر حکومت اسلامی در ترکیه بود، در کلیه موارد تروریستی مسئولیت تهیه پاسپورت و ویزا و حل و فصل مسائل مربوط به رفت و آمد تروریست ها را حل و فصل می کرد.سرانجام دولت ترکیه، پس از بررسی کارنامه تروریستی سفیر حکومت اسلامی ایران، منوچهر متکی را در اکتبر ۱۹۸۹ عنصر نامطلوب تشخیص داده و حکم بر اخراج وی ظرف مهلت بیست وچهارساعت داد.
حکایت حکومت و دولت درجمهوری اسلامی و حکومت  های تمامیت خواه شگفت انگیز است. آنان نا ماند گاران تاریخ و فرسودگان قدرت هستند .این قصه سر دراز دارد.

از دهلیز زمانه، کمی به عقب برگردیم ؛ از این تبار بسیارانی داریم: خط امام در قتلگاه امام – ازانقلابی تا ضد انقلاب

سعید حجاریان، عباس عبدی، اکبر گنجی، و عماالدین باقی چهار تن از بلاگزاران و آتش گردان های معرکه جایگزینی انقلاب اسلامی

از آن چه گذشت چنین برداشت می شود که در حکومت های خودکامه و تمامیت خواه، به کار گمارده شدگان، نوکران و سرسپردگان رژیمند و هرآن گاه که رژیم اراده کند، آنان از تخت جاه و جلال، به زیر سرنگون می شوند. تنها در رژیم های دموکراسی است که انسان ها در برابر مردم و قانون پاسخ گویند.