ایرانی نماهای تازی صفت بیشماری هر ساله برای رفتن و زیارت کردن بت خانه سابق و خانه الله امروز، سر و دست می شکنند و پول هنگفت زیادی را دو دستی، با گردنی خم تقدیم پادشاه عربستان می کنند تا اعراب در اروپا و آمریکا بهتر بتوانند قمار بازی کنند و در دیسکوهای گران تری حضور یابند.
برخی از این خردباختگان که فرهنگ و هویت ایرانی را به لجن کشیده اند، به یک بار رفتن نیز بسنده نمی کنند و هر سال قدم به سرزمین منحوس و تاریک عربستان می گذارند و گروهی دیگر از این خشک مذهب ها که تعصب زیادی کورشان کرده است و تلفظ عربی شان، از خود اعراب نیز غلیظ تر و مشمئز کننده تر است و از وضع مالی خوبی برخودار نیستند، با هزار بدبختی پول قرض می کنند و زیر بار بدهی می روند تا بتوانند کعبه را زیارت کنند.
اما به راستی برای چه؟ آیا نمی شود آن همه پول بی زبان را در ایران و برای آبادانی مملکت خرج کرد؟. آیا نمی شود با آن پول ها که به شکم پادشاه عربستان ریخته می شود، و یا صرف عیاشی و ساختن حرمسرای او می شود، هزاران هزار مدرسه ساخت و خرج تحصیل دانش آموزان بی بضاعت را تأمین کرد تا بی سوادی در سرزمین مان ریشه کن شود؟.
آیا نمی شود با آن پول هایی که همانند خراج هر ساله از جیب ایرانیان در آمده و به جیب گشاد تازیان واریز می شود، به هزینه های سرسام آور درمانی کودکان سرطانی کمک کرد و بسیاری از آنان را از درد کشیدن نجات داد؟. به راستی این حماقت و کوردلی تا به کی گریبان گیر ایران و ایرانی است؟. رفتن به مکه و زیارت کعبه همچون آب به آسیاب دشمن ریختن است و خیانتی بس بزرگتر و ننگین تر از کاری است که سلمان فارسی در حق ایران انجام داد.
طبق آمار بانک جهانی در سال ۲۰۰۸ درآمد کشور عربستان از توریسم یا به زبان ساده از راه دکان زیارتگاه مسلمین یا همان خانه کعبه، معادل مبلغ ۲۹.۸۶۵.۰۰۰.۰۰۰ دلار یا قریب سی میلیارد دلار بوده است و زائرین ایرانی که بصورت تمتع ویا عمره در همان سال به مکه رفته اند ۱.۹۳۷.۰۰۰ نفر بوده اند که مجموعا مبلغ ۴.۸۷۹.۰۰۰.۰۰۰ دلار یا به عبارتی قریب به مبلغ پنج میلیارد دلار درآمد تقدیم اقتصاد پادشاهان عربستان کرده اند و در میان تمام کشورهای اسلامی مقام اول را به خود اختصاص داده اند.
نظر به اینکه هواپیمائی رژیم اسلامی قدرت جابجائی این همه زائر را نداشته است بنابراین شرکت هواپیمائی عربستان نزدیک به ۵۴ درصد از زائران ایرانی را به خود اختصاص داده است.
طبق گزارش مقامات دیپلماتیک ایران در سال ۲۰۰۸، ماموران کشور عربستان بد ترین و توهین آمیز ترین رفتار را با زوار ایرانی داشته اند و ایران از لحاظ توهین ماموران عربستان مقام اول را به خود اختصاص داده است.
علمای عربستان نیز در همان سال فتوا صادر کرده اند که ایرانیان شیعه کافر هستند و طبق یک گزارش دیپلماتیک دیگر زائران ایرانی ناخواسته ترین و منفورترین خارجی ها در عربستان محسوب می شوند.
با یک حساب سرانگشتی بوسیله پولی که ایرانیان سالانه به عربستان (دشمن خونی ایران و ایرانی) تقدیم می کنند می توان تعداد ۱۷۰.۰۰۰ مسکن روستائی احداث کرد و یا میتوان ۷۱۴.۲۸۶ فرصت شغلی کشاورزی یا ۲۰۰.۰۰۰ فرصت شغلی صنعتی برای جوانان ایجاد کرد و یا امکان ساخت ۱۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ متر مربع ساختمان مدرسه و ورزشی در کشور وجود خواهد داشت.
ویا میتوان با کنار گذاشتن پول حجاج برای دو سال، یک پالایشگاه سوپر مدرن با ظرفیت ۷۵.۰۰۰ بشکه احداث کرد و یا با پول پنج سال حجاج میتوان ایران را به صادر کننده بنزین مبدل ساخت و دیگر برای واردات بنزین محتاج اعراب نبود.
چرا یک ایرانی باید سرمایه میهنش را خرج دیدن بت خانه ای کند که دستور کشتن، غارت کردن، تجاوز و چپاول سرزمینش از همان بت خانه صادر شده است؟ و چرا نباید یک ایرانی به جای هدر دادن پول در سرزمین تازیان، همان پول را برای بهبود اوضاع و آبادانی مملکتش به خاطر ساختن فردایی بهتر برای نسل های آینده کشورش خرج کند؟ آیا زمان آن فرا نرسیده که به باج دادن به اعراب و شکم تازیان را پر تر و گردن هایشان را کلفت تر کردن پایان دهیم؟.