ننگ بر اسلام و اسلام گرایان بی شعوری که هیچ نمی فهمند و تازه دیگران را به مطالعه و پژوهش فرا می خوانند
بارها با آنان هم سخن شده ام و سعی کرده ام به آنان از طریق متون و احادیث و قرآن خودشان نشان دهم که چه دین دودوزه باز و چرتی دارند که قرآنش فقط برای محمد و شکمش و زیر شکمش نازل گردیده و الله همانند یک جاکش دست به سینه آماده اجرای اوامر زیر شکمی محمد و راست و ریس کردن گندها و خواهشهای نفسانی اوست، اما همیشه متوجه شده ام که آنها هرگز قرآن را نخوانده اند و تعداد کمی هم که خوانده اند عربی آن را خوانده اند و کمتر از یکهزارم کسانی که خوانده اند در معانی آن دقیق شده اند و بررسی کرده اند و  همان یک هزارم کسانی هستند که از این دین برگشته اند همانند کسروی هدایت علی دشتی که خود روحانی زاده بوده است و …
بنابراین بحث با کسانی که هیچ نمی فهمند و ما را به خواندن قرآن تشویق می کنند در حالی که بیشتر آنها خود هرگز حتی لای آن را چندسال یکبار باز نمی کنند کاری بیهوده است.
من خودم در سالهای آغاز دبستان که با اوایل انقلاب هم هنگام بود قرآن را با صوت می خواندم و در مسابقات آن شرکت می کردم و حتی مقامهای اول شهر را بدست می آوردم اما هرگز چون بچه بودم از معانی آن سر در نمی آوردم و فکر می کردم که درک من و فهم من نمی رسد چون از معلمها نیز می پرسیدم می گفتند تو هنوز بچه ای بزرگ شوی خودت میفهمی. سپس هنگامی که بزرگتر شدم و بیشتر معنی قرآن و آیاتش را فهمیدم دیم که این آن کتابی نیست که اینقدربرای من بزرگش کرده بودند من از کتابهای رمان بینوایان شعر حافظ شاهنامه فردوسی داستانهای ژول ورن و … بیشتر خوشم می آمد و آنها را مفیدتر میدیدم ولی با زهم فکر میکردم که هنوز عقل من کامل نشده و اشتباه می کنم و بعدها خواهم فهمید.
بعدها بازهم بیشتر فهمیدم ولی در جهت خلاف آنچه از بچگی از طرف دیگران در گوش من زمزمه و به من القا شده بود.
کم کم شک کردم و شروع به پژوهشهایی گسترده نمودم: از طریق کتابهای کسروی، هدایت، علی دشتی، تاریخ طبری، تاریخ اسلام، تاریخ قبل از اسلام و هزاران منبع دیگر که در ایران به کتابهای ممنوعه مشهور گشته اند و نیز بررسی مقالاتی درباره روابط قبیله ها در اعراب: قبل و بعد از اسلام، مقایسه آیات مکی و مدنی و درک چگونگی سیر تحول سخنان محمد از حالت صلح آمیز و مهربانانه به حالت تهدیدآمیز و ددمنشانه با قدرت گرفتن بیشتر محمد و اطرافیانش، روابط بین راهزنان و رییسشان که در قبل از اسلام چگونه غنایم را تقسیم می کردند، مقایسه زن ستیزی اسلام با فرهنگ اعراب که در ذهن ما به دختر کش معروف شده اند و اینکه این رسمو دخترستیزی و زن ستیزی اسلام از همان جا آمده است و … و … . هزاران مشکل دیگری که در این میان وجود داشت پی بردم که شکم کاملا درست و بجا بوده است.
پس از آن بیشتر مطالعه کردم و به کتاب قرآن مراجعه کردم و همانند یک مفسر ساعتها و روزها و هفته ها وقت گذاشتم و با استفاده از اینترنت و کمک دوستان عزیزی که قبل از من پژوهشهایی در قرآن انجام داده اند برای خودم به نتایج بسیار ارزشمندی دست یافته ام.
از زمانی که دین و خدای ساختگی آقایان را کنار گذاشته ام نه تنها انسان بی هویت و سرگشته ای نشده ام بلکه حتی برخلاف تصور خودم بسیار انسانی تر و بزرگ تر از گذشته فکر می کنم و به سادگی از مشکلات با همنوعانم می توانم بگذرم نیز بسیار مسئولیت پذیر تر شده ام و دلیلش هم این بود که تا زمانی که حس می کردم خداوند همه مسیر و راه زندگی مرا مشخص کرده است (طبق گفته های کورکورانه دینداران متعصب) نیازی به تلاش و کوشش برای بهتر کردن شرایط زندگی نمی دیدم و میگفتم روزی ما دست خداست اما اکنون می دانم که روزی من با کوشش و تلاش خودم ممکن میشود و  هرچه بیشتر تلاش و کوشش کنم زندگی بهتری خواهم داشت و این دین کثیف و کذایی مرا از رشد و صعود به پله های بالاتر بازداشته و حداقل ۳ دهه از زندگی مرا کاملا نابود کرده است و مرا از تلاش و کوشش بازداشته.
اکنون کاملا راحت و بدون استرس از ترس خدایی که مرا به جهنم می اندازد زندگی می کنم و زندگی مفهومی کاملا نو و لذت بخش برایم پیدا کرده است و هر روز از تک تک لحظه های آن لذت می برم.

راستی این هم برای پایان نیکوی گفته هایم:
ای خداوندی که مرا آفریده ای و اگر من به حرفهایت گوش ندهم و همانند برده در مقابلت خم و راست نشوم و همچون یک کارگر برایت بیگاری نکنم و مانند یک الاغ چشم و گوش بسته به حرفهایت گوش ندهم و به مانند یک حیوان هیچ نفهم برایت دم تکان ندهم و گریه نکنم و در زمانهایی که معین فرموده ای خود را با قمه و زنجیر نزنم و بر سینه خود نکوبم و به درخانه ات نیایم و برایت هدیه و قربانی نیاورم و برایت بتخانه(مسجد، کلیسا، کنیسه، معبد، کنشت و … درست نکنم مرا به جهنم می اندازی و عذاب میکنی و چشمهایم را همانند جلادان نرون در میآوری و همانند چنگیز مرا کباب می کنی و در تنم نیزه و سیخ فرو میکنی و مار و عقرب و ازدها و شیر و پلنگ به جانم می اندازی و بارها مرا دوباره زنده میکنی تا دوباره این بلاها را سرم بیاوری

مگر کرم داشتی که مرا آفریدی ای سادیستی مردم آزار احمق
اگر تو مرض نداشتی مگر نمی دانستی که من آدم گناهکاری خواهم بود و اگر به این دنیا بیایم باید پس از آن به جهنم بروم پس غلط کردی و گه خوردی که مرا آفریدی که بعدها بخواهی مرا عذاب بدهی
اصلا این کرم و بزرگواریت که به من عمر دادی و جان دادی و مرا بدچور کشته است، بخورد توی سرت که فقط برای بازیچه خودت مرا آفریده ای و هیچ کرم و بزرگواری در این نیست.
کدام پدر و مادر دلسوزی فرزندی را به دنیا می آورند تا او را به سیخ زده وکباب کنند و روزی هزار بار بکشند و زنده کنند تا دوباره بکشند تا لذت ببرند و کمی خوش خوشانشان شود
تو به خودت خدا میگویی تو از یک بنده خودت هم کوچکتری چون من دیده ام کسانی را که قاتل فرزند خود را می بخشند( اینان خدایان منند که از قاتلین جگرگوشه هاشان می گذرند) اما تو کثیف، فرزندان خودت را به جهنم می اندازی پس وای بر تو که از گه هم کمتری

اگر میخواهی من به همین راحتی حرف تو را باور کنم، پس تو هم باید به راحتی حرف مرا باور کنی..
من طرفدار توحید، اسلام، مذهب جعفری، نظام سیاسی انقلاب اسلامی، ولایت فقیه، و علاقه مند به مکتب امام حسین(ع) هستم اما به هیچ وجه، خونریز، دزد، جنایتکار، دروغگو، چپاولگر و … نبودم، نیستم و نخواهم بود،

پدرم که روحانی بود، تمام زندگیش را وقف مردم ضعیف و فقیر کرد و عاقبت هم جانش را فدای نجات یک نفر کرد و در رودخانه، غرق شد، کسانی که او را میشناخته اند با شنیدن نام او اشک در چشمانشان حلقه میزند و آه میکشند و ابراز دلتنگی میکنند. به من میگویند او مرد خدا بود و محو در ایثار بود، لبخند هرگز از لبان خشکیده اش جدا نمیشد.
من حسرت حضور چنین پدری را بالای سرم در دل دارم، اما برای پدران زحمتکش تمام جوانان ایران، آرزوی سلامتی و موفقیت دارم.

مادرم که از سادات حسینی است، از فداکارترین مادران دنیاست، از خودگذشتگی، جزء لاینفک زندگی اوست. آزارش به مورچه هم نمیرسد، با اینکه سالهاست که چند نوع بیماری ناشی از فقر و مصیبت، گرفته است، اما امید کلانی به خدا دارد و دست نیاز فقط به او دراز میکند. شکوه و اقتدار را باید از او آموخت، صبر و استقامتش، کوه را خوار کرده است، رنگ رخسارش آدم را به یاد حضرت زینب کبری(س) می اندازد. من مانده ام فردای قیامت، محبت های اقیانوسگونه این مادر را چگونه جواب بدهم؟ خدا تمام مادران را برای فرزندانشان حفظ کند…
من خود تا اینجای عمرم به پیروی از پدرم، در ازای کمکهای منحصر به فرد و بسیاری که از روی عشق و علاقه، به اطرافیان خود نموده ام، چیزی نحواسته ام..من ایرانی ام، مسلمانم، شیعه ام، اما تعدادی از رفقای دانشگاهی ام اهل تسنن هستند که به نام من قسم میخورند. من نیز از صمیم قلب آنها را دوست دارم. با فقر و نداری بزرگ شده ام ولی طمع به دارایی دیگران، تا بحال به آن فکر هم نکرده ام. من دزد نیستم. اسلام، جنایتکار نیست. من اسلام را با خودش میشناسم نه با مدعیانش. تهمت زدن کار بیخردان است.
جنایت در کشور ما وجود دارد، دزدی و تبانی و فساد، وجود دارد، اما ریشه در اسلام ندارد، بلکه ریشه در سوء استفاده از ظواهر اسلامی است. حال اینکه چه کسانی از ظواهر دینی، سوء استفاده کرده اند و میکنند، خدا عالم است و خود آن شخصی که از درون، فاسد است.
گروهک تروریستی داعش، از درون فاسد است، به نحوی که این فساد، از ریشهای دراز و چندش آور افرادش که زندانیان جانی و اعدامی منطقه هستند، بیرون زده است…

قضاوت کردن و تهمت ناروا زدن، آسان است، اما بسیار به خطا و اشتباه، نزدیک است..
من خود، بسیار از بیعدالتی و تبعیض و فساد برخی مسئولین این نظام ، زخم خورده ام. اما به عینه دیده ام که آن مسئولین به ظاهر مسلمان، ذره ای هم به خدا و قرآن، ایمان ندارند و به تعهدات خود نسبت به حقوق مردم و تکالیف حکومت، پایبند نیستند. این یعنی عدم اجرای احکام اسلام و یعنی فساد…
مرگ بر آخوندنماهای از درون فاسد که بیخردان را فریفته و آبروی اسلام را می برد.

اما درود بر اصل قرآن و اسلام و توحید، و آخوند متعهد و صادق، درود بر پیروان واقعی مکتب حسینی که جز با انگ و تهمت ناروا و ناسزا (که کار بیخردان است)، نمیشود با آنها دشمنی کرد، حتی اگر شب و روز، بر ما گلوله بارد…
ضمنا اگر من دروغ میگویم، پس تو هم دروغگو هستی به همین راحتی…

وقتی پانزده سالم بود نماز می خواندم خیلی مذهبی بودم .اما از وقتیکه شروع به خواندن معنی قران و کتابهای دیگه کردم .متوجه شدم تا حالا با نماز خواندن به کشورم خیانت میکردم و فهمیدم اسلام یعنی چه . وقتی با این مسلمانان بحث میکنم مرا دیوانه خطاب میکنند در صورتیکه متوجه میشم اینان هیچی نمی فهمند فقط چون پدرانشان مسلمان بودند تقلید پدر خود هستند