وقتی تاریخ پردرد و رنج کشورمان را مطالعه می کنیم، سراپا حکایت از خیانت آخوندها، و بند و بست آنان برای نابودی این کشور بوده است. ولی آخوند های جنایتکار، همیشه تظاهر می کنند که با مردم ایران همراه بوده اند. از آن جا که آخوندهای  دروغ پرداز همیشه و همه جا از تاریخ و گذشته درخشان کشورمان بدگویی کرده، و هم اکنون بخش های بزرگ حال، نوبت آنست که در باره دروغ بزرگ ایشان که؛ « روحانیان همیشه پیشتاز و پیشاهنگ آزادیخواهان و مشروطیت بوده اند،» به چند نکته تاریخی اشاره کنیم:

از پادشاهان دودمان صفوی، تنها شاه عباس بزرگ بود که با وجود مدهبی بودنش، هرگز به آخوند جماعت اجازه نداد در کار مملکت دخالت کنند. به همین علت، این شاه توانمند و گرانقدر توانست ایران را به بزرگترین مرحله تاریخی خود برساند که دست کمی از دوران پر عظمت ساسانیان نداشت.

برای نخستین بار در سال ۹۰۷ هجری شاه اسماعیل صفوی مذهب رسمی ایران را مذهب شیعه کرد که بیش از ۱۵٪ جمعیت ایران را شامل نمی شد. شاه اسماعیل بهر شهری که  وارد می گشت، ازمردم می خواست که مذهب شیعه را بپذیرند و برخلفای سه گانه نفرین بفرستند.درصورت نافرمانی ، آنان را از دم تیغ می گذراند. [۵۶]

شاه تهماسب (۹۳۰-۹۸۴هجری)، یکی از بزرگترین بنیان گذاران خرافات وکوراندیش گرفتار افکار شیطانی آخوند  به شمار می آید. در زمان او آخوندهای زیادی چون شیخ علی ابن عبدالعالی کرکی بنام « محقق»، عزالدین حسین ابن عبدالصم جبلی عاملی پدر شیخ بهاءالدین عالی و شماری دیگر، به ایران آمدند. او دردوران درازمدت فرمانروائی خود، دست آخوندها را درکارهای کشور باز گذاشت و با ارزش و بهادادن، ونسبت نیابت امام دادن به آنان،  سرنوشت کشورمان تا به امروز را دستخوش ناملایمات وپس گرائی از پیشرفت وتمدن قرارداد.
نفوذ آخوندها تا آن جا بود که در این زمان، شاه تهماسب آخوند وملائی را چون عبدالعالی کرکی سزاوارتر از خویش به سلطنت می دانست. [۵۸]

فتحعلی شاه خردباخته مذهبی که در طلسم آخوندها چنان اسیر شد که مملکت ما را به باد داد. در سراسر تاریخ چند هزار ساله ایران که بررسی کنیم، شاهی تا این اندازه به مملکت ما خیانت نکرده است. از آن زمان تا کنون، کشورمان همچنان در حال فرو پاشی است.

ایران، کشوری که شاه اسماعیل صفوی با همه کوشش خود یک پارچه کرده بود، و شجاعانه در برابر تجاوزهای پرقدرت ترین کشور مبارز منطقه اروپا یعنی دولت عثمانی، ایستادگی کرده، و یا شاه عباس بزرگ آن را در عرصه بین المللی سرزنده و موجب افتخار هر ایرانی ساخته بود، بازهم از شر آخوندها و نفوذ موریانه آنان در دربار شاهان صفوی، و به ویژه نفوذ بر زنان بی سواد درباریان، و حتی خود شاهان پرورش یافته در حرمسراها، در امان نماند.

تا آنجا که شاه سلطان حسین، عروسکی بیش در دست آنان نبود. این جنایت کاران همیشگی تاریخ کشورمان، چنان آن فرد را خرافاتی و ذلیل، بی اراده، و بی تصمیم بار آوردند، که سر انجام کشور بزرگ و نامی امان در صحنه جهانی را با دست خود به یک راهزنی به نام محمود افغان تسلیم نمود. جنایتکاری که فرزندان شاه سلطان حسین بی خرد را یکی پس از دیگری در برابر خودش گردن زد، و سرانجام خود او هم به سزای خرافات و بی عرضگی اش رسید.

بزرگترین بدبختی و بالاترین تخریب و پس ماندگی کشور ما براثر دخالت و نفوذ آخوندها، در زمان فتحعلی شاه قاجار بود. فتحعلی شاه با دستور جهادی که ازجانب سید محمد مجاهد و ملا احمد نراقی صادر شده بود، گز نکرده، و حساب نشده به جنگ روس ها  رفت،  و طی دو عهد نامه ننگین گلستان و ترکمان، بیش از یک سوم از سرزمین سرسبز و بارور مارا از دست داد. [۶۸]

با آن که فتحعلی شاه آماده به آغاز جنگ دوم با روسیه نبود، بنا به نوشته بسیاری از نگارش گران، روحانیان اورا در فشار گذاشتند. آخوندها گفتند که چنان چه فتحعلی شاه آماده به کارزاربا روسیه نباشد، آنان خود، دست به این کارخواهند زد. [۶۹]

بدین روش، سید محمد باقربهبهانی در پایان شوال ۱۲۴۱ برای وادار کردن فتحعلی شاه به جنگ، ازکربلا به تهران آمد [۷۰]. آن گاه به همه آخوندهای شهرستان ها نامه نوشت و آنان را برای وادارکردن فتحعلی شاه به جنگ، به تهران فرا خواند.

سپس گروهی از آنان چون، حاج ملا محمدجعفر استرآبادی، آقا سید نصرالله استرآبادی، حاج سید محمد تقی برغانی، سید عزیزالله طالشی وشماری دیگر، به جایگاه تابستانی فتحعلی شاه در سلطانیه رفتند. هم چنین شماردیگری از آنان چون، احمد نراقی وملا عبدالوهاب قزوینی در حالی که کفن سپید پوشیده وخود را آماده شهادت ساخته بودند، به پیش فتحعلی شاه رفتند.

با آن که در این زمان، آلکساندر اول تازه به امپراتوری روسیه رسیده بود وبه دنبال داشتن روابط دوستانه با ایران می گشت وبه اندیشه جنگ نبود، فتحعلی شاه زیر فشاربیش از اندازه آخوندها، به جنگ تن در داد. فتحعلی شاه از سید محمد مجاهد درخواست یک نوشته برای آغاز جنگ با روسیه  کرد، تا درشب اول قبرآن را به نکیر ومنکر نشان دهد که به دستورآنان (آخوندها)، به جنگ پرداخته است.

عدم آگاهی از سیاست جهانی آن روز، مشورت نکردن وبه حساب نیاوردن افراد صاحب نظر، و تحریکات روحانیون متعصب وطن فروش، عوامل برجسته این دو شکست افتضاح آمیز به شمار می آیند.
پس ازشکست ایران درجنگ باروسیه، فتحعلی شاه از حاج محمد برغانی پرسش کرد: « چرا اعلام جهاد روحانیون در شکست روسیه موثر واقع نشد؟» ، نام برده پاسخ داد: « علت را باید در بی ایمانی وعدم خلوص عباس میرزا جستجو کرد». [۷۱]

نتیجه وسوسه و دخالت آخوندها بستن دوعهد نامه ننگین ترکمانچای و گلستان و جداشدن بهترین بخش های خاک ایران به شرح زیر است: [۸۷]

۱- گرجستان درسال ۱۸۰۱

۲- قرارداد گلستان در سال ۱۸۱۴

۳- قرارداد ترکمان چای درسال ۱۸۲۸

۴- تاشکند درسال ۱۸۶۵

۵- قزل سو درسال ۱۸۶۹

۶- خیوه درسال ۱۸۷۳

۷- قزل آروات درسال ۱۸۷۷

۸- عشق آباد درسال ۱۸۸۱

۹- جداشدن هرات از ایران درزمان محمد شاه

۱۰- ازدست دادن افغانستان در زمان ناصرالدین شاه

محمد شاه قاجار (۱۲۵۰-۱۲۶۴) هجری

محمد میرزا فرزند عباس میرزا با درایت و هوشمندی کم مانند میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی پیشکار خود جانشین فتحعلیشاه شد. ولی این شاه نادان و کوته اندیش، براثر بدگوئیهای ملایان و درباریان که به وسیله جان کمبل سفیرانگلیس، از آن کشور رشوه می گرفتند، اشتباه بزرگی کرد و وزیر فرزانه ودانشور خود را سر به نیست کرد. برای انجام این جنایت بزرگ، میرمحمد مهدی امام جمعه وقت ۵۰۰ لیره از سفارت انگلیس  دریافت می کند تا همه آخوندها به بدگوئی میرزا ابولقاسم بپردازند.

انقلاب مشروطیت

دیکتاتوری ناصرالدین شاه در درازای سلطنت او و روشنگری و آگاهی مردم نسبت به اوضاع غم انگیز ایران درزمان مظفرالدین شاه، براثر پخش روزنامه هائی قانون پرنس میرزا ملکم خان وحبل المتین موید الاسلام و سیاحت نامه ابراهیم نوشته حاج زین العابدین مراغه ای، نوشته ها و ترجمه های میرزا عبدالرحیم طالبوف و روشنگری های میرزا فتحعلی آخوندزاده مردم را آماده به انقلاب کرد. [۷۸]

شیخ فضل الله نوری هم یکی از خیانت کارانی بود که تخم رژیم اسلامی به نام مشروعیت را کاشت، و این اندیشه ضد ملی و ضد مردمی را برای نخستین بار در سر آخوندهای دیگر پیاده کرد. علی شریعتی بی سواد و خردباخته، و خمینی جنایتکار دنباله رو افکار شیطانی این شیخ خیانتکار بودند.

آخوندهائی مانند شیخ فضل الله که با پیشرفت وآزادی خواهی ومیهن دوستی، همواره در نبرد وچالش بوده اند، هم چنین آخوندهای نجف مانند ملا کاظم خراسانی، حاج شیخ عبدالله مازندرانی، حاج میرزا حسین تهرانی و شماری دیگر، هم چنین سید محمد طباطبائی وسید عبدالله بهبهانی ، با دموکراسی به معنای واقع ومشروطیت با قانون اساسی بی قید وشرط، عملا موافق نبودند. آنان همگی در نهایت،  خواستار مشروطه زیر چتروپوشش اسلامی به نام مشروطه مشروعه بودند. [۷۹]

براین پایه یکی از آخوندها بنام سید علی سیستانی این چنین فتوا می دهد: «المشروطه کفر و المشروطه طلب کافر، ماله مباح ودمه هدر».[۸۰] این گفتار، نخست نشانگر دشمنی وکینه دوزی آخوندها با آزادی ودموکراسی است، و از سوی دیگر، سیرت ودرون ملاها را نشان می دهد که ایرانی نیستند بلکه عرب زادگانی می باشند، که همواره ترجیح می دهند به زبان تازی گفتگو کنند.

مظفرالدین شاه، در تاریخ ۱۴ جمادی الثانی ۱۳۲۴، با درخواست مردم  مبنی بر تغییر حکومت از استبداد و دیکتاتوری به حکومت قانون و حکومت مردم برمردم یعنی مشروطیت، تن در داد . ولی فرزند او، محمد علی که یکی از بزرگترین خیانت کاران به کشور ما به شمار می آید، با آزادی خواهی ومشروطیت به مخالفت پرداخت و به همراهی و کمک خودکامه هایی مانند اتابک صدراعظم، سرمایه داران، و شماری از آخوندهای ارتجاعی چون شیخ فضل الله نوری، سرسختانه  دربرابر آزادی خواهان  ایستاد. آن گاه مجلس رابه توپ بست و تنی چند از آزادی خواهان چون ملک المتکلمین، میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل وسید جمال الدین واعظ را کشت، و شماری را نیز دستگیر کرد.

با آن که مظفرا لدین شاه  به فریاد آزادی خواهان پاسخ آری  داد و قانون مشروطیت را امضاء کرد،  ولی ناگفته نماند که آخوندها  با هم دستی درباریان ، و شماری از بازرگانان که همیشه دربرابر آزادی خواهی جبهه گیری  کرده اند، با مخدوش کردن قانون اساسی، دست  آخوندها را به عنوان نظارت بر اسلامی بودن قوانین مصوبه مجلس،  در سیاست وبرنامه ریزی کشور باز گذاشتند.

نواب صفوی از فرقه آدم کشان فدائیان اسلام، و تربیت یافته گروه مذهبی اخوان المسلمین مصر، جنایت کاری بود که با خلیل تهماسبی و ذوالقدر مرتکب قتل های گوناگونی مانند کشتن کسروی، رزم آراء، و حسنعلی منصور شدند.

هنگامی که عنوان شد که ایران یک کشور اسلامی است، نخست حق  هم میهنان پیرو سایر کیش ها و دین ها، زیر پای گذاشته شد وپایمال گردید،  دیگر این که با ذکرکشور اسلامی، هم میهنان ما به طور نا خواسته ونا آگاهانه فرهنگ و زبان خود را به تدریج ازدست دادند و به جای آن فرهنگ و زبان ناتوان وبی مسمای عربی را  پذیرفتند.

به بیان دیگر، از آن جا که زبان و فرهنگ هرکشور، نشانه آزادی و موجودیت آن گروه و قوم می باشد،  ما با نامیدن کشوربه عنوان یک کشور اسلامی، ندانسته دست آخوندها و ملایان بی سواد را درکارهای کشور باز گذاشته ایم و هیچ دفاعی از زبان و فرهنگ تمدن کشور کهنسال خود نکرده ایم.
با این روش، مانیز همانند کشورهای به اصطلاح مسلمان دیگر، به صورت یکی از اقمار وابسته  و دنباله رو کشورهای عربی در می آئیم.

زمانی که نمایندگان مجلس احمد شاه را براثر بی کفایتی از سلطنت برکنار، و رضاخان را کاندیدای جانشینی او کردند، رضاخان خود مایل بود در ایران جمهوری همانند ترکیه به وجود آید. دراین راه مصدق وحسین علاء نیزبا او همآهنگ و هم پیمان بودند، ولی بیشتر آخوندها چون، آخوند یاسائی نماینده مجلس، آخوندهای نجف چون، شیخ عبدالکریم حائری، میرزا محمد حسین نائینی، و سید ابوالحسن اصفهانی با برپائی جمهوری مخالف و طرف دارحکومت پادشاهی بودند. [۹۲]

هنگامی که مصدق درپی ملی کردن صنعت نفت و بیرون راندن انگلیس ها از ایران برآمد، آخوندها به روال همیشگی، بجای هم کاری وهم اندیشی با مصدق که یک رهبرملی و ضد امپریالیست نام گرفته بود، به  کارشکنی ویا بی تفاوتی پرداختند. آیت الله کاشانی که نخست وانمود می کرد همراه و طرفدار مصدق است، بنای کارشکنی و ناسازگاری با وی پرداخت. درست همان گونه که شیخ فضل الله نخست نشان می داد که  از پیروان مشروطیت است، ولی به زودی چهره درون خود را نشان داد و به دشمنی و کینه توزی با انقلاب وپیروان انقلاب پرداخت. [۹۳]

در جریان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که به دلیل دشمنی دولت انگلستان بامصدق که نفت را ملی کرده بود، و باهمکاری آمریکا انجام گرفت، ویلیام کورسون در کتاب Armies of Ignorance در باره تاریخ کنونی آمریکا نوشته است که کرمیت روزولت (نوه پرزیدنت روزولت) از سی.آی.ای (CIA) مبلغ بیست میلیون دلاردریافت می کند تا تظاهراتی با حمایت و پشتیبانی آخوندها برای برگرداندن شاه براه اندازد.

یکی ازمشاوران کنگره آمریکا اعلام داشته است: « کسی در ایران بدون جلب موافقت مساجد نمی تواندحکومت کند». [۹۵]

سی.آی.ای (CIA) ازماه اوت سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۷ سالانه میلیون ها دلاربه طور دائم به آیت الله ها وملاها می داد،  تا با شاه همکاری کنند و با او مخالفتی نداشته باشند. درسال ۱۹۷۷ کارتر برخلاف خواسته سازمان جاسوسی آمریکا، رشوه پردازی راقطع کرد وآخوندها را علیه شاه شوراند [۹۷]. فردوست در جلد نخست کتاب خود می نویسد که پس از ۱۵ خرداد ۴۲ ، ساواک شمار آخوندها وطلبه های کشور را ۳۵۰ هزار برآورد کرده بود، که ترتیب پرداخت میلیون ها تومان وتماس داشتن با آن ها داده شد.

آیت الله کاشانی، سر سپرده انگلیس ها و مجری خواسته های آنان در ایران بود. مردم نادان و نا آگاه ایران، خود روزانه شلغم و سیب زمینی می خوردند، ولی گوسفند و روغن و پول نقد برای این خیانت کار و دیگر آخوندها می بردند. در همان زمان که مردم پای پیاده می رفتند، فرزند دردانه این آقا، گران ترین اتومبیل آمریکایی را در اختیار داشت. بی خردی ما ملت موجب سواری این دزدان بر ما شده است.

درموردکشتن دکتر احمد کسروی در ۲۰ اسفند ۱۳۲۴ بوسیله افرادی چون نواب صفوی و خلیل تهماسبی ازگروههای مذهبی مانند فدائیان اسلام در دادگستری، شکایت، کینه توزی و دشمنی های حجت الاسلام حاج سراج انصاری، دکتر فقیهی شیرازی،آیت الله سید نورالدین شیرازی از تحریکات و عامل اصلی به شمار می آیند. [۹۸]

این گروههای مذهبی زیر چتر و تحت نظر روحانیونی مانند آیت الله کاشانی پرورش یافته و حمایت می شدند. تا آن جا که کاشانی در تاریخ ۱۰ مهر۱۳۳۰ به گوش امیرعلائی وزیر کشور وقت که مانع از آزادی نواب صفوی از زندان بوده، و سران فدرائیان اسلام را به نقاط دور تبعید کرده بود، سیلی زد. [۹۹] این جنایتکاران و همکارانشان، بعدها، در این رژیم نیز مسبب کشتار بسیاری از هم میهنان دیگرمان مانند پروانه اسکندری، و داریوش فروهر شدند.

آخرین نکته ای که گفتن آن برای خوانندگان به ویژه جوانان ایران لازم و ضرروری می باشد آنست که رژیم اسلامی سعی کرده است تا در ویکپیدیا دست کاری کند و آخوندهای جنایت کار مانند کاشانی، بهبهانی و دیگران را خوب، انقلابی، همراه مشروطیت نشان دهد. آنچه که رژیم در ویکپیدیا وارد کرده، به گواه  کتاب های درست تاریخ، کاملاً دروغ است. بنابر این، همه نوشته های ویکپیدیا مانند کتاب های تاریخ و دینی چاپ زیر دست و به خواسته آخوند نعل وارونه بر حقیقت است، و باید جوانان ایران در جستجوی نوشته و کتاب های دور از سلطه و حیطه آخوند باشند.

۵۶ شاه اسماعیل صفوی، مرشد سرخ کلاهان- نوشته پناهی سمنانی- چاپ سلمان فارسی- تهران ۱۳۴۷ – ص ۱۲۶
۵۸ تشیع وقدرت درایران- نوشته دکتر بهزاد کشاورزی- پخش خاوران- چاپ نخست- پاریس ۱۳۷۹ – ص ۸۶ – ۸۹
۶۸ شیعه گری وامام زمان- نوشته دکترروشنگر- نشرنیما آلمان- چاپ ۳- ص ۱۲۰
۶۹ برگرفته از نقش روحانیت درتاریخ معاصرایران – نوشته دکتر م. یاوری Kashmiri – Nujum us- Sama P.364
۷۰ قصاص العلماء- نوشته محمدبن سلیمان تنکابنی- تهران ۱۳۰۴ – ص ۹۳.
۷۱ نقش روحانیت در تاریخ معاصر ایران- نوشته دکتر م.یاوری-۱۳۶۰ – ص ۲۱ – ۲۳ – برگرفته از روضه الصفای ناصری- نوشته رضاقلی هدایت- ج ۹ – ص ۱۶۴۶ – سفرنامه ویلوک ۱۵ ژوئیه-
۷۸ تاریخ کامل ایران- نوشته دکتر عبدالله رازی- انتشارات اقبال- چ۴- ۱۳۴۷ – ص ۵۳۷
۷۹ شیعی گری و ترقی خواهی – نوشته دکتر مهدی قاسمی – صفحه ۱۳۵ – ۱۳۸، برگرفته از پژوهش وبررسی های هما ناطق زیر عنوان: « درراه یابی فرهنگی ۱۸۴۸ – ۱۸۳۴»
۸۰ گزارش وقایع مشهد، به قلم دکتر احمد خان، ضمیمه مشروطه گیلان – چاپ محمد روشن- ص ۱۲۸ – برگرفته از ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران- نوشته فریدون آدمیت- انتشارات پیام-  چاپخانه زر- چ۱- ص ۲۶۰ – ۲۶۲
۸۷ حکایت دختران خراسان- نوشته ا فسانه نجم آبادی-انتشارات روشنگران، تهران. چاپ اول ۱۳۷۴ بخش اول، ص ۱۱ – ۱۲
۹۲ قضاوت تاریخ- نوشته اسماعیل رزم آرا- ص ۸۲ – ۱۲۲
۹۳ نقش روحانیت درتاریخ معاصرایران- نوشته دکتر م.یاوری- ص ۶۹
۹۵ Daniel Drooze, The CIA’s Secret Iran Fund – Politics Today, March/April, 1980, P.11
۹۹ مجله دنیا جلد نهم ص ۱۶۰