اول اسفند، روز خروش، و فریاد است. روز همبستگی و هم آواز شدن است. ۳۲ است که نفس ها در سینه امان حبس شده، و خفقان گرفته ایم. فردا روز داد، هوار، و فریاد است. روزی که ما بر روی اجساد گندیده رژَیم خواهیم گذشت، و به آزادی و سربلندی خواهیم رسید. درود بر همه قهرمانان ایران.

ما این روز فرخنده و تاریخی را به تک تک هم میهنان آزاده و آزاد اندیش، از قومیت های گوناگون، باورهای دینی، ویا دیدگاههای سیاسی متفاوت، که با رژیم ضحاک زمان در نبردند، تهنیت و شادباش می گوییم.
ما از هم اکنون، پیروزی شیر زنان، و دلاور مردان جنبش سبز، که همانا جنبش مردمی و آزادی خواهی کشورمان است، پیش بینی می کنیم، و در تمام دقیقه ها و لحظات به هرگونه همکاری و پشتیبانی خود از این رستاخیز بزرگ ملی ادامه خواهیم داد.

براستی، دلاورانی چون صانع ژاله، و محمد مختاری، همانند صدها چهره های در خاک و خون خفته دیگر، ستارگان درخشان کشورند. شجاعت، دلاوری، و خاطره این عزیزان، زینت بخش برگ های تاریخ بوده، و برای همیشه ثبت در خاطره و اندیشه ها خواهد بود.
فراموش نشود تا در راهپیمایی فردا، پوتین و کفش های آهنین بپوشید که بتوانید به آسانی بر روی اجساد پوسیده و متعفن رژیم جنایتکار عبور نمایید.

برای آن که از شر دشمن در امان بود، تلاش بر این است که رژیم گرگ صفت کسی را دستگیر نکند. رژیم که طشت رسوایی او از آدم کشی تا غارت گری، و دروغ گویی و تقلب در همه جا به صدا در آمده، و منفور عالم و آفاق است، در پی آنست که در خیابان ها تیراندازی نکند، بلکه هرچه می تواند جوانان قهرمان ما را دستگیر نموده، باخود ببرند، و آنگاه مخفیانه در زندان ها آنان را سربه نیست کنند. سپس از روی عکس و فیلم های تظاهرات، اقدام به شناسایی، و دستگیری هم وطنان دیگر نمایند.
بنابراین، برما است، که با هربرخورد رژیم با مردم، همگی و دسته جمعی به سوی آن ها یورش بریم، و اجازه برخورد و یا دستگیری هم میهن گرفتار خود ندهیم.

نکته دیگر این که، اگر پاسداران دستور حمله ندارند، به دلیل ضعف رژیم و اوضاع متشنج و انقلابی کشورهای دیگر خاورمیانه است. از این روی، نباید تصور نمود که روحیه سرکوب گری، خودکامگی، و غارت گری پاسداران تغییر یافته، و به اصطلاح، گربه دزد، عابد و مسلمان شده است.
سپاه پاسداران که به خواست خمینی از گوشه و کنار کشور بدون داشتن هرگونه تخصص، تجربه، آموزش، و یا میهن دوستی برای حمایت و پشتیبانی رژیم، برگرفته از اس اس، گارد محافظتی هیتلر در زمان جنگ دوم جهانی، به وجود آمد، با ارتش مردمی مصر قابل مقایسه و برابری نیست، و نمی توان بدانان اعتماد داشت.

ارتش مصر، یک ارتش مردمی، انسان دوست، و میهن پرست است، در حالی که، بیشتر سپاه پاسداران، از میان شماری جوان های بیکار، ناآگاه و بدون داشتن تحصیل و تخصص درستی انتخاب شده اند تا نگهبان و محافظ آخوند دزد و جنایتکار باشند.
این گروه متجاوز و خودکامه، در سیاست، اقتصاد، و کلیه ارزش های کشورمان ریشه دواندند، و مانند ارث پدری اشان همه ثروت ملی و دارایی کشور را تصاحب شدند.

ارتش مصر با آن که قدرت اجرایی کامل در کشور دارد، کمترین دخالتی در کار سیاسی آن کشور ننموده، و نماینده ای برای انتخاب ریاست جمهوری نخواهد داشت. در حالی که پاسداران، علاوه بر قبضه کردن همه کشور، در اندیشه آنند که یک حکومت نظامی مانند چین، و یا روسیه در ایران پیاده کنند.

احمد خاتمی از دید ملت ایران، از خیانت کارترین فرد به کشورمان است. بسیاری از پاسداران نیز همان خط را دنبال می کنند، و خیانت کاران ایرانند. گذشت آن پاسدارانی که به جبهه رفتند، و برای این آب و خاک جنگیدند. آنان به باد فراموشی سپرده شدند، و فرص طلبانی از نام و شهرت آنان بهره بردادی می کنند.

در گوشه و کنار کشور، زندان های بیشمار و ناشناخته ای به دست پاسداران ساخته شده، و زیر نظر آنان اداره می شود. هم اکنون صدها، و هزاران از انسان های فرهیخته و میهن دوست ما در این سیاه چال های پاسداران، همچنین زندان های ولایت وقیح میان مرگ و زندگی به سر می برند، و هرلحظه پیکر شکنجه شده آن ها در بیابان ها در زیر خاک، چال و یاتلمبار می شود. بنا براین، بسیار ساده اندیشی است که اگر پاسداران هم اکنون کوتاه می آیند و در کناری می ایستند، نسبت بدان ها خوشبین باشیم.

جنایاتی که پاسداران باهمکاری آخوندها در ایران نمودند، بسیار زیاد، و ناگفتنی است. تنها پیوستن بی قید و شرط آنان به مردم، و پشتیبانی از رستاخیز ملی، می تواند از جرم و گناه آنان کاهش دهد. واما، چنانچه مانند همیشه در موقعیت و رفتار خود باقی بمانند، سر وکارشان با دادگاههای مردمی در آینده نزدیک خواهد بود، و می توان گفت که: «توبه گرگ، مرگ است».