رژیم مرگبار بشار اسد که زیر چتر حمایت و پشتیبانی جنایتکاران ایران، حزب محافظه کار انگلیس، روسیه دشمن آزادی و دموکراسی، و چین سوداگر مال اندیش تا کنون به چپاول، و غارت سرمایه های ملی و کشتار مردم بیگناه سوریه (۱) پرداخته است، هم اکنون در بستر مرگ، و لحظات آخر عمر کثیف خود را به پایان می رساند. آن چنان که کارشناسان پیش بینی می کنند، پایان تابستان جاری، پایان عمر نکبت بار بشار اسد هم جنایتکار و همکارخامنه ای است.
روزنامه های ۲۹ مه ۲۰۱۲ انگلیس از یک اقدام بین المللی و همبستگی دولت های غرب در کمک و همراهی به سرنگونی رژیم سوریه گزارش می دهند. بنا بر این نوشتارها، دولت انگلیس به دنبال بیرون راندن دیپلمات های سوریه ای از آمریکا، استرالیا، آلمان،ایتالیا، و اسپانیا، و سفیر سوریه از فرانسه، به ناچار امروز دستور به بیرون راندن کاردار و دو تن دیگر از دیپلمات آن کشور داد. باید توجه داشت که دولت ،به ویژه ثروتمندان محافظه کار انگلیس تا کنون بزرگترین درآمد و سودجویی را از کشور سوریه داشته اند، و در حقیقت سقوط بشار اسد برای آنان فاجعه ای بس بزرگ است.
رژیم ایران بنا بر دستورات و فرامین اسلامی، تا کنون با فرستادن گروههایی چند از مزدوران و آدم کشان بسیج، پاسداران، و چاقو کش های بیت رهبری، و همچنین کمک های بیدریغ مالی با خالی کردن خزانه ملت، تهیه و فرستادن کشتی های پر از اسلحه توانسته در کشتار بیش از نه هزارنفر مردم بیگانه سوریه در کنار و با بشار اسد همکاری نزدیک و تنگاتنگ داشته باشد. ولی دلیری و پایداری ملت بزرگ سوریه در برابر اتحاد شوم و شیطانی رژیم کشتارگر بشاراسد، رژیم خودکامه ایران، و دولت سلطه طلب روسیه مانع از آن شد که رستاخیز مردمی و به پا خواستن آزادیخواهان آن کشور بی سرانجام بماند و نیروی جهل و جنایت بر تلاش بیکران مردم پیروز شود.
شاید دلیل های پرارزش و سرنوشت ساز که ما را به جایی نرساند ولی مردم سوریه را به این دستاورد بزرگ نزدیک ساخته از اینگونه باشند:
۱- مردم سوریه در همبستگی و پشتیبانی از یکدیگر مقام اول را دارا هستند. هنگامی که در یک نقطه از سوریه رژیم کشتارگر به سرکوبی مردم پرداخت، مردم دیگر نقاط کشور نیز همزمان به پا خاستند، و در مبارزه و چالش با رژیم باهم همکاری نمودند.
در حالی که در ایران، هرگاه شهری به عنوان نمونه شیراز، و یا استانی چون کردستان در برابر حکومت ایستاد و مردم به ویژه جوانان آن ناحیه جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند، دیگر نقاط کشور ساکت ماندند، و در نتیجه رژیم به آسانی توانست به کمک مزدوران و آدم کشان خود آن رستاخیز منطقه ای را خاموش، و صداها را درگلو خفه سازد. همانگونه که مردم آذربایجان برای خشک شدن دریاچه ارومیه به پاخاستند، ولی مردم دیگر نقاط ایران از جای تکان نخوردند. در مورد خشکیدن دریاچه بختگان فارس، و یا به زیر آب رفتن آرامگاه کوروش بزرگ، سوای اعتراض مردم محل، دیگرشهرها و استان های کشور در خواب خوش باقی ماندند.
۲- شمار مزدوران و خیانت کاران به مردم و کشور در سوریه به مراتب از ایران کمتر است. غیرت و حمیت سوریه ای ها بدانان اجازه نمی دهد مانند ایرانی نماها آنچنان خائن و دشمن آب و خاک خود باشند. خائن و مزدورانی که بنا به یادواره معروف فارسی؛« برای یک دستمال تیمچه ای را به آتش می کشند». از این روی، در ایران همه گونه مزدور و خیانت کار وجود دارند که با رژیم به طور خواسته ویا نا خواسته در همکاری اند. نمونه خواسته آنان در بیرون کشور، مزدوران گرداگرد کاخ سپید واشنگتن چون تریتا پارسی، و هوشنگ امیر احمدی، و درون کشور چاقو کشان بیت رهبری، بسیجی های آدم کش و هرزه، شماری از بازاری ها، ضعیفه ها وخاله زنک های ذوب شده در ولایت فقیه، مأموران دولتی رژیم، و مانند آنند.
وانگهی عده ای ورشکسته سیاسی که نتوانستنه اند در رژیم کنونی کاملاً کامیاب و سیراب شوند نیز به دنبال رژیمی مشابه رژیم کنونی، ولی با افرادی دیگر می باشند. نمونه اینان، کدیور، بنی صدر، اکبر گنجی، عبدالعلی بازرگان، عبدالکریم حاج دباغ، و در نهایت موسوی و همکارانش می باشند. هرکدام از این ایرانی نماها، در تخریب و ویرانی رستاخیز مردمی و خواست ملی جوانان، نقش بزرگی داشته اند.
۳- مردم سوریه در زیر سلطه و طلسم خرافات دینی مانند گروهی از خردباختگان مکتب آخوند در ایران گرفتار نیستند. به گفته دیگر رژیمی چون رژیم قبر پرست، و مرده پرست، میمون پرست، و شیاد و کلاهبرداری چون آخوند سوای کشور ماتمزده ما در جای دیگری از جهان دیده نمی شود.
۴- کشورهای عربی که همواره در این سه دهه گذشته تا کنون از رژیم تروریستی ایران ضربه خورده اند، نتوانستند و یا نخواستند تا نسبت به تنها رژیم ایران کینه توزی و دشمنی داشته باشند. چنانکه آنان تیر خود را به سوی مردم ایران پرتاب کرده، و تلافی آن را بر سر ملت دربندمان در می آورند. اما، همین کشورهای عربی، پشتیبان مردم سوریه بوده، و تاکنون رژیم بعثی سوریه را تحت فشار گذاشته اند و با آن در چالشند.
از آن چه گفته شد دلیری، بردباری، و پشتکار ملت سوریه در خور تحسین و ستایش است. ملتی که بی پروا، مدام، با همکاری و دلبستگی بایکدیگر با اهدای خون خود صحنه را خالی نکردند، و بی امان مزدوران حکومتی را در سرتاسر سوریه تحت فشار و منگنه قرار دادند. در ضمن فرصت طلبان و مزدورانی زیادی هم در میان آنان نبود که برروی رستاخیز مردمی سرپوش گذارده، ملتی را به لب چاه ببرند و تشنه باز گردانند. در نتیجه سرانجام همه کمک های جنایت بار رژیم ایران و انگلیس تا کنون نقش بر آب مانده، و جهان در انتظار سقوط چند ماه آینده این درنده خوی خودکامه خواهد بود.
تا زمانی که ما نتوانیم به یک اتحاد و همبستگی ملی برسیم و همگان زنجیروار بایکدیگر گره بخوریم، ۱۴۰۰ سال که زیر سلطه تازی بوده ایم هیچ، این بارکشی و نوکری نسل تازی می تواند چند سده دیگر نیز همچنان ادامه داشته باشد.
(۱)- http://www.iranianuk.com/page.php5?id=20120529074748002
هنگامی که مملکتی به لجن آخوند آلوده شود، کاریکاتوریست ها هم به هیکل ما کثافت می زنند.