ما چه ملتی هستیم؟ کم حافظه، کوته فکر، بی خیال، بی برنامه، بی مطالعه، و یا خردباخته؟. ما در جامعه خود با آخوند بزرگ شدیم، و به اصطلاح شپش این جماعت همیشه به جامه ما رفته، چرا، و به چه دلیل، ما این چنین گوسفند وار، سرنوشت خود را به دست آخوندی دادیم، که در سراسر تاریخ به ما خیانت کرده اند؟.

چرا ما یک ملت فرهنگ باخته ایم؟. چرا این چنین بت پرست شده ایم؟. یکی را، بدون آن که کاستی ها و نابه سامانی های او را ببینیم و بسنجیم، روی سر گذاشته حلوا حلوا می کنیم، و یا یکباره او را به کناری می اندازیم، و فرسنگ ها از او فاصله می گیریم.
و چرا چشم دوربین، و حافظه درستی نداریم که عملکرد گذشته، طرز اندیشیدن، مرام سیاسی و مذهبی، و دیگر برداشت های شخص را سنگین سبک کرده، و بدانیم تا چه اندازه می توان به فرد مورد نیاز اعتماد داشت؟.

به عبارت دیگر، چرا ما گز نکرده، پاره می کنیم؟. نشناخته می پذیریم؟. بدون آینده نگری، همیشه کوتاه می آییم؟. این سهل انگاری، و چشم بستن بر روی واقعیت ها، و نادیده گرفتن کمبودها، موجب می شود که بازهم اشتباه کنیم، و از چاله در نیامده بدرون چاه سرنگون شویم.

اشتباه غیر قابل بخشش مردم، در رأی دادن به ولایت وقیح

۳۲ سال پیش، با آن که مردم ما در کنار آخوند زندگی کرده بودند، از خودخواهی ها، شهوت رانی، بیگانه پرستی، و سربار جامعه بودن این گروه تن پرور و آماده خور به خوبی آگاهی داشتند، بازهم، مملکت، ناموس، و همه هستی امان را به دست این اهریمنان، و دشمنان خانگی سپردند.

تا زمانی که آقای موسوی در مورد کشتار وجنایات خمینی در زمان صدارت ایشان از ملت ایران پوزش نخواهد، دست ایشان نیز آلوده آن جنایت ها اعم از کشتار درون زندان، و یا کشتار دلاوران ارتش خواهد بود.

اشتباه در پناه بردن به کسانی که هویت ایرانی ندارند، و یا در طلسم مذهب گرفتارند

۱- میرحسین موسوی، یک فرد عادی نیست. افکار و اندیشه او، آخوندی است، و هنوز هم خود و خانواده اش شبها را بارؤیای دوران طلایی خمینی به صبح می رسانند.

ایشان در دوران نخست وزیری، از خود اراده ای نداشت و در بست در اختیار افکار مالیخولیایی خمینی بود. دیدن آن همه جنایات رانظاره می کرد، و خم به ابرو بر نیآورد. بعدها نیز اندکی شجاعت و مردانگی نداشت که از آن همه جنایت که خود مسئول آن بوده است، از ملت بزرگوار ایران پوزش بخواهد.

۲- خاتمی، پس از خمینی، بزرگترین خیانت را به مردم و کشور مانمود. او توانست از اعتماد، و با کمال شرمندگی باید گفت، نادانی، و نا آگاهی ۲۲ میلیون مردم، بهره برداری کند، همه را به کنار آب ببرد، و تشنه بازگرداند، و رژیم لعنتی ولایت وقیح را تثبیت نماید.
توصیه این روباه خندان در سال گذشته، به مردم ایران برای شرکت در روز کذایی قدس و با فریاد مرگ با آمریکا و اسرائیل، نشانگر نهایت خیانت و سرسپردگی این تازی نژاد به گروههای آدم کش حمص و حزب الله لبنان است.

۳- آیت الله کروبی، یکی از سالم ترین آخوند میان دیگران است. ولی همین آخوند، اگر قرار باشد میان تاریخ ایرانی، و تاریخ هجرت، یعنی فرار محمد از مکه به مدینه یکی را برگزیند، بی تردید وابسته به تازیان خواهد بود، نه فرهنگ و تاریخ ایرانی. هنوز هم بر در و دیوار خانه این شیخ، عکس هایی از خمینی جنایت کار که کشور ما را ۲۰۰ سال به عقب راند، دیده می شود.

اشتباه درانتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸

در انتخابات ۲۲ خرداد  سال ۸۸، ملت ایران بازهم از عقل و خرد خود مایه نگرفت. بلکه همان اشتباه غیر قابل جبرانی که ۳۲ سال پیش کرده بود، بازهم از روی ساده نگری، و احساسات، تکرار کرد. بازهم میان بد، و بدتر، بد را انتخاب کرد، و به جای احمدی نژاد، به موسوی رأی داد.

پرسش ما از هم میهنانمان این است: مگر خامنه ای در مسافرت کردستان و سنندج نگفت که: « رأی دادن شما مهم نیست، ولی بودنتان در روز رأی گیری مهم است که دشمنان خارجی ببینند در صحنه حضور دارید …». ما از هم میهنان خود می پرسیم، این سخن خامنه ای در کردستان چه معنی داشت؟. آیا در گفتار خامنه ای، شما ارزشی برای رأی خود، آن هم انتخاب «بد، از بدتر»، دیدید که رأی دادید، و به ولایت وقیح مشروعیت جهانی بخشیدید؟؟. آیا شماها، اشتباه پی در پی خود را نمی پذیرید؟. پس چرا بازهم در اشتباهید؟.

این کلاه برداری از یک ملت گوسفند شده، ببخشید؛ انتخابات ریاست جمهوری سال پیش است. آیا خرد ما کجارفته؟ چرا این چنین مسخ شده ایم که نمی توانیم جنایت آخوند را در همین یک تصویر ببینیم، و خود را کنار بکشیم؟.

تجربه هایی از انقلاب مردم مصر

وقتی ما مردم مصر را دیدیم که چگونه دلاورانه با پشتکار و استقامت کم نظیری به کمک رهبران خود، در برابر دیکتاتورها ایستادند، و حتی در برابر حملات و جنایات اشان برخورد تند، و عکس العمل مناسب انجام دادند، در دل به حال خود گریه می کنیم، و به آنان و رهبرانشان، هزاران آفرین می فرستیم.

رژیم مصر هم مانند ایران، دیکتاتور، خون آشام، و دارای نیروهای مختلف ضد مردمی بوده است. از روز نخست، آن رژیم هم مانند رژیم ایران، سگهای وحشی خود رابا لباس مبدل، میان مردم فرستاد، با خودرو به مردم حمله برد، از دور و از درون ساختمان ها به سوی مردم تیر اندازی نمود، خبرنگاران را توقیف کرد، و مانند آن.

این ویدیو نشان می دهد که چگونه خودرویی به صف اعتراض کنندگان می زند، و بیش از ۲۰ نفر را ازپای در می آورد.

اما مردم، بیکار ننشستند. به عکس العمل و عمل مثل پرداختند، جواب سنگ را با سنگ دادند، خائنین رادستگیر، و به مردم شناساندند. با راننده جنایتکار خودروها که میان مردم می راند، به سختی برخورد کردند.

این ویدیو نشانگر آنست که چگونه مردم عکس العمل نشان می دهند، و خائنین را به سزای خیانت خود می رساند.

ولی، آقای موسوی، در برابر جنایات بی حد و حصر رژیم، مردم را بره وار طعمه شکار، و تسلیم رژیم نمود. تا آن جا که رژیم هرطور دلش خواست، از میان ملت خاموش و بی تحرک قربانی گرفت. به عنوان نمونه، قاتل ندا آقاسلطان را دستگیر کردند، و سپس او را رها نمودند، تا به جنایت دیگر پردازد.
بی تردید، همه جنایات رژیم از سال ۸۸ تاکنو، دستگیری، شکنجه، تجاوز، و کشتن انسان های باشرف و بزرگوار ایرانی، نتیجه مستقیم سیاست غلط آقای موسوی و همکرانش است که مردم سلحشور و خروشان ایران را مانند گوسفند، بی اراده، بی اختیار، بی تحرک، زبون، و بدبخت در اختیار جنایتکاران ولی وقیح گذاشت.

از این روی، می توان ادعا کرد که اگر رژیم، روزبروز سرکش تر، بی رحم تر، و یاغی تر شد، تا آن جا که با موتورسیکلت به میان مردم می راند، و تیر اندازی میکند، تنها به دلیل کوته نگری، و اشتباه بسیار بزرگ آقای موسوی در عکس العمل نشان ندادن به رژیم بود.
این روش بسیار غلط و شکست آور آقای موسوی، مانند آنست که گله ای از آهو و یا گاو های وحشی به آرامی و بی صدا در حال چرا باشند، پلنگی از راه می رسد، به یکی حمله می کند، بقیه یا به چرای خود ادامه دهند، و یا فرار کنند.

دفاع و عکس العمل مردم مصر در برابر یورش جنایتکاران وابسته به مبارک

از آن چه گفته شد، ما این «مثلث گمراهی و نادانی» یعنی «خاتمی، موسوی، کروبی» را در خور آن نمی بینیم که کمترین کمکی در راه آزاد بخشی کشورمان به چند دلیل زیر انجام دهند:

۱- این سه بزرگوار، بخشی و پاره ای از رژیم جهل و جنایت، و وابسته به ولایت وقیحند.
۲- به همان دلیل، علاقه و وابستگی به فرهنگ و تاریخ ما ندارند.
۳- شجاعت و دلاوری در آنان وجود ندارد.

با آن که این سه نفر دوران پیری را می گذرانند، و به اصطلاح آفتاب لب بامند، از آنان باید پرسید؛ آیا اندکی شجاعت، میهن پرستی، و نوعدوستی در شما وجود دارد که ترس را کنار گذاشته، در کنار مردم باشید، با آنان بمانید، تا رژیم سرنگون شود؟.
با آن که با دستگیری شماها، برای مردم مشخص نشده که خطری برایتان پیش آمده باشد، با این وجود، گمان نمی رود که شما سه نفر، جلوزه، شهامت، و قدرت آن را داشته باشید که از لانه و کاشانه و یا به اصطلاح حبس خانگی خود بیرون آمده، و در سرنوشت یک ملت سهیم باشید.
آقای موسوی و یارانش در انتظار آنند که رژیم به آنان اجازه راهپیمایی بدهد، آن گاه از خانه خود بیرون آیند. آیا این منطق مسخره ای نیست؟. آیا حسنی مبارک ویا دیگر دیکتاتورها هرگز به مردم اجازه راهپیمایی، و گردهم آیی داده اند؟.

در هرحال، این سه تفنگدار، نه تنها تا کنون موجب و مشوق تظاهرات و خیزش مردم نبودند، بلکه در بهترین شرایط که رژیم در حال عقب نشینی بود، آب سرد بر انقلاب مردم پاشیدند، آنان را نا امید به خانه هایشان فرستادند، و خود را در گوشه ای ناپدید و مخفی ساختند. امید وارم سرسپردگان و وابستگان این سه نفر، تا اندازه ای شرف و انسانیت داشته باشند که بی دلیل، از آنان تمجید و ستایش نکنند، و با بی تربیتی عمل ما را تقبیح ننمایند، بلکه با منطق و دلیل دیدگاههای خود را بیان کنند.