“محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران، از هر دو طرف درگیر در مناقشه سیاسی دو سال اخیر در ایران خواسته است از ظلم هایی که بر آنان شده بگذرند و یکدیگر را عفو کنند.
آقای خاتمی در دیدار با جمعی از رزمندگان جنگ هشت ساله ایران و عراق گفت: “اگر ظلمی شده است که شده است، همه بیاییم عفو کنیم و به آینده نگاه کنیم. اگر به نظام و رهبری ظلم شده است به نفع آینده از آن چشم پوشی شود، و ملت هم بر ظلمی که بر او و فرزندانش رفته است می گذرد.”
آقای خاتمی؛ شما غلط می کنید از جانب مردم سخن می گویید. مردمی که در خیابان ها کتک خورده اند و فحش ناموسی از سربازان امام زمانتان شنیده اند، مادرهایی که سهراب و ندا و محمّد و امیر و صانع از دست داده اند، خانواده هایی که مجید و نسرین و ارژنگ در بند دارند،
جوانانی که آواره ی دنیا شده اند و نه راهی به پیش دارند نه راهی به پس، مادرانی که زیر فشار اقتصادی و برای زنده نگه داشتن فرزندانش تن به فروش کلیه و حتّی تن به خود فروشی داده اند،
پدرانی که از روی فشار عصبی و شش ماه به شش ماه حقوق نگرفتن، برای تخلیه ی خود به مواد مخدّر روی آورده اند و بعد دختر شش ساله ی شان را با سیخ کباب داغ کرده اند، و هزاران هزار ظلم و ستم بیشمار دیگر را ببخشیم؟، چگونه ببخشیم؟. مثل این که شما از کیسه خلیفه می بخشید؟. به راستی، خجالت هم خوب چیزی است. زهی بی شرمی، زهی بی شرافتی!.
اصلا رهبر و دولت و نظام را عفو کنیم برای چه؟. بعد از این همه جنایت و تجاوز به نوامیس سرزمین مان در زندان های مخوف رژیم و سوزاندن ترانه ها، دوباره بیاییم چندین سالی به خوبی و خوشی در کنار هم زندگی کنیم؟. ما که زندگی نمی کنیم، ولی شماها، دزدان و غارتگران این کشور، بازهم می خواهید انقلاب و خیزیش مردم را سرد کنید، و چند دهه دیگر باهم زندگی کنید؟.
آقای خاتمی، کاش که شما کمی شرف، ذرّه ای انسانیت، قدری آبرو، خرده ای شعور و معرفت نیز در قلب سیاه و چرکین تان داشتید. شما همواره نقش سوپاپ اطمینان رژیم را در مواقع حیاتی و شرایط اورژانسی به خوبی بازی کرده اید و منجر به حیات نکبت بار این سرطان آخوندی شده اید، باز چه نقشه ای در سر دارید؟.
خوانندگان عزیز، شما را دعوت می کنم که بخش دیگری از سخنان این هرزه ی سیاسی توجه کنید:
“آقای خاتمی همچنین راهکارهایی برای از بین رفتن “جو مسموم” فضای سیاسی ایران ارائه داد، از جمله این که “هر منتقدی برانداز و عامل دشمن به حساب نیاید، فضا باز شود، احزاب و گروه ها کار کنند و عقلا هم ساز و کاری را برای انتخابات در نظر بگیرند تا در آن حرف و حدیث نباشد.”
هم وطن عزیز، تمام این دستور العمل ها و سخنان صد تا یک غاز، برای برگزاری یک انتخابات قلابی دیگر، و خرکردن مردم برای بار چندم است. آن ها می خواهند تا با برگزاری یک انتخابات دیگر و نمایش یک جنگ سیاسی و فریب اذهان عمومی، مردم را به پای صندوق های رای کشانده و به نظام جنایت کار سیّد علی مشروعیت ببخشند و دوباره اصلاح طلبان، زحمت فریب دادن مردم ، و به بازی گرفتن شان را بر عهده گرفته اند تا جیره ی ماهیانه ی لندن و آکسفورد و پاریس اشان برسد.
در این ویدیو با چهره واقعی این هنرپیشه بزرگ عالم اسلام، خاتمی کبیر، که با بازی هایش با مردم ایران سزاوار چند جایزه اسکار است، و شرکت هنرمندانی چند به نام «اصلاح طلبان»، در نگهداشتن و ترمز نهادن بر تئاتری به نام کشور ایران، و ۷۰ میلیون تماشاچی آن ، بیشتر آشنا خواهید شد.
توجّه شما گرامیان را به سخنان ولی وقیح در مورد انتخابات جلب می کنم:
“آیت الله خامنه ای : «به نظر من مسئله ی اول در انتخابات، مسئله انتخاب این شخص یا آن شخص نیست؛ مسئله ی اول، مسئله ی حضور شماست. حضور شماست که نظام را تحکیم میکند، پایه های نظام را مستحکم میکند، آبروی ملت ایران را زیاد میکند، استقامت کشور را در مقابل دشمنی ها زیاد میکند و دشمن را از طمع ورزیدن به کشور و از فکر ضربه زدن و توسعه و فساد و فتنه منصرف میکند. این یک مسئله ی بسیار مهم است»؛
پس مسئله ی اول، تنها شرکت در انتخابات است و بس.”
این را ما در انتصابات (نه انتخابات) دو سال پیش گفتیم و از هم میهنان گرامی عاجزانه درخواست نمودیم به پای صندوق رأی نروند، و خود را نشان ندهند. ولی ملت نا آگاه، ساده دل ما، بازهم به میدان رفتند، تا میان «بد»، و «بدتر»، «بد»، را انتخاب کنند. ما فریاد زدیم، نه بد، نه بدتر، بلکه هیچکدام، ولی بدبختانه گوش ها را پنبه گرفته بود، و کسی را یارای شنیدن نداشت.
دوستان و همراهان گرامی، با توجّه به سخنان ولی وقیح و نظر ایشان در رابطه با انتخابات، آیا باز هم حاضرید پای صندوق های رای بروید، و در این نمایش کمدی- تراژدی، شرکت نمایید؟.
بی تردید، هر کس که به پای صندوق های رای برود، به کشته شدگان راه آزادی و آرمان های مبارزان، به خود، و در نهایت به “ایران”، و مردم در بند، خیانت کرده است و از نظر ما هیچ تفاوتی میان او و “مسعود و مریم رجوی” نیست.
شرم و ننگ ابدی بر اصلاح طلبان که همواره برای مصلحت خود، بر جنایات این رژیم ماله کشیده اند و به عمر این رژیم خونخوار افزوده اند.