چندین سال می گذرد که مردم آذربایجان از رو به خشکی رفتن دریاچه ارومیه مسئولین بی مسئولیت و لاابالی و بی تفاوت به این سرزمین را آگاه کردند. به آنان فهماندند که خشکیدن دریاچه، یعنی کویر شدن منطقه بزرگی از کشور، تولید بادهای نامناسب، ایجاد گرد وخاک، بالا رفتن درجه حرارت محیط، و ناپدید شدن پرندگان و جانوران است.
دریاچه ارومیه می خشکد. کشتی ما به گل نشسته است. زیرا ملوان ما مرده و جای آن را یک آخوند گرفته است. آخوند از تکنولوژی، محیط زیست، دانش فزاینده و پیشرفته امروز چیزی نمی داند. آخوند شکمباره و زنباره است، و هر آن تلاش می کند تا بر ارقام دزدی های میلیاردی خود در بانک های خارجی بیافزاید شاید ۴۰۰۰ سالی عمر کند البته آخوند می داند که آخرتی وجود ندارد و آن کلاهی بوده که بر سر مردم خردباخته گذاشته است.
مراتب این مصیبت و پیش آمد بزرگ دهان به دهان به گوش بسیاری از مردم ایران رسیده و همگی در نگرانی و اضطراب بسر می برند. آنگاه به گوش مقامات و نمایندگان مسئول در مجلس رساندند. اما گویا هربار که موضوع در پارلمان مورد بحث و شور قرار گرفت، با دو فوریت رد شد.
البته باید هم چنین پیشنهادی رد می شد. کشوری که از بالا تا پائین، از رهبر تا آخوندک حوضه علمیه، از رئیس جمهور تا تک تک وزیران و استانداران دزد و کلاشند، و هرکدام در اندیشه حساب میلیونی و میلیاردی خود در بانک های کانادا، انگلیس، سوئیس، قطر و دوبی اند، دیگر دریاچه ارومیه بی معنی و بی مورد است. بودجه برای تولید فرزند مجتبی خامنه ای جنایت کار به کمک پزشکان در انگلیس، لازم بود، اما دریاچه ارومیه بخشکد مانعی ندارد.
اگر هم مردم تبریز و ارومیه تظاهرات آرام کردند، و خواسته های خود را مطرح نمودند، پاسخ آنان شلاق و گلوله زندان است. وگویا مردم دیگر این سرزمین، از کرد، بلوچ، لر و فارس هم وظیفه ای در برابر برادران و خواهران ترک خود که به پا خاسته و سینه خود را در برابر گلوله رژیم جنایتکار گرفته اند، مسیولیتی ندارند، و شبها را تا بامدادان در خواب خوش و راحت به سر می برند.
این نقشه جامع دریاچه ارومیه است که می تواند جابه جا شود و مناطقی را که می پوشاند نشان دهد. در عکس به خوبی پیداست که وجود این دریاچه موجب سبزی و خرمی دهها شهر و ده آذربایجان بوده، و نابودی آن استان بزرگی را به خشکی و نابودی می کشاند.
اکنون هرچند ماهی یکبار از دزدی های کلان مسئولین و کمبود بودجه در یک یا چند وزارتخانه گفتگو می شود. وقتی هم که پرسش می شود این کمبودهای میلیاردی در یک مؤسسه گناه و کوتاهی از کیست، و کی پاسخ گوی این چپاول گری ها هست؟. پاسخ این خواهد بود: «کی بود، کی بود، من نبودم». هنگامی که ناپدید شدن میلیون ها دلار در دستگاه ریاست جمهور به گوش می رسد، هرکدام گناه را به گردن دیگری می گذارد.
همین شنبه پریروز ۵ شهریور روزنامه های تهران امروز، شرق و دنیای اقتصاد از دزدی های کلان میلیاردی در استانداری تهران خبر داده‌اند. تهران امروز با چاپ عکسی از مرتضی تمدن استاندار فعلی در کنار کامران دانشجو استاندار قبلی تهران، و وزیر علوم فعلی در دولت محمود احمدی‌نژاد، از قول مصطفی پورمحمدی نوشته است که پرونده‌های اختلاس در استانداری تهران «هم به دوره استاندار قبلی و هم به دوره استاندار فعلی» مربوط است، و در میان این پرونده‌های اختلاس «هم پرونده میلیاردی داریم و هم پرونده خرد».
این ویدیو تظاهرات مردم ارومیه به مناسبت خشکیدن دریاچه ارومیه رانشان می دهد. تظاهراتی که رژیم آخوندی به جای پاسخ مثبت دادن، مردم را دستگیر و یا به گلوله می بندد.
بسیار جای نگرانی و عصیان است که در سرزمین ما دیگر سنگ بر روی سنگ بلند نمی شود. در استانداری دزدی های کلان میلیاردی صورت می گیرد، استاندار وقت با بی پروایی شانه خود را خالی می کند، و گناه را به گردن استاندار پیشین می اندازد، و او را به جانشین خود پاس می دهد. در این میان ۷۰ میلیون مردم هستند که میان ۲ استاندار دزد به هم پاس داده می شوند.
گناه اصلی بی تردید با احمدی نژاد و وزیر کشور است که این چنین استانداران دزدی را در دستگاه خود می پروراند. البته احمدی نژاد هم هنگامی که شهردار تهران و یا استاندار اردبیل بود، گزارش های دزدی در دستگاه او داده بودند که مسئولان بالاتر همه آن ها زیر سبیلی رد کردند. از احمدی نژاد که بگذریم گناه با خامنه ای آخوند ۵ تومانی مشهدی و یک گله دیگر آخوند های شکمباره و زنباره است که مملکتی را غارت کردند، و ۲۰۰ سال از مدنیت و آدمیت به عقب راندند.
این دریاچه ارومیه در سال ۱۹۷۶ بوده است. دیگر این دریاچه وجود ندارد. زیرا آن سال ها، ما آخوند نداشتیم، ولی اکنون آخوند داریم. آخوندی که از توالت رفتن، صیغه کردن، انواع نجاسات دستور می دهد و در آن ها تخصص دارد، ولی از محیط زیست، درختکاری، آبادانی، بهداشت، و آزادی بیان و گفتار مردم. ناآ گاه و بی تفاوت است.
