– تُرک ها، آذری نیستند:
نگارنده به دقت واژه “ترکان” را در عنوان مقاله به کار برده است تا از این طریق بتواند خوانندگان را درباره تفاوت میان تُرکان و آذری ها آگاه نماید؛ اصولن مردمانِ چَشم تَنگِ زَرد پوست که نژادشان به آسیای میانه (مغولستان) می رسد را تُرک می گویند و آذری ها، مردمانی سپید پوست و فراخ چَشم اَند که از اقوام اصیل ایرانی بوده و ریشه در تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران زمین دارند.
نژاد تُرکان: “پیشتر در ایران به مردم ترک زبان آسیای کوچک و آناتولی، رومی، عُثمانی ها یا ترکانِ عثمانی اطلاق می شد که پس از فروپاشی حکومت عثمانی این اصطلاح کنار گذاشته شد؛ سرزمین مادری ترکهای عثمانی مکانی در آسیای مرکزی نزدیک آلتای میباشد.
سَلجوقیان مردمی ترک تبار از طوایف آسیای مرکزی بودند، به سال ۱۰۳۷ میلادی وارد ایران شدند و اولین حکومت اسلامی خود را بنا نهادند؛ سَلجوقیان به تدریج قسمت هایی از شرق و مرکز امپراتوری بیزانس روم را به تصرف خود در آوردند و مسلمانان قسمت هایی از امپراتوری روم را تسخیرکردند و قونیه را به عنوان مرکز انتخاب کردند.”[۱]
نژاد آذری ها: “مطالعات ژنتیکی نشان داده که آذربایجانی های قَفقاز هم از نظر میتوکندری دی ان ای، که فقط از مادر منتقل میشود و هم از نظر کروموزوم ایگرگ، که فقط از پدر به ارث میرسد، به همسایگان جغرافیایی خود یعنی اقوام قفقازی (گویشوران به زبان های قفقازی) شبیه ترند تا به خویشانِ زبانی خود یَعنی اقوام تُرک تبار در نقاط دیگر.
مُطالعات ژنتیکی دیگر در مورد ارمنی ها، قوم همسایه هندو _ اروپایی زبان آذربایجانی ها هم نشان داده که شباهت ژنتیکی آن ها هم در نسب مادری و هم در نسب پدری به همسایگان قفقازی بیشتر از هم زبانان هندو _ اروپایی است؛ خصوصیات ژنتیکی قفقازی ها نیز در مجموع چیزی بین اروپائیها و ساکنان خاورمیانه است که نسب مادری شباهت بیشتری را به اروپائیها و نسب پدری شباهت بیشتری را به خاورمیانه ای ها نشان میدهد. این نتایج ایده جابجایی زبانی آذربایجانی ها را تقویت میکند و نشان میدهد که گروههای مهاجر آن قدر کوچک بودهاند که سهم ژنتیکی آنها در جمعیت فعلی قابل مشاهده نیست.
در منابع بسیاری آذربایجانی ها به غلط و به خاطر زَبان ترک تَبارشان جزو مردمان ترک تبار به حساب می آیند اما باور دانشمندان بر این است که آذربایجانی هایِ امروز از نسل آلبانی های قفقاز و اقوام ایرانی تباری هستند که در قفقاز و شمال ایران قبل از ترک سازی می زیستند.”[۲]
بنا بَر آنچه گفته شد و همچنین با تکیه بر نوشتار های مستند زنده یاد کسروی در باب آذربایجان، نتیجه می گیریم که آذری ها یکی از اقوام اصیل ایرانی اند و کمترین ارتباطی با تُرک ها ندارند، آذری ها ایرانی اَند و تُرک ها عثمانی و بیگانه؛ آذری ها صاحب فرهنگ، تمدن و تاریخ اند و تُرک ها جز به خونخواری و تجاوز و غارت هیچ نداشته اند! اینکه عده ای گمراه در تلاشند تا آذرآبادگانِ ایران زمین را تقدیمِ ترکیه و یا جمهوری آذربایجان نمایند، ریشه در کم سوادی، بی هویتی و بی خردی ایشان دارد و بَس!
– کشتار ارامنه توسط تُرکان، جنایتی بر علیه انسانیت:
نَسل کشی ارامنه به نابودی عَمدی و از پیش برنامهریزی شده (نسلکشی) جمعیت ارمنی ساکن سرزمینهای تحت کنترل امپراتوری عثمانی در خلال و درست پس از جنگ جهانی اول (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ میلادی) توسط دولتمردان عثمانی و رهبران قیام ترکان جوان اطلاق میشود.
عَملیات در قالب کشتارهای دسته جمعی و نیز تبعید های اجباری در شرایطی که موجبات مرگ تبعید شدگان را فراهم آورد، انجام می پذیرفت. امروزه تعداد کل قربانیان نسل کشی ارامنه به طور عام بین یک تا یک و نیم میلیون نفر برآورد شده است و این فاجعه شوم به طور گسترده به عنوان یکی از اولین نسلکشی های قرن بیستم شناخته میشود.
علاوه بر دستگیری و اعدام ارامنه، جمعیت بسیار زیادی از مردان، زنان و کودکان ارمنی از خانه و کاشانه خود تبعید و بدون داشتن کمترین دسترسی به آب و غذا، به قصد مرگ وادار به راهپیمایی در مسیرهای طولانی و بیابانی شدند. تجاوز و آزار و اذیت جنسی قربانیان توسط سربازانِ تُرک در طولِ تبعید به دفعات گزارش شده است.
اخراج ارامنه هَمواره با غارت، تجاوز و کشتار همراه بود؛ خیلی از اخراج شدگان کشته شدند و یا از گرسنگی و بی سر پناهی در راهِ ارودگاه های نزدیک دیرالزور (شهری در نزدیکی رودخانه فرات در کشور سوریه امروزی) تَلَف شدند و چندین هزار نفر از گرسنگی و بیماری در ارودگاه های اسرای جنگی، جانشان را از دست دادند.[۳]
– اسلامِ ناب محمدی، یکی از دلایلِ هولوکاست ارامنه:
یکی از دلایلِ قَتل عامِ ارمنیانِ بی دفاع، سر باز زدن ایشان از پذیرفتنِ اسلام ناب محمدی بوده است؛ ارامنه که مسیحی بوده و هستند، با تمام وجود در برابر فشارهایِ دولت عثمانی در راستایِ مسلمان نمودن ایشان مقاومت کردند و سرانجام آن مقاومت ها، کشتار بیش از یک میلیون زن و مرد و کودک خردسالِ ارمنی به دست تُرکان خونخوار بود.
تاریخ به ما نشان می دهد که مسلمانان در راستایِ تبلیغِ اجباری دین قهرآمیزشان، نسل کشی های دیگری نیز کرده اند و برای مثال اعراب بیابان گرد، از کشته های ایرانیان، پُشته ها ساخته و از خونِ جاری شده از بدن های بی جانِ ایرانیان بی دفاع، آسیاب ها چرخانده و نان پخته و لشگر اعراب را سیر نمودند و یا اینکه محمد به همراه علی و زبیر، یهودیان بنی قریظه را قتل عام کردند!
چون نیک بنگریم، هَر برگه از کتابِ بزرگِ تاریخ جَهان به خونِ هزاران هزار انسانِ بی گناهی آغشته است که به دستِ سربازانِ مذهب و در راهِ خشنود سازی خدایانِ موهوم شان، از دَم تیغ گذرانده شده اند؛ مسلمانان به جان مسیحیان می افتند، یهودیان به جان مردمان سایرِ قبایل، مسیحیان برای کشتار دگراندیشان مسلمان و یهودی شمشیر از نیام بر می کشند و این دنیا تبدیل می شود به قصابخانه ای بی انتها؛ چه نیکوست اگر مذهب را به کناری گذاشته و تنها انسانیت پیشه کنیم.
– بُن مایه ها:
[۱] : مردمان تُرک
[۲]: مردمان آذری
[۳]: نسل کُشی ارمنی ها
– آغاز کشتار ارامنه در عثمانی
– Armenian Genocide
– Armenian genocide institute
– Genocide 1915
– Armenian Genocide of 1915: An Overview