یک مرد مسلمان زمانی که خانه را به قصد محل کار ترک می کند همواره نگران این است که نکند در هنگام غیبت او، مرد دیگری در تخت خوابش باشد و یا اینکه شخصی در خیابان به همسرش چیزی بگوید و یا اینکه زن بیچاره اش با بقال سر کوچه احوال پرسی کند!.
زن مسلمان نیز بر این باور است که اگر مردی از فامیل و یا آشنا به او سلام کند، حتما در ذهنش نقشه برقراری یک رابطه جنسی با او را کشیده است، پس زن مسلمان تا جایی که امکان دارد صورت خود را پوشانده و سلامی آرام می دهد و جوری برخورد می کند که به طرف مقابل بر می خورد و او به غایت شرمنده می شود.
ما تا کی باید شاید اینگونه نگاه های زننده و مشمئز کننده در سطح جامعه با فرهنگ غنی ایرانی مان باشیم؟ تا کی دوستان و هم میهنان مسلمان ما می خواهند به هر برخورد اجتماعی از دید جنسی و از دریچه سکس نگاه کنند؟ بد بختی اینجاست که اینگونه پندار های زشت و ناپسند در ذهن های مخدوش ایشان ایجاد توهم های خجالت آوری نیز می کند و مثلا مرد مسلمان به دلیل اینکه خواهر زنش در پیش او احساس راحتی کرده و لباس راحتی پوشیده است، گمان می کند که خواهر زن از همه جا بی خبر به او چراغ سبز نشان داده و حرکت بعدی مرد مسلمان بنیاد خانواده اش را زیر و رو خواهد کرد.
یا برای مثال، زن مسلمان در نزد برادرانش لباس راحت می پوشد و احساس می کند که برادرش زیر چشمی به اندام او نگاه می کند و همین امر کافیست تا او تلفن را بردارد و به یکی از شبکه های تلویزیونی که آخوندی در آن در حال پرت و پلا گفتن است زنگ بزند و این مسئله را که مثلا:
– آیا آزادانه لباس پوشیدن در نزد برادران و یا فرزندانم گناه دارد؟.
– چه کار باید بکنم تا برادرم به اندام من نگاه نکند؟.
و یا هر پرسش مزخرف و خجالت آور دیگری از این قبیل را مطرح می کند و اینجاست که آخوند زنبازه و شکم باره معرکه گیری را شروع می کند و دست به دامان احادیث می شود و امام جعفر سارق را مرجع قرار داده و همانگونه که در ویدیو زیر می بینید پاسخ زن خردباخته مسلمان را می دهد.!
این آخوند زنباره و شکمباره به بانوان و دختران سفارش می کند که هنگام روبرو شدن با مردان محرم خود، مانند برادر، عمو، دایی، حتماً لباس پوشیده و بدون رنگ که جلوه نداشته باشد بپوشند. البته این آخوند از نیت باطنی خود می گوید. زیرا تجربه نشان داده که شماری از این آخوندها به خواهران، عمه ها، و خاله های خود تجاوز کرده اند. وقتی رژیم جهل و جنایت راهی گورستان شده، و پرده ها بالا رود، پرونده ها ی بایگانی شده و اعترافات زنان نشان می دهد که چگونه شمار زیادی از آخوندها به افراد محرم خود تجاوز کرده اند.
باید خدمت آخوند و امام جعفر سارق گفت که شما انسان های پست فطرت و بی شرافت و بی اصل و نصب هستید که حتی به مادران و خواهران خود به چشم برده های جنسی نگاه می کنید، در ایران باستان زنان از والاترین جایگاه ها و بهترین مقام ها برخوردار بودند. ایران ما یوتاب و دلاوری هایش را به خود دیده که شانه به شانه آریو برزن در مقابل اسکندر مقدونی جنگیده است.
تاریخ ایران ما پر است از هنرمندان زن و شاعران و قلم به دستانی که با حس لطیف زنانه شان به شعر و ادبیات قیمت بخشیدند، آن وقت یک بانوی ایرانی باید بیاید و تمام زندگی اش وقف این شود که آیا فلانی به من نگاه بد کرد و یا آیا حجابم کامل بود و…؟
آیا این امر مایه شرمندگی و خجالت نیست که جامعه ایرانی به این درجه از پستی و عقب ماندگی رسیده است که از آخوند درباره نحوه لباس پوشیدن نزد برادر و فرزند باید سوال پرسید؟ آیا چگونه لباس پوشیدن نزد برادری که با هم از یک سینه شیر خورده اند و در یک خانه بزرگ شده اند، بزرگ ترین درد این مملکت و مهم تر از آزادی و عدالت اجتماعی است؟
این زاویه نگاه مسلمین به ظاهر ایرانی که به هر جنس مخالفی به دیده شهوت رانی و از دریچه جنسی می نگرند روح انسان را آزار می دهد، این درجه از پستی و ننگ، حتّی در جانوران نیز قابل مشاهده نیست. به راستی با این طرز فکر های عقب افتاده و قرون وسطایی که همانند سرطان به جان جامعه افتاده اند و رفته رفته همه را بیمار و مریض فکری و جنسی می کنند چه باید کرد؟
ننگ به این گونه پندارهای پلید و کردارهای ضد انسانی که شان و مقام انسانیت را به لجن می کشانند.