شورای هماهنگی راه سبز، در اقدام اخیر خود، فرمانی برای تظاهرات “سکوت” در روز بیست و دوم خرداد، از ساعت شش تا هشت عصر، از میدان ولیعصر تا ونک، را صادر کرده است.
در هفته های اخیر و پس از بیانیه ی ننگین این گروه بی نام و نشان که به طور رسمی، هدف خود را حفظ نظام و برگشت به آرمان های طلایی حضرت امام اعلام، و خاطر نشان کرده اند که آن ها در تلاشند تا اصل نظام را حفظ کنند و مانع از فروپاشی ارکان حکومت شوند، ما ضمن یادآوری خود از فاجعه ای که در پیش است، زبان را محکم به دهان خود چسباندیم تا مبادا اتّحاد مردمی که آنها ادعا می کنند به هم بریزد.
شادروان عزت الله سحابی همراه باشادروان هاله سحابی، فرزند گرانمایه خود در تصویر دیده می شود. نگهداری پدر پیر و دختر جوان، مدت ها در بیدادگاهها و زندان ولایت وقیح، این پدر و فرزند را به کام مرگ فرو برد. ما این دو جنایت را نیز از آخوندهای تازی نژاد می دانیم که با ایران و ایرانی دشمنی و کینه توزی دارند. این دو جنایت نیز در برگ سیاه جنایات ولی وقیح به ثبت خواهد رسید. روز انتقام نزدیک است.
ولی امروز پس از اتفاق تلخ و ناگواری که برای خانم “هاله سحابی” افتاد، و رفتار وحشیانه ی مامورین دولت با شخص او رادیدیم، بر این باور شدیم که موضع خود را در برابر اصلاح طلبان حکومتی و شواری هماهنگی راه سبز و فیسبوک بیست و پنجم بهمن ماه که تا به امروز نتیجه ای به جز به بیراهه کشاندن جنبش مردمی و افزودن به طول عمر نظام دیکتاتوری سید علی خامنه ای نداشته اند، برای هم میهنان گرامی امان روشن کنیم.
آنان، بار ها و بار ها با تصمیمات اشتباه و ضعیف و کارشناسی نشده ی خود، که خواسته یا ناخواسته با آن تصمیمات برای شخص رهبری، خدمات شایانی را انجام دادند، مانع از فروپاشی و به هم ریختگی نظام خودکامه ی اسلامی و همچنین سبب دستگیری، شکنجه، ضرب و شتم و کشته شدن شمار بسیاری از هم وطنان ما گشته اند.
به راستی دیدن این صفحه فیس بوک ۲۵بهمن تا چه اندازه چندش آور، و دور از هرخرد و خواست مردمی است. در همین انتشار امروز، چند سطر تمام که شعار الله اکبر داده است. شعاری که دادن آن آب به آسیاب رژیم می ریزد، و برای دگر اندیشان هم میهن، ناراحت کننده، و تفرقه انگیز است. دیگر این که برای رفع مشکلات، به ویژه رفتار مرگبار و ضد انسانی شادروان هاله سنجابی، دست به دامن مفسدان جامعه ایرانی، یعنی هاشمی رفسنجانی و سید خندان ، خاتمی شده است. به راستی دیدن اینگونه مناظر ضد مردمی تا چه اندازه، مشمئز کننده است.
این ودیو از بی بی سی لندن است که مراسم به خاکسپاری مهندس سحابی را با دید انتقادی شرح می دهد.
واقعا این سبزاللهی ها چه گلی به سر جنبش آزادی خواهی مردم زده اند که اینچنین در حال جولان دادن و با جان مردمان بازی کردن می باشند؟.
خود سرکردگان و بزرگان این شورا و دیگر مسئولان سبز که برای دستگیری و به زندان فرستادن مردم برنامه ریزی های دقیقی را می کنند، در پاریس و لندن و آمریکا و با خیال راحت و در امنیت و آسایش کامل و در رفاهی که حاصل است از دلارهای نفتی ایران که به جیب ایشان ریخته می شود تا مردم را دلسرد و ترسو و تو سری خور کنند، نشسته اند و فرمان می دهند که مردم جان خود را کف دست گرفته و به جنگ سگان تا به دندان مسلح ولایت فقیه بروند.
آیا چنین دستوری در چنین شرایطی منطقی و قابل قبول است؟ آیا مرگ خوب است برای همسایه و جان مردم ارزشی ندارد و آن ها را باید فدای خواسته ها و اهداف پلید خویش کرد؟.
به گزارشی کوتاه درباره ی آنچه که امروز بر “هاله سحابی” گذشت، توجه بفرمایید: ” یکی از ماموران به سمت خانم سحابی رفت و عکس پدرش را از دستش کشید و پاره کرد، خانم سحابی یقه مامور جوان را گرفت، اما در همان لحظه تشنج کرد، ماموران خانم سحابی را در «ون» گذاشتند، اما قسمتی از بدن رنجور وی میان در مانده بوده که یکی از ماموران با لگدی محکم بدن بی جان خانم سحابی را به انتهای «ون» پرت کرد. بازهم فایده نداشت، در حالی که پاهای هاله خانم لای در گیر کرده بود، در را باز و بسته کردند، تا در بالاخره بسته شد.”
تکرار این «الله اکبر» ها، نه تنها ملت بلازده و مصیبت دیده ما را به جایی نمی رساند، بلکه رژیم جهل و جنایت و مزدوران آن را بیشتر بر سر قدرت نگاه میدارد. هنگامی که گروه سبز فریاد الله اکبر سر می دهد، امت خردباخته اسلامی ایران، بیشتر رژیم را نماینده دین و الله بر زمین می داند. وانگهی، فریاد الله اکبر ما را از هدف سکولاریسم به دور می سازد. همان چیزی که مزدوران رژیم درون جنبش سبز، مانند کدیور، سروش، علی نژاد، حسینی، و ۷۲ تن شهید زنده آن را هدف خود می دانند.
آیا با چنین رفتار وحشیان و خونخوارانی، باید مسالمت آمیز برخورد کرد؟. در مقابل قاتلانی که آمده اند تا بکشند و تکه پاره کنند، باید تظاهرات سکوت برگزار کرد؟. نتیجه ی این تظاهرات از همین حالا، همانند روز روشن است. یک یا چند کشته و هزاران زندانی و ضرب و شتم زنان و پیرمردان و دخترکان.
نتیجه ی ملموس این تظاهرات سکوت ابلهانه است ولی نتایجی که در پشت این خیانت اعضای شورای هماهنگی راه سبز پنهان است، بدین قرار خواهد بود:
۱- ترس مردم و دلسرد شدن آنان.
۲- از بین رفتن امید مردم برای کسب آزادی و تلاش آن ها برای عادت بدین شرایط و نه مقابله با آن.
۳- داغدار شدن خانواده های بیشتر که تاثیر منفی و غم انگیزی بر جامعه و افکار مردم خواهد گذاشت.
۴- خیابان ها دوباره از چنگ مبارزان در خواهد آمد و به دست مامورین دولت خواهد افتاد و آن ها این فرصت را خواهند داشت تا با تجهیز خیابان ها به انواع و اقسام دوربین های مدار بسته، تصویر مردم را به راحتی ثبت کرده و ماشین سرکوب به سادگی هر چه تمام تر کار خود را انجام دهد.
۵- اتّحاد و همبستگی میان اعضای عالی رتبه ی نظام که هم اکنون در حال حذف یکدیگر هستند برای حفظ پایه های حکومت که این امر خسارت و ضرر بزرگی را به جنبش وارد خواهد کرد.
این ویدیو بازهم باسرودهای ملی و مردمی، به وصف کردن در گذشتگان راه مردمی، عزت الله سحابی و دخترشان هاله می پردازد.
ما، گروه فضول محلّه، این تظاهرات کارشناسی نشده که پیامد های منفی بسیاری در بر دارد را، تحریم می کنیم و اعلام می داریم که این تظاهرات و فرستادن مردم با دست خالی به خیابان ها، همانند فرستادن آنان در دهان شیر است و اعضای شواری هماهنگی راه سبز و دیگر دست اندر کاران سبزاللهی، دارنداز جوانان مردم، همانند گوشت دم توپ استفاده می کنند و شکی در آن نیست.
در این جا، از بزرگان اصلاح طلبان حکومتی در خواست می کنییم که دست از بازی کردن با جان مردم بردارند و به دنبال فکری اساسی و اندیشه ای متشکل از نظرات کلیه ی ارگان ها و گروه ها و حزب های سیاسی که مخالف رژیم هستند، باشند که اگر میان خود و دیگر گروه های مبارز، اتحاد به معنای واقعی به عمل نیاورند و تنها به قاضی بروند و دستور و فرمان دهند، عواقب تصمیمات ایشان، جز کشتار مردم بیگناه و آزادی خواه و سرکوب به تمام معنای جنبش مردمی، نخواهد بود.
از خوانندگان عزیز نیز صمیمانه درخواست می کنیم که پس از خواندن این نگاشته، کمی به خاطراتی که از این دو سال برایمان به جای مانده است، بیاندیشید، کدام تصمیم سردمداران و بزرگان سبز و اصلاح طلب تاکنون نتیجه ای مثبت برای رسیدن به آزادی و دموکراسی و سکولاریسم که خواسته ی قلبی مردمان است، داشته است؟!.
دوستان اصلاح طلب؛ دم خروس سازش و مسالمت با رژیم و خیانت به آرمان ها و خون های ریخته شده، بد جوری از آستین شما بیرون زده است، فکری به حال خود کنید که در فردای روز آزادی، زمستان رفته است و رو سیاهی است که بر روی زغال بر جای مانده است.
