این دو نوع پرسش آری یانه در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ نهایت شارلاتانی و کلاهبرداری آخوند را نشان می دهد. در این جا کوچکترین اشاره و نمونه اتتخاب کردن دیده نمی شود. زیرا مردم را وادار می کند که حتمن به رژیم جهنمی اسلامی رأی دهند.
یادآوری روز ۱۲ فروردین
۱۲ فروردین چه روزی است؟ و چه چیز را به یاد ما می آورد؟. دوازده فروردین یقیناً روز جهل و نادانی و خردباختگی ملتی است که سند بدبختی و حکم اعدام خود را امضاء کرده است. اگر که می بینیم تسلسل وار و به طور دامنه دار اعدام هایی همه روزه در شهرهای گوناگون ایران صورت می گیرد، بی تردید سند و دستور اعدام آنان به وسیله خود ما ملت در ۱۲ فروردین بیش از سه دهه پیش به امضاء رسیده است.
اگر جوانان ما را در خیابان ها و یا در خانه هایشان بی هیچ دلیلی وحشیانه دستگیر و روانه زندان نموده، و یا در زندان ها در پاسخ خواسته آنان، به شکنجه و آزارشان می پردازند و یا بدانان تجاوز می کنند، و یا زن را تنها برای آشپزخانه و اطاق خواب مناسب می دانند، مسئول همه این اهانت ها، تحقیرها، ظلم و ستم ها، خود ماییم که در ۱۲ فروردین سال ۵۸ دستور آن ها را امضاء، و تأیید نمودیم.
حماقت و بی خردی ما چگونه انجام گرفت؟
در روز نحس و عذاب آور ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، ملت ایران دسته به دسته و گروه به گروه شادی کنان جمع شدند تا با خرد و اندیشه خود برای همیشه خدا حافظی نموده، و با کمال بی عقلی و بی دانشی، مشتی آخوند جنایت کار شکمباره و زنباره را بر سرنوشت خود حاکم و سوار کنند. ملتی که می توانست با اندک تلاشی باردیگر چهره درخشان جهان آزاد و تمدن و پیشرفته جهان باشد، به عقب گرد تاریخی پرداخت و شتابان به سوی جهل و حماقت شتافت.
گویا خردباختگی این ملت حد و مرزی نداشته و هر روز و هرشب در برابر پیش آمدهای ضد ملی، از میان بردن زبان، آداب، رسوم، و آیین ملی نه تنها ایستادگی نکرده، بلکه کمترین اعتراض و ناخشنودی نیز از خود نشان نداده است. تاراج ثروت ملی و آثار باستانی نیز نتوانست اندکی شعور و فهم فراموش شده را بدین ملت بازگرداند.
آیت الله بهشتی، شیادی که پس از اقامت طولانی در آلمان، با اقتباس از حزب نازی هیتلر، سپاه پاسداران را در ایران پیشنهاد و به اجراء در آورد. این مردک با حیله گری، در این ویدیو جمهوری اسلامی را با انتخاب و رأی مردم و با وعده های دروغین بسیاری در حلق مردم ایران فرو می کند.
در این ویدیو نیز به آسانی به نقشه شیطانی خمینی و چگونگی گول زدن همه مردم را به گفتگو می پردازد.
چرا گزینش ۱۲ فروردین برای رأی گیری؟!
خمینی حیله گر به چند دلیل روز ۱۲ فروردین را برای به کرسی نشاندن دیکتاتوری فاشیستی خود برگزید: الف – ۱۲ فروردین معرف ۱۲ امام است، و مردم خردباخته ایران را بیشتر متکی و وابسته به ۱۲ تازی بلای مملکت ما می کند. ب- مردم در شادی و خوش گذرانی روزهای عید، از بدبینی ها فاصله گرفته، و سرشار از امید و آرزویند و بنابراین، در سال ۵۸، از اندیشه سیاسی داشتن به دور بودند. پ- دوازده فروردین به روز سیزده وصل است و رژیم می تواند هرسال، با برگزاری جشن بزرگی به عنوان ۱۲ فروردین، روز سیزده را که جشن بزرگ ملی ایرانیان است کم رنگ و کم رنگ تر سازد.
سکوت ما، ادامه بردگی ما است
اگر دختران ایران را دسته به دسته و گروه به گروه به دبی و کشورهای عربی بردند و یا چند میلیون جوان را معتاد ساخته و عملاً از صحنه سیاست بیرون کشاندند، مشکلی پیش نیامد و خون در رگ غیرت و حمیت کسی به جوش نیامد و فوران ننمود. اگر گروهی از سپاه پاسداران دزد و بی هویت، اقتصاد مملکتی را به فنا کشیدند و ملتی را خاکستر نشین و نوکر و دست نشانده چین و آخوند ۳ تومانی ساختند، بازهم آب از آب تکان نخورد و آه از نهاد فردی بیرون نیامد.
اعدام های دسته جمعی دیگر، و در جای دیگر. چیزی که در فرهنگ خون آشام آخوند تازگی ندارد. آخوندی که ۴۰۰ سال است در ایران ، هرشب امام حسین را سر می برد تا امت گوسفند نژاد را سر کیسه و غارت نماید، حالا باید همه خارهای سر راه خود را برداشته یکه تاز میدان باشد و مانند هیتلر عمل کند. چهره های درخشان سیاسی و انقلابی ایران، خار سر راه دزدی و غارتگری آخوند به شمار می آیند.
و اگر علاوه بر همه اعضاء رژیم، محمد رضا خاوری، دوست هم بافوری ولی فقیه نیز به سادگی و با چراغ سبز وی بیش از چند میلیارد دلار قوت و غذای پابرهنه های ایران را یک شبه به یغما برد، و در کانادا برای خود کاخ و دستگاهی فرعونی ساخت، بازهم صدایی از گلوی ملت خردباخته ما بیرون نیامد، و ولی فقیه با وقاحت تمام فرمودند: « در مورد این قبیل دزدی ها، صحبت نکنید»، زیرا او از ما است.
آخوند در صدر و ملت در حال گدایی
با این حساب، آخوندی که روزی سر خرمن ها دهها بار حسین را می کشت و یزید را به کاخ خلافت باز می گرداند تا صدقه ای دریافت کند و کار نکرده و زحمت نکشیده کوفت جان کند، هم اکنون بر جان و ناموس مردم سوار است و با گسترش خرافات و پر کردن اذهان عمومی از مطالب دروغین، بر کشور سلطنت می کند/ تا آنجا که می توان گفت: «خداوند خر را آفرید تا ما بر آن سوار شویم، و آخوند را آفرید تا بر ما سواری کند».
آخوند می غرد، فریاد می کشد، و دستور می دهد
هرهفته و هر روزز، آخوندهای بی شرافت و فرومایه در گوشه و کنار کشور کرکری می خوانند، به عربده کشی می پرازند، امر می کنند، قانون می تراشند، می بندند، می زنند، و اعدام می کنند، ولی ما ملت بخت بر گشته، ناتوان، و بیاد گفت بیعرضه، همچنان ساکت مانده ایم. خم به ابرو نمی آوریم و آنچه را که بر ما بار می کنند، نفس، نفس می زنیم، و لی آهنگ و صدایی از ما بر نمی آید. آیا ما سزاوار بیش از این فرومایگان بی فرهنگیم؟. آیا ما لیاقت بیشتر و بهتر داریم؟!.
آیا ما دیکتاتور فاشیستی خون آشام تر، دزد و غارتگر از خامنه ای، بستگان، و یال و کوپالش دیده ایم، و یادر تاریخ میهنمان سراغ داریم؟> به راستی ما ملت زبون، بیچاره و بی عرضه ای هستیم که این جنایت کاران را ۴۰۰ سال است همچنان تحمل می کنیم!.
این یک صحنه از اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی در مشهد در تاریخ ۱۷ مارس ۲۰۱۱ است. این جنایت و صدها جنایت های دیگر، ثمره و پایمد کوته فکری و نادانی ما در امظای سند بردگی امان، در تاریز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ است. به راستی، نفرین بر این جهالت، و بی خردی.
رجز خوانی آخوند ۵ تومانی برای انتخابات
به راستی این آخوند ۵ تومانی بی حیایی و بی شرمی را تا به کجا رسانده که ملتی را این چنین بی شعور و احمق به حساب می آورد. او با دریدگی و پررویی می گوید: “آنان که به رژیم علاقمندند در انتخابات شرکت می کنند”. این گفتار زشت و ناپسند و در حقیقت امر و دستور دادن به مردم برای شرکت در انتخابات دروغین، یک توطئه است تا مردم را از ترس بدنامی و پیامد انتقام گیری رژیم در این خیمه شب بازی ولی وقیح شرکت کنند. این شیخ افسونگر فراموش کرده است که دست کم ۸۰٪ جمعیت ایران از این رژیم، به ویژه شخص ملای مشهدی که در جنایت و غارتگری دست هیتلر را از پشت بسته است بیزارند و از او نفرت دارند.
آنهایی که آب به آسیاب آخوندها می ریزند و در این انتصابات به اصطلاح ریاست جمهوری شرکت می کنند، از چند گروه زیر تشکیل شده اند:
انسانی روز سه شنبه ۶ فروردین در میدان انقلاب خود را به آتش می کشد و خودسوزی می کند. آیا می توان تصور کرد که تا چه اندازه و چه حد به این فرد ظلم و ستم روا شده، و عرصه زندگی از گرانی، بی پولی، خجالت همسر و فرزندان، بر او تنگ شده که در میدان بزرگ شهر دست به این خود کشی طاقت فرسا و زجر آور می زند؟. این ها را باید از آخوندهای جنایتکار و غارتگر پرسید که ملتی را این چنین خاکستر نشین کرده اند!.
۱- مزدوران و کاسه لیسان رژیم، اعم از بسیجی، سپاهی، گارد، سربازهای مرکز خلافت، و جاسوسان گوشه و کنار کشور.
۲- کارمندان اداره های دولتی و ملی که به ناچار برای نگهداشتن شغل و درآمد خود تن به این خیانت می دهند.
۳- امت بی سواد، و خردباخته که هنوز نتوانستند و یا نخواستند این رژیم جنایتکار را بشناسند.
۴- فرصت طلبانی که می خواهند به نحوی و به روشی خود را به این رژیم نزدیک کرده، و در غارتگری کشور سهم و شرکتی داشته باشند.
نکته پایانی
از آنچه گفته شد براستی دوازده فروردین هرسال، یادآور روز شوم و دردناکی در زندگی ما ایرانیان است که در چنین روزی در سال ۱۳۵۸، در سراسر کشور گردهم آمده، به صف ایستادیم و سند بردگی، نوکری، و درماندگی امان را امضاء کردیم، خود و مملکتمان را دربست در اختیار بی صفت ترین انسان نماهای ضد ایرانی درون کشورمان به نام آخوند قرار دادیم. از آن تاریخ تاکنون، با سکوت و بی تفاوتی ما، آخوند به گردن ملت آزاد اندیش و ساده دل افسار بسته، و به هر راهی که می خواهد بکشاند.
ما ایرانیان، همگی با فریادی بلند و رعدآسا، به آخوند یعنی تفاله و زالوی مفتخور اجتماعمان اعلام می داریم که بیشتر مردم این کشور از شماها به شدت بیزارند و نفرت دارند و در پی فرصتی هستند که شماها را به دوزخ واقعی، و نه دوزخ دروغین خودتان بفرستند. حال، چنانچه مردم ایران دست از سکوت مرگبار خود برداشته و دست کم بازیچه شما دیوسیرتان نشوند تا در مجامع آخوندی مانند مسجد، امامزاده، سخنرانی، رأی گیری شرکت کنند، بساط مکر و حیله و جادوگری اتان یک شبه بر چیده خواهد شد. ما براین باوری که آن روز چندان دور نیست. و به زودی همه ما شاهد آن خواهیم بود.
تقدیم به مزدوران، فرصت طلبان، سودجویان، کاسه لیسان، و خردباختگان بی شعوری که به صف می ایستند در رأی گیری و یا خیمه شب بازی آخوندی شرکت می کنند، و کماکان در قتل و کشتار جوانان این سرزمین، توهین، و تجاوز به زنان، و فروپاشی و ویرانی مملکتمان شرکت دارند و دستشان با دست اخوند در خون ریزی هر جنایتی آغشته است.
فرتور محل اخذ رأی را در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ نشان می دهد. گویی در آن روزها ایرانیان عقل خود را به طور کامل از دست داده و توانایی اندیشیدن نداشتند و همه شان با شور و شوق به حکومت اسلامی و قوانین ضد انسانی آن و خمینی جنایتکار رأی دادند. با اینکار، و با این رأی دادن، ما سند بردگی و نوکری را امضاء کرده، کشور، مال، جان، و ناموس خود را در اختیار آخوند فرومایه که از زالوها و مفتخورهای اجتماع هستند، سپردیم. به راستی ننگ براین حماقت و بی فکری ما!.
