سرانجام گروه تروریستی اخوان المسلمین پس از چند دهه ناتوانی در برابر نیروهای دولتی مبارک و ارتش مصر، توانست در یک خلاء سیاسی به قدرت برسد و احتمالاً حکومت سیاسی ای مشابه ایران را در مصر پیاده خواهد کرد. گزینش محمد مرسی به ریاست جمهوری مصر موجب نهایت خرسندی و آرامش حاکمان ایران شده است.
تا آن جا که ملاها را به سرمستی به جفتک پرانی و لگدکوبی در آورده است. روزنامه اعتماد ۶ تیر ۱۳۹۱ با آب و تاب ضمن ادعای آن که روی کار آمدن اخوان المسلمین به دنبا ل و پیامد انقلاب اسلامی ایران است، از گفتگوی ویژه خبرگزاری پارس با محمد مصری گزارش می دهد که درستی این گزارش از سوی سخنگوی رئیس جمهوری مصر رد شده، و آن را دروغ خوانده است.
تاریخچه پیدایش اخوان المسلمین:
اخوان المسلمین در سال ۱۹۲۸به وسیله شیخ حسن بناء دبیر دبیرستان های شهر اسماعیلیه مصر و با همکاری ۶ نفر دیگر پایه گزاری شد. اخوان المسلمین را می توان سرچشمه و بنیان گذار گروههایی چون؛ حماس، القاعده، سلفیون، حزب الله لبنان، حسن نصراله و غیره نامید. پایه گزاری و برپایی همه گروههای تروریستی در هرگوشه جهان به دنبال نارسایی های اجتماعی است که از سوی زمام داران دیکتاتور آن کشور نادیده گرفته شده اند.
اخوان المسلمین هم با بهره گیری از نقطه ضعف های مردم آن کشور در فضای بسته و خفقان آور سیاسی، برای کاربرد قانون شریعه اسلام، و مبارزه با دخالت و استثمار بریتانیای کبیر، کمک به مردم در برگزاری کارهای خیریه و فرهنگی، رفته رفته جای خود را در میان مردم مستمند و نیازمند جامعه باز کرد. این گروه ظاهراً خدماتی و فرهنگی، با شتابی هرچه بیشتر در میان مردم پیشروی کرد و سرانجام به یک گروه سیاسی قدرتمند تبدیل شد.
کارهای تروریستی اخوان المسلمین:
با آن که جمال عبدالناصر یک پان عرب افراطی و مورد خواست و پذیرش مردم مصر بود، ولی اخوان المسلمین خودکامه و قدرت طلب نمی توانست بودن او را پذیرا باشد. از این روی در سال ۱۹۵۴ برای از بین بردن او برنامه ریزی کردند. به دنبال این نقشه نافرجام، عبدالناصر شماری از اخوان المسلمین را دستگیر و زندانی کرد، و گروه آنان را غیر قانونی خواند.
در سال ۱۹۷۰ پس از ناصر، انورسادات روی کار آمد. او که فردی دموکرات و آزادی خواه بود، رفته رفته اخوان المسلمین را از زندان رها کرد، و بدانان آزادی داد. در سال ۱۹۷۹ به دنبال امضای صلح میان مصر و اسرائیل، انورسادات به وسیله گروه تنظیم الجهاد که پس از گروه اخوان المسلمین ولی با همان برنامه و در همان راستا پای گرفته بود، به سرپرستی خالد.. کشته شد.
کارهای تروریستی اخوان المسلمین در ایران:
در دوران شاه شماری از مذهبی های ایران برای آشنایی و فراگیری کارهای تروریستی اخوان المسلمین روانه مصر شدند. در میان آنها نواب صفوی، خلیل تهماسبی، و مظفر ذولقدر، و عبدالحسین واحدی بودند. این ها که عملاً زیر پر وبال آیت الله کاشانی پرورش یافته و حمایت می شدند، در سفری که نواب صفوی در سال ۱۹۵۳ به قاهره نمود، مورد استقبال اخوان المسلمین قرار گرفت و او را بر دوش های خود در خیابان های قاهره گرداندند و تصویر او را با همان عمامه کذایی در صفحه نخست روزنامه چاپ کردند و بدین گونه اخوان المسلمین، نابخردانه، بدون توجه به موقعیت دربار و دکتر مصدق و حزب توده و شرایط اجتماعی و سیاسی ایران، تلاش می کرد که از وی چهره ای بسازد و فدائیان اسلام را تنها آلترناتیو نجات بخش ایران جلوه دهد. ما در مقاله های گوناگونی جنایات فدائیان اسلام در ایران را به نگارش در آوردیم.
از محمد مرسی رئیس جمهور برگزیده مصر چه می دانیم؟:
آنچه که ما از محمد مصری میدانیم تحصیلات بالای او در مصر و آمریکا است. محمد مصری زاده ۱۹۵۱ در یکی از دهکده های استان الشرقیه مصر است که پس از گرفتن مهندسی فلزات از دانشگاه قاهره، به آمریکا رفته و دکترای نگهداری از موتورهای فضاپیما را از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی دریافت می کند. ولی باید گفت که تحصیلات بالا همیشه برای انسان شعور و خردمندی نمی آورد. به عنوان نمونه عبد الکریم حاج دباغ (سروش) هم دارای دکترا از انگلستان است، ولی چندان برتری و یا تفاوتی با یک آخوند ارتجاعی پس مانده قم و دیگر بنگاههای مدهبی ایران ندارد.
مهنس بازرگان نیز دارای مدرک بالای مهندسی ترمودینامیک و انرژی حرارتی از بهترین مراکز علمی فرانسه بود. ولی به جای تحقیق و بررسی و پخش کتاب و نوشتاری در زمینه رشته علمی خود، همه اندیشه و عملکرد او در مورد طهارت، و نجاست و روش درست کاربرد آفتابه بود، و همیشه دست به سینه در برابر خمینی یک آخوند عقده ای و ارتجاعی می ایستاد.
از آنچه گفته شد، عضویت محمد کرسی در اخوان المسلمین و همکاری گسترده او با این گروه فناتیک تروریستی، این چنین نشان می شود که نمی توان چشمداشت یک جنبش دموکراسی از او داشت. عضو فعال بودن در گروه تروریستی اخوان المسلمین و اسلام کیشی اش او را شبیه یکی از حاجی بازاری های خودمان مانند عسگر اولادی نشان می دهد. ما امیدواریم چنین نباشد، وگرنه برپایی رژیمی اسلامی شبیه آن چه بر ما می گذرد، در مصر نیز پیاده خواهد شد. باید چند ماه دیگر در انتظار بود تا بتوان برداشت بهتری داشت.