چند روزی بیشتر به آخرین چهارشنبه سال ۱۳۹۰ باقی نمانده است و مردمان نیک سرشت ایران زمین، در پی تدارک جشن و پایکوبی هر ساله هستند. در این میان، آخوند های تازی پرست و مزدوران طرفدار شان همواره در تلاش هستند تا به گونه ای شادی مردم را به عزا تبدیل کرده و برنامه جشن چهارشنبه سوری را بر هم بریزند. دشمنی آخوند ها با جشن ها و سنت های فرهنگی ایرانیان، داستان تازه ای نیست و ایشان از ابتدای حضور نکبت بارشان در سطح اجتماع، کمر به نابودی ارزش های فرهنگی و تمدن غنی ایرانیان بستند.
در طی سه دهه ننگین گذشته، حکومت اسلامی به قصد ویرانی فرهنگ و تاریخ گوهر بار ایرانیان، بسیاری از آثار ارزشمند تاریخی و هنری را نابود کرده و یا به کشورهای خارجی فروخته است تا چشم ملت ایران بدان ها نیافتد و مردم بینوای این سرزمین، تاریخ گرانقدر خویش را به باد فراموشی بسپارند. حکومت جنایتکار اسلامی، از تحریف کتاب های تاریخی و آموزشی کودکان، نوجوانان و جوانان ایران زمین نیز غافل نماند و برای مثال سلسله هخامنشیان را به طور کلی، از کتاب های تاریخی مدارس حذف نمود.
فرتور بانوی ایرانی را نشان می دهد که در تمام روزهای سال خود را اسیر و برده جامعه می داند، تنها شبی که بانوی ایرانی رهاست و خود را آزاد از بند و چنگال آخوند و اسلام می بیند، چهار شنبه سوری است. بر ماست که این یادگار گذشتگان مان را زنده نگاه داشته و اجازه ندهیم تازیان آن را از بین ببرند.
تمامی این اعمال ضد ایرانی در راستای نابودی فرهنگ و هویت ایرانی و شکل گیری فرهنگ و هویت سخیف مسلمانِ شیعه انجام شده اند و آخوندها با شستشوی مغزی ملت ایران، در تلاش بوده و هستند تا ملی گرایی و ایران پرستی را حرام اعلام نموده و در اذهان عمومی بگنجانند که در مملکت امام زمان، تنها ملیت و هویت مورد قبول و شایسته، هویت اسلامی و شیعه است و هر گرایش دیگری به غیر از آن ها، حرام و در حکم محاربه با الله مدینه می باشند.
آخوند ها در طی چندین سال حکومت توانستند بسیاری از جشن ها و سنت های زیبای ایرانی، همچون مهرگان، اسفندگان، جشن سده و… را از یاد مردم برده و ایشان را به سینه زنی، زنجیر زنی، روضه خوانی، گریه و زاری و قمه زنی عادت دهند و ملت فرهنگ باخته خرافاتی نیز، هنوز پس از هزار و چهارصد سال، هر ساله حسین ابن علی و خاندانش را از قبر بیرون می کشند و برای علی اصغرش گریه می کنند و وی را دوباره کشته و درون قبر گذاشته و یک سال دیگر صبر می کنند تا موسم گریه و ماتم فرا رسد.
می توان ادعا کرد که تنها جشن ها و سنت هایی که نه تنها آخوند ها، بلکه پدران عرب شان نیز نتوانستند از مردم ایران بگیرند؛ جشن چهارشنبه سوری و مراسم زیبای نوروز است. آخوند مطهری خردباخته چهارشنبه سوری را کار الاغ ها خواند و این جشن و سنت زیبای ایرانی را سمبل حماقت پدران ایرانیان شمارد اما مردم ایران با بر پا کردن هر ساله این جشن و پایکوبی و شادمانی در شب آخرین چهارشنبه سال، مطهری و افکار ارتجاعی اش را به سیاه ترین نقطه از زباله دانی تاریخ فرستادند.
آیت الله مکارم شیرازی، مشهور به مکارم شکر فروش که صنعت قند و شکر ایران زمین، در دستان او و اطرافیان دزدش فرار دارد؛ دیروز اعلام کرد که چهارشنبه سوری خرافه و برگزاری آن حرام است و مردم باید به این جشن پایان دهند. حال باید به ایشان گفت که مردک بی سواد، چهارشنبه سوری سنت ایرانیان و یادگار زیبای اجداد ماست، چند هزار سال است که ایرانیان به برگزاری این جشن زیبا پرداخته اند. در طی این جشن خانواده ها به دور یکدیگر جمع شده، از روی آتش می پرند و می خندند و می رقصند و پایکوبی می کنند و برگزاری این جشن ملی، مایه نشاط و خرسندی مردم را فراهم می آورد و اگر قرار است مردم به چیزی پایان دهند، آن چیز بدون شک دسته های سخیف عزاداری و سینه زنی و قمه زنی است که مایه ماتم و غمزدگی مردم را فراهم آورده و مزاحم همگان می شوند.
به این فرتور که تنها نشان دهنده گوشه ای از خرافات و مراسم مذهبی مضحک شیعیان است، نگاهی بیاندازید. افراد در فرتور با اعمال سخیف و شرم آورشان مایه خجالت و ننگ هر ایرانی فهمیده و فرهیخته هستند. حال باید از آخوند مکارم شیرازی پرسید که مردک چهارشنبه سوری خرافه است یا هر سال گریه و زاری برای حسین تشنه لب؟
بدون شک مردم ایران، امسال نیز چون سال ها و دهه های گذشته، جشن چهارشنبه سوری را با شکوه هر چه تمام تر برگزار خواهند کرد و با شادی و رقص و پایکوبی، پایه های لرزان اسلام که همانا به قول زنده یاد صادق هدایت، مسلک ماتم و غم و چُس ناله است را ویران خواهند نمود و مکارم شیرازی و هم فکرانش را در حسرت نابودی سنت های ایرانی، خواهند گذاشت. نگارنده پیشنهاد می کند که در کوی و برزنی در سراسر ایران، آخوندک چوبی بسازند و عبایی بر دوشش بیاندازند و وی را در آتش محل شان بسوزانند تا این ملایان دزد و ضد ایرانی بدانند که چه عاقبت درد آوری، انتظارشان را می کشد.
