چندی می گذرد که تلویزیون من و تو جای خالی یک تلویزیون ملی و مردمی را پر کرده است. فرد و یا افرادی که این مؤسسه بزرگ را می گردانند، انسان های شرافتمند و میهن دوستی هستند که از سرمایه و اندیشه خود مایه می گذارند. برنامه ها عموماً خوب، پر محتوا، و روشنگرانه است. جا دارد که از تک تک گردانندگان این رسانه مردمی سپاسگزاری نمود.
برنامه «بفرمایید شام»، یکی از برنامه هایی است که اصالت و فرهنگ ما را نشان می دهد. بی تردید پارسی زبانان که در سراسر گیتی تماشاگر این برنامه دلپذیرند، می توانند با فرهنگ، منش، آداب و رسوم ما بیشتر آشنا و نزدیک شوند. اینجاست که مسئولیت تک تک شرکت کنندگان را بالا می برد. زیرا به جای آموزش بد و نا هنجار، انتظار می رود که این برنامه نیز مانند دیگر برنامه های این رسانه مردمی، جنبه آموزشی و سود دهی داشته باشد.
چند برنامه گذشته نسبتاً خوب و آموزنده بود، سوای برنامه این هفته که به راستی موجب نهایت ننگ و شرمساری هر ایرانی است. یکی از شرکت کنندگان به نام خانم ابیگل که خود هنر خاص و درخشانی ندارد، با سودجویی و فرصت طلبی از روز نخست حق سه همکار خود را نادیده گرفت و پایین ترین نمره که ابداً به حساب نمی آید و در مورد تلاش و کوشش سه همتای دیگر بسیار ناچیز و نامنصفانه بود به دیگران داد تا باکلک و زیرکی خود را برنده کند و جایزه را نصیب خود سازد.
رفتار این خانم ایرانی نما، آن چنان کریه و چندش آور بود که بی تردید موجب خشم و نفرت عموم ایرانیان در سراسر گیتی خواهد بود. با یک نگاه کوتاه به سایت «بفرمایید شام» در فیس بوک می توان به نهایت این انزجار و نفرت همگانی پی برد. به راستی، پارسی زبانان کشورهای دیگر این رفتار ناپسند و غیر انسانی را چگونه برداشت می کنند؟. جای بسی شرم، و بسی اندوه است!.
آیا این خانم خجالت نکشید، و شرم نکرد که با گستاخی به شهرام نمره ۱ و به دونفر دیگر نمره بسیار پایین داد؟. این چه فرهنگی است؟، این چه تربیتی است؟. آیا به یغما بردن ۵۰۰ پوند آن چنان ارزش داشت که این خانم بی شرمانه با آبروی یک ملتی بازی نمود؟!. درست است که در این ۳۲ سال ما گرفتار مشتی جانور بی فرهنگ و بی اصل و نسبی مانند آخوند از تفاله تازیان شدیم، و فرهنگ ملی و مردمی خود را به باد دادیم، ولی نه این چنین پستی، و این چنین بی شخصیتی.
بدون شک خوراک شهرام از بهترین و یکی از بالاترین خوراک در سطح رستوران های خوب اروپا بود. روش چیدن، سرو کردن، و برگزاری ایشان نیز در نوع خود نمونه بود. حال، اگر دونفر دیگر سواد و تجربه یک خوراک درجه یک دریایی ندارند، این چیزی را از هنر و اهمیت کار بزرگ شهرام کم نمی کند. می توان گفت دو نفر دیگر با دانش بسیار ناچیز خود در خوراک و غذای اروپایی، نمی بایست در این مسابقه شرکت کنند. چون هنرپختن و سرو و پذیرایی کردن مطرح است، و آشپز مسئول خوش آمدن و یا دوست داشتن کسی نیست.
این ویدیو برنامه «بفرمایید شام» که در آن سوای خود پرستی، خودخواهی، طمع خامی، ناآگاهی، و بی فرهنگی را نشان می دهد دیگر چیزی نیست. ببینید و قضاوت کنید. اگر کسی غذایی را دوست ندارد، دلیل بر آن نشد که بتواند یک آشپزی هنرمندانه باسرویس و خوراک ٰعالی را بی ارزش بداند. از کسانی که در اروپا زندگی می کنند انتظار می رود که با غذاهای درجه یک ایتالیایی، فرانسوی و به ویژه خوراک دریایی آن هم خوراک های سطح بالا و سرویس خوب که شهرام با دقت و مهارت آن را تهیه دیده بود، آشنا باشند. باید گفت که خوراک ها براساس دوست داشتن افراد تهیه نمی شود. این جا هنر و مهارت آشپز در مجلس آرایی ارزشمند است.
بر این اساس، به راستی و در حقیقت می توان گفت که برنده اصلی با آن همه هنرنمایی، شهرام بود، و خانم ابیگل جز نادرستی و کلک بودن هنر دیگری از خود نشان نداد، و با آبروی یک ملت در میان دیگر پارسی زبانان بازی کرد. اگر این خانم یک جو شرف و انسانیت و عرق ایرانی بودن داشته باشد، باید مبلغ دریافتی ۵۰۰ پوند که به هیچ روی حق او نبوده، و در این سه روز کلک و شارلاتانی از خود نشان داده، با یک کارت پوزش خواهی و سبدی از گل به شهرام بدهد و از گردانندگان تلویزیون من و تو نیز پوزش بخواهد.
نکته بسیار مهم و برداشت کلی از این برنامه، ایرادهای بچه گانه، شوخی های نامناسب و بی جا، اظهارات توخالی و بدون دانش و اطلاعات لازم، و توقعات و انتظارات شخصی بود که هرکدام می خواست بر دیگری تحمیل کند. در حقیقت این برنامه ۴ روزه، در آن فضای آزادی، گوشه کوچکی از اجتماع به هم ریخته و آش و لاش میهنمان را نشان می داد. نمودار و گوشه ای از اجتماع کشورمان که زاییده ۳۲ سال ظلم و ستم رژیم اسلامی است.
در این ویدیو داریوش و فرامرز اصلانی دو خواننده مردمی ترانه ای را می خوانند که گویای وضع بهم ریخته و آش و لاش میهنمان است.
نتیجه کلی این که، اگر چهار نفر ایرانی در چند نشست دوستانه آن هم میهمانی و پذیرایی از یکدیگر، این چنین به دلیل کم تجربگی در انواع غذاها، و یا سلیقه های شخصی نتوانند در کوتاه مدت با هم کنار آیند، چگونه ممکن است مردم ایران بتوانند با همکاری و پیوستگی با یکدیگر، از شر وجود رژیم اسلامی رهایی یابند؟!. از این روی، انتظار می رود که شرکت کنندگان آینده از افرادی با فرهنگ و آگاه برگزیده شوند تا این چنین سودجویی، سبک مغزی و بی آبرویی به وجود نیاید.
در پایان، چنانچه برنامه ها با فرصت طلبی و بهانه تراشی و ایراد گیری ناشی از بی تجربگی و ناآگاهی شرکت کنندگان پیش رود و گردانندگان تلویزیون من و تو نتوانند آن را کنترل کنند و از هریاوه گویی و سودجویی نجات دهند، بهتر است این برنامه تعطیل شود تا به برنامه های خوب و آموزنده دیگر تلویزیون لطمه نزند، و فرصت طلبان و بهانه گیران با آبروی یک ملت این چنین بازی نکنند.