– توتالیتاریسم یَعنی چه؟
توتالیتاریسم یا تمامیت خواهی اصطلاحی سیاسی است بَرای توصیف شیوه ای از حکومت که در آن نظام یا ادعا می کند که بر تمامِ آنچه در کشور و حتی زندگی خصوصی مردمان می گذرد کنترل دارد و یا در واقع نیز چنین قدرتی دارد! افلاطون در کتابِ “جمهوری” حکومت تمامیت خواه را یکی از بهترین انواع حکومت بر می شمارد.
رهبر یک حکومت تمامیت خواه از تمام قدرتش استفاده می کند تا تمامی مردم تحت سلطه اش را برای آرمان ها و اهداف نظامش بسیج کرده و به همین دلیل است که هیچگونه مخالفت و یا فعالیتِ خارج از حوزه ایده آل هایش را بر نتابیده و با هرگونه جریانِ روشنفکری، احزاب سیاسی، نهادهای مذهبی دگراندیش و…سَر جنگ و ستیز دارد.
موسولینی و هیتلر هر دو دیدگاه های فاشیستی داشتند و نظام هایی توتالیتر تشکیل دادند که جز مصیبت و نکبت برای مردمان جهان، ارمغانی نداشت.
سیروس پارسا
از آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که تمامیت خواهی یعنی خواهانِ تحت کنترل داشتنِ همه کَس و هَمه چیز در یک جامعه، یَعنی نظارت دقیق بَر هَر آنچه که در جامعه و حتی زندگی خصوصی شهروندان رُخ می دهد و وضع قوانینی سَخت و نَفسگیر برای کنترل بهتر مردم و رفتارهای شان چه در سطح جامعه و چه در چهارچوب خانه های شان!
نظام های توتالیتر از راهِ استفاده گسترده از تبلیغات برای پخش هر چه بیشتر یک ایدئولوژی، مقدس جلوه دادن رهبر جامعه، در اختیار گرفتن تمامی رسانه های جمعی و استفاده از آنان در راستایِ گسترش افکار، آرمان ها و اهداف خود، ایجاد فضایی پلیسی – امنیتی و ریشه کن کردن هرگونه نقد حکومت و اعراض به شیوه آن و مهم تر از همه تُخم تَرس و وَحشت در دل مردمان کاشتن، قدرت سیاسی خود را حفظ می کنند.
_ شش ویژگی یک حکومت تمامیت خواه:
۱- دارایِ یک ایدئولوژی کلی هستند؛ مثلن نظام توتالیتر اسلامی ایران بر ایدئولوژی آماده سازی جهان بَرای ظهور مَهدی استوار است و یا حکومت توتالیتر هیتلر، ایدئولوژی نژاد برتر را در بوق و کرنا کرده بود.
۲- دارایِ یک سیستم تک حزبی که توسط رهبر آن حکومت اداره می شود، هستند و همواره قدرت سیاسی دست خودشان است و یک فردِ بیرونی، غیر خودی حساب شده و نمی تواند وارد چرخه قدرت شود؛ مثال بارزش هم حکومت اسلامی و احزاب اصولگرا و اصلاح طلب هستند که جملگی تحت فرمان و نظر رهبری می باشند.
۳- دارایِ سیستم امنیتی – پلیسی فوق العاده قوی و سری هستند؛ مثال بارزش هم بسیجیان و لباس شخصی های سید علی خامنه ای اند که آزادانه به تفتیش عقاید مردم و بازداشت و برخورد خشونت آمیز با آنان، مشغولند و از حقوق و مزایایِ بالایی نیز برخوردارند.
نظام های توتالیتر از یک سیستم قوی امنیتی و مأموران لباس شخصی بسیاری بهره می برند! هدف ایجاد رعب و وحشت در توده مردم است.
سیروس پارسا
4- سلاح های مورد استفاده حکومت و نیروهایِ امنیتی اش در انحصار خودشان است و یک شهروند معمولی امکان دسترسی به آن سلاح ها (چه گرم و چه سرد) را ندارد.
۵- رسانه های جمعی همچون رادیوها، شبکه های تلویزیونی و روزنامه ها و مجلات، همگی در انحصار کامل حکومت هستند و باید از فیلترهای متفاوت نظام پیش از انتشار در پیشگاهِ عموم، رد شده و تَن به تیغ سانسور به نفع و صلاح حکومت را بدهند.
۶- اقتصاد مملکت نیز به طور کامل و خصوصی در دستان خودشان قرار دارد و بنیاد های اقتصادی توسط یک یا چند گروه وابسته به حکومت و رهبر آن، اداره می شوند؛ نمونه بارز این مسئله نقش چشمگیر سپاه پاسدارن در اقتصاد ایران و یا دزدی های میلیاردی مسئولان و خانواده های شان از سرمایه ملی مردمان ایران زمین است.
در این ویدیو یک شرح کوتاه درباره ایدئولوژی فاشیسم و تمامیت خواهی را مشاهده می کنید.
– علائم تشخیص یک حکومت توتالیتر:
۱- بسته شدن روزنامه‌های منتقد حکومت.
۲- وجود سانسور شدید در تمام ابعاد، از جمله اطلاعات، رسانه‌ها، مطبوعات و کتب.
۳- زندانی شدن افرادی که از حکومت انتقاد میکنند.
۴- پناهندگان سیاسی فراوان در کشورهای دیگر.
۵- اقتصاد دولت مدار.
۶- وجود رهبری مقتدر و اغلب کاریزماتیک در راس حکومت.
۷- شخصیت پرستی (کیش شخصیت)
۸- وجود ایدئولوژی فراگیر رسمی و حکومتی که همه چیز با آن سنجیده می‌شود.
۹- سرکوب شدن حقوق اقلیت‌های سیاسی، مذهبی، قومی.
۱۰- قرار داشتن انحصار رسانه های فراگیر، از جمله رادیو و تلویزیون، در اختیار دولت.
۱۱- دولتی بودن تمام نظام‌های ارتباطی، از جمله پست، تلفن و اینترنت.
۱۲- مقدس شماری آرمان های رسمی حاکمیت.
۱۳- برخورد سبعانه و بی رحمانه با مخالفان حکومت.
۱۴- محدود شدن آزادی های فردی، به ویژه آزادی بیان.
– بُن مایه ها:
۱- ویکی پدیا
