با اینکه تا به امروز تمامی مقالات نگاشته شده به دستِ نگارنده و یا دیگر همکارانم در فضول محله، تمامن در راستای برقراری یک جمهوریِ سکولار دموکرات در ایرانِ آزاد و نقد استبداد سلطنتی سابق و هشدار درباره خطرِ به سمت دیکتاتوری کشانده شدن یک نظامِ پادشاهی پارلمانی بوده است، اما باز هم ایرانیانِ بسیاری درباره خطِ سیاسی فضول محله پرسش می کنند.
در این مقاله نگارنده ضمن اعلام رسمی جمهوری خواه بودن نشریه فضول محله و دلایل آن، شرح کوتاهی نیز درباره یک نظام جمهوری و ویژگی هایش ارائه می دهد که امید است مورد استفاده خوانندگان قرار گیرد.
چرا جمهوری سکولار دموکرات؟
نگارنده بر این باور است که مردمان شریف ایران زمین در طولِ تاریخ گوهربار و درخشان شان، به جز چند دوره زمانی کوتاه، هیچگاه به معنای واقعی آزاد نبوده اند و طعمِ خوش زندگی در یک جامعه دموکرات را نچشیده اند و این ملت بزرگ همواره به دست حکومت های خودکامه و مستبد، سرکوب شده اند.
مردمان ایران همواره در حال فَرمانبرداری از فَردی به نام “شاه” بوده اند؛ پادشاهانِ مستبد و همواره غرق در خوشی و لذت و آرامش و ثروت، شهروندان بینوای ایرانی را مجبور به اطاعت از دستورات و فرامایشات خود می کرده اند و هیچگاه یک ایرانی خسته از شرایط اسفناکِ زندگی اش، حق اعتراض به تصمیمات ملوکانه را نداشته است.
فرتور زنده یاد شاپور بختیار، آن دلاور مردِ آزاده را نشان می دهد که خواهانِ یک جمهوری سکولار دموکرات در ایران زمین بود. بختیار، آن مرد فرزانه و میهن دوست به دست خائنین به ایران زمین و مزدوران رژیم اسلامی، در پاریس به قتل رسید.
در طولِ تاریخ ایران زمین منتقدی به چَشم نمی خورد که از گزندِ حکومت جانِ سالم به دَر بُرده باشد؛ اصولن در نظام های توتالیتر و تمامیت خواه مردمان حقی برای انتقاد، اعتراض و شکایت ندارند و وجودِ شهروندان، تنها برای اطاعت از دستوراتِ حاکمان کشور است.
ملتی که در زیر سایه استبداد زندگی می کند، حق اظهار دیدگاه، حق اعتراض، حق اعتصاب، حق آزادی بیان و در آخر حق تعیین سرنوشت خود را ندارد و همچون برده ایست که در اختیار رهبر سیاسی مملکت قرار دارد و آن پیشوا، حق دارد تا هر بلایی که دلش می خواهد را سرِ مردمان در آورد.
توماس جفرسون که یکی از متفکرین اصلی و بنیانگذاران آمریکا (برای ترویج دادن ایده آل های جمهوری خواهی در آمریکا) و نویسنده اصلی اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا و سومین رییس جمهور آن کشور است، می نویسد:
“زمانی که مردم از دولت می ترسند آن استبداد است و هنگامی که حکومت از مردمان می ترسد، آن آزادی است.”
در یک جمهوری سکولار دموکرات، حکومت از مردم و نا رضایتی آنان هراس دارد چرا که اعتبارش را از رأی مردم به دست می آورد؛ بنابراین حکومت در خدمت مردم و از برای مردم است و دیگر خطر استبداد و دیکتاتوری وجود ندارد؛همچنین عمرِ کوتاه مدت هر دولت که چهار سال است، خود تضمینی برای عدمِ شکل گرفتن یک نظام استبدادی در جامعه است.
نظامِ جمهوری چیست؟
جمهوری شکلی از حکومت است که در آن شیوه کشور داری و روش پیشبرد آن سرزمین، یک مسئله عمومی است و نه یک جریانِ خصوصی، متعلق به اشخاصی خاص و یا حاکمان آن کشور؛ در یک جمهوری سرانِ کشور به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم، با رأی مردم انتخاب شده و انتقالِ قدرت به افرادی دیگر، حالتِ ارثی ندارد.
یک تعریفِ ساده و همگانی از جمهوری این می باشد که “جمهوری” حکومتی است که در آن حاکمِ کشور فرمانروایِ مطلق، پادشاه، رهبر و سرانجام دیکتاتور نیست و مردم هستند که به مسئولان کشورشان با رأی های خود اعتبار و احترام و قدرت می بخشند و بدون رضایت اکثریتِ شهروندان، آن حکومت فاقد ارزش خواهد بود.
به تعبیری دیگر جمهوری شکلی از نظام است که در آن قدرت حاکمیت به ملت داده شده و شهروندان هستند که کشور را به صورت مستقیم و یا از راهِ انتخاب قانونی و عادلانه نماینده برای خود به وسیله همه پرسی، اداره می کنند و رهبر موقت آن سرزمین، قدرتش را تمامن به مردمش بدهکار است.
فرتور پدرِ استقلالِ ایران زمین، دکتر محمد مصدق را در دادگاه لاهه نشان می دهد. در زمان نخست وزیری مصدق، مردم ایران طعمِ خوش زندگی در سایه دموکراسی و آزادی بیان را، هر چند برای مدت کوتاهی چشیدند.
در یک نظامِ جمهوری، دولت به حق یکایک افراد احترام گذاشته، دیدگاه همه شهروندان محترم است و یک جمهوری از تفکراتِ اقلیت در برابر اکثیریت نیز دفاع می کند و تمامی افراد، از هر قشر و با هر سلیقه و باوری، در برابر قانون اساسی کشور، مساوی بوده و با آنان به طور یکسان، فارق از کمیت شان، برخورد می شود.
فضول محله و جمهوری خواهی:
فضول محله کمترین وابستگی به هیچ گروه و حزب سیاسی و یا دسته ای از باورمندان به مذهبی خاص نداشته، ندارد و در تلاش است تا این استقلال و آزادی خواهی را تا اَبد سرلوحه کار خود قرار دهد. فضول محله خواستارِ برقراری یک جمهوری سکولار دموکرات در ایران زمین است؛ بنابراین می توان خطِ سیاسی فضول محله را جمهوری خواهی و حکومت مردم بر مردم، دانست.
باور به سکولاریم و اصلِ جدایی سیاست و نهادهای مذهبی از یکدیگر، از ابتدا مورد توجه گردانندگان فضول محله بوده و همواره نیز بدین پندار، وفادار خواهیم ماند.
فضول محله با اینکه خود خواهان برقراری یک جمهوری در ایران زمین است اما به اصلِ انتخاب شکلِ حکومت در ایران آزاد به وسیله برگزاری یک همه پرسی عادلانه و زیر نظر سازمان ملل، پایبند است و این را حق مردم می داند که برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند.
خط سیاسی فضول محله که جمهوری خواهی است هیچگاه تغییر نخواهد کرد و تا زمانی که این نشریه پایدار است و نویسندگان و گردانندگانش قدرت نوشتن و تحلیل دارند، برای دستیابی به یک جمهوری سکولار دموکرات در ایران، تلاش خواهد نمود.
زنده باد آزادی، پاینده ایران و سرنگون باد استبداد
