به گزارش دِیلی مِیل؛ محمد حنیف خان، یکی از پرنفوذ ترین امام جمعه های انگلستان و آخوند مسلمانی که زمانی توسط کاخ بوکینگهام تقدیر شده بود، محکوم به تجاوز و سوء استفاده جنسی از دو پسر بچه ۱۲ و ۱۵ ساله در مسجد خویش شده است. البته این بار نخست و بدون شک آخرین بار نیست که چنین جنایاتی به دست مسلمانان صورت می گیرد و اگر این دین و آیین ضد انسانی به صحراهای حجاز برگردانده نشود، جهان شاهد فاجعه های انسانی بیشتر و گسترده تری خواهد بود.
به گزارش بی بی سی؛ تحقیقات این شبکه خبری نشان میدهد که در ۳ سال اخیر ۴۰۰ شکایت سوء استفاده جنسی علیه مدارس اسلامی بریتانیا به مقامات رسیده است ولی فقط تعداد محدودی از این پرونده ها با موفقیت به پایان رسیده اند. رهبران اسلامی به خانواده ها توصیه میکردند که که از رفتن به دادگاه خودداری کنند و حتی آنها را از شکایت کردن باز میداشتند، یک دادستان ارشد به بی بی سی گفت که این مشکلی گسترده است و این پرونده ها فقط قله بیرون آمده از آب یک کوه یخ است.
کودک آزاری و زن ستیزی؛ دو سنت شرم آور و جدا نشدنی از قوانین شریعه اسلام هستند؛ همانگونه که زنان در اسلام پست و بی ارزش شمارده می شوند و دیه کامل یک زن مسلمان، برابر با بیضه چپ یک مرد مسلمان است و شهادت دو زن مسلمان در دادگاه، با شهادت یک مرد مسلمان برابری می کند و بسیاری مثال های خجالت آور دیگری که بر زن ستیزی آیین تازیان تأکید می کنند؛ کودکان در اسلام نیز در وضعیت اسفباری قرار دارند و قانونی برای دفاع از حقوق انسانی کودکان وجود ندارد.
در مقاله پیشین، نگارنده در باب قوانین ضد انسانی موجود در قانون اساسی اسلامی ایران، که اجازه قتل کودک را به پدر و پدربزرگ پدری وی می دهد، توضیح لازم را داده است اما نکته ای که در این مقاله بدان پرداخته خواهد شد، رابطه اسلام و فرد مسلمان با تجاوز به کودکان و خردسالان است.
در ایران بارها دیده و شنیده اید که آخوند محل، به فلان پسر بچه تجاوز کرده است؛ حتی فیلم هایی نیز در این رابطه پخش شدند و ماهیت واقعی و پندارهای زشت آخوندی را بیش از بیش به ایرانیان نشان دادند، این تجاوز ها تنها به آخوند ها ختم نشده بلکه چندین بار، اقدام به تجاوز به کودکان به وسیله بسیجیان و حزب اللهی ها، گزارش شده است.
حال پرسش اینجاست که چرا اقدام به تجاوز به دختر بچه ها و پسر بچه ها، بیشتر از سمت افراد مذهبی و یا روحانیون و یا کسانی که در یک محیط مذهبی رشد کرده اند، سر می زند؟. دستگیری و مجازات کشیش های مسیحی به خاطر تجاوز به کودکان و تهدید ایشان به سکوت نیز مهر تأیید دیگری بر این فرضیه است که ” تجاوز به کودکان بیشتر در میان افراد مذهبی و کسانی که در محیطی مذهبی رشد کرده اند، وجود دارد.”
پاسخ نگارنده این است که مذهب، و به خصوص دین اسلام که تمامی داشته ها و معلوماتش، بر محور شکم و زیر شکم می گردد، روحانیون را مجبور به نشان دادن چهره نیکو در سطح جامعه برای تبلیغ بهتر دینشان و چاپیدن بیشتر مردم می کند و دست های پلید روحانیون و افرادی که در خدمت دین و مذهب هستند را، برای اقدامات زشت و ضد انسانی می بندند و ایشان مجبور به حفظ ظاهر می شوند. روحانیون در هر دین و مسلکی و به خصوص دین پلشت اسلام، استاد دروغگویی، ریاکاری و تزویرند؛ بر این اساس در خفا و در زمان تنهایی شان، امکان سر زدن هر عمل قبیح و زننده ای از ایشان، وجود دارد.
حضرت حافظ در اینباره می فرمایند:
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند / چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس / توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
بیشتر تجاوز های دینی به کودکان، در کلیساها، مسجد ها و کلاس های دینی و آموزش قرآن صورت می گیرد، جایی که آخوند مجبور به ریاکاری نیست و چهره راستین زشتش را نشان کودکان می دهد و با فریب دادن کودکان، به خواسته های شوم خویش رسیده و پس از تجاوز به کودکان بینوا، ایشان را از بازگویی آنچه که رخ داده است به خانواده های شان باز می دارد.
حال توصیه نگارنده به خوانندگان ایست که تا می توانند کودکان نازنین خود را از آخوند، کشیش و هر انسان خردباخته مذهبی دیگر دور نگاه دارند و کودکانشان را از رفتن به هیئت، تکیه، مسجد، کلیسا و هر مکان مذهبی دیگر باز دارند.
یکی دیگر از نمونه های کودک آزاری در میان مذهبیون، آموزش خرافات و مهملات دینی به کودکان در سنین پایین است، این جنایت سبب می شود که کودکان ما، خِنگ و گیج و زود باور بار بیایند و همیشه از پرسش کردن بترسند و حرف های آخوند بی سواد را به راحتی بپذیرند، در صورتی که علاقه ای برای فهمیدن سخنان دانشمندان و فیلسوفان ندارند.
اساس دین اسلام به کودک آزاری و تجاوز به کودکان و پسر بچه ها مشکلی ندارد؛ چنانچه پیامبر اسلام خود به عایشه نُه ساله تجاوز کرد و به پیروانش وعده پسر بچه ها و غلامان زیبارو را در بهشت داد و اطرافیانش نیز به خاطر آن وعده های جنسی، از محمد ابن عبدالله پیروی کردند. حتی خمینی دیوانه، در رساله اش در باب تجاوز به کودکان اینگونه می نویسد:
“کسی که زوجه اى کمتر از نه سال دارد وطى(۱) او براى وى جایز نیست چه اینکه زوجه دائمى باشد و چه منقطع، و اما سایر کام گیری ها از قبیل لمس به شهوت و آغوش گرفتن و تفخیذ(۲) اشکال ندارد هر چند شیرخواره باشد.(۳)
خمینی که تمامی زندگی اش را وقف اسلام و آموختن هر چه بیشتر این دین ضد انسانی کرد و بدون شک هیچ یک از مردمان عادی ایران زمین، به اندازه خمینی و سید علی خامنه ای و دیگر آخوندهای جنایتکار از اسلام سر در نمی آورند، به طور شرم آوری، کام گیری جنسی از نوزاد شیرخواره را حلال دانسته است.
بی تردید جاهایی که محل رفت و آمد روضه خوان ها هست مانند اطراف حرم در شهرهای زیارتی مانند قم، مشهد، و شیراز؛ کودکان، به ویژه فرزندان زوار از دهات و شهرهای کوچک از گزند آخوند در امان نیستند. در این مورد همکاران و دوستان تجربه دیده ما داستان هایی برای گفتن دارند.
در فردای آزاد ایران، هنگامی که پرده ها بالا رود و مردم ایران بتوانند از گفتن و شرح آنچه که بر ایشان گذشته است، در امان باشند؛ خواهیم خواند و شنید که این روضه خوان های پلید و پست طینت چه جنایت هایی علیه زنان و کودکان انجام داده اند.
پدر یکی از دوستان ما می گفت که پیش از انقلاب در ناحیه دروازه دولت تهران، محلی که در آنجا روضه خوانی و سینه زنی در ایام محرم و رمضان برگزار می شد، آخوندکی هرشب در حال روضه خوانی ظاهراً دچار احساسات می شود و از روی منبر به میان بانوان می افتد تا آن جا که زنان ناچار شوند او را مشت و مال دهند تا از بیهوشی بیرون آید. آخر جایگاه منبر میان زنان و مردان بوده که به وسیله چادری آنها از هم جدا می شدند!.
به راستی فکر یک انسان چقدر باید پلید و پست باشد که به اینگونه مسائل حتی فکر کند؟. چه برسد به اینکه راجع به آن رساله بنویسد و به میلیون ها نفر خردباخته دیگر، چنین مسائل ننگ آوری را بیاموزد. حال، با توجه به رفتارهای جنسی محمد ابن عبدالله و وعده های جنسی الله مدینه اعم از زنان همیشه باکره چهل متری و یا غلمان، یعنی غلامان خوش ترکیب و زیبا روی، برای اهل بهشت و فتوای خمینی، انتظار بیشتری نیز از آخوند ها و پیروان اسلام ناب محمدی نمی توان داشت. تجاوز به کودکان و پایمال نمودن حقوق انسانی ایشان در دین مبارک اسلام، نهادینه شده است.
۱- وطی یعنی آمیزش جنسی،
۲- تفخیذ یعنی مالیدن آلت جنسی به ران
۳-تحریرالوسیله آیت الله خمینی، جلد سوم، ترجمه آیت الله خامنه ای