یک نکته را نیز نباید فراموش نمود از آنجا که بار و بسته های همراه مسافرین در فرودگاههای ایران پیش از خروج از کشور از سوی مأمورین بازرسی و بازبین می شود. از این روی، قاچاق مواد مخدر از ایران به مالزی در صورتی امکان دارد که مأمورینی در هنگام خروج آن دخالت داشته باشند. به ویژه آن که کشور مالزی حیاط خلوت رژیم اسلامی است و نمایندگان ولایت فقیه در آنجا سنگر بندی نموده و تخم گذاری می کنند.

ایرانیان سرگردان در کشورهای دیگر

در هیچ دوره تاریخ پس از  یورش تازیان  تا انقلاب سال ۵۷ سابقه نداشته که ایرانیان ناچار به ترک زادگاه خود بوده باشند و این چنین آواره کوه و صحرا، و سرگردان در پهنه گیتی بشوند. درست در زمان یورش کشتارگر و وحشیانه تازیان بود که گروه زیادی از مردم ایران و آنان که پای و راه فرار داشتند از کشور بیرون رفتند و جاهای امن تری، دوراز هرگونه توحش و تنگ نظری مهاجمین مانند هندوستان، به زندگی سخت و دشوار آوارگی ادامه دادند. در دوره های دیگر تنها شمار محدودی ناچار به ترک خاک ایران شدند.

مأمورین مرزی و پلیس مالزی مواد مخدر گرفته شده از مسافرین را نشان می دهند. گویا از بسیاری از ایرانیان که همه روزه در مالزی به اتهام قاچاق دستگیر می شوند، شمار زیادی از آنها پس از بررسی تبرئه می گردند و بیگناه شناخته می شوند،

بنابراین، بزرگترین کوچ و پناه بردن ایرانی ها به کشورهای دیگر تاکنون، پس از افتادن انقلاب سال  ۱۳۵۷  به دست رژیم اسلامی انجام گرفت. این مهاجرت به همان روشی بود که تازیان، در سرکوب ، اشغال و تصرف اموال مردم ، دستگیری، شکنجه و اعدام مخالفین، و تجاوز به دستگیر شدگان به کار بردند. رژیم اسلامی نیز همان راه را پیمودند و موجب مهاجرت و سرگردانی بیش از ۵ میلیون ایرانی شدند.

ناگفته نماند کسانی هم که توانستند جای پایی در کشورهای دیگر برای خود باز کرده، و گهگاه به مناسبت هایی به ایران روند، بازهم آنان هم از زمره  مهاجرین و  افراد سرگردان می باشند و زندگی در ایران برا یشان دشوار و یا غیر ممکن است. در جایی که ایرانیان در دوران رژیم گذشته تنها برای تحصیل و یا اموربازرگانی و مأموریت به خارج می رفنتد و هیچگاه به دنبال قاچاق و کارهای غیر قانونی دیگر نبودند.

خدیجه شاه، بانوی انگلیسی پاکستانی تبار به جرم قاچاق هرویین از پاکستان به انگلیس، هم اکنون با کودک نوزاد خود در زندان پاکستان به سر می برد و از کمک های بیدریغ دولت و مقامات انگلیس برخوردار است.

پشتیبانی دولت از محکومین

رژیم کشورهای غربی همواره  پشتیبان هم میهنان و شهروندان خود در هرکجای جهان هستند. بارها، دیده شده که یک و یا چند فرد اروپایی ویا اروپایی تبار در کشورهای دیگر به اعدام و یا زندان های طولانی محکوم شدند. ولی دولت آن کشورهای اروپایی همه تلاش های دیپلماسی خود را به کار برده تا شهروندان خود را از اعدام شدن و یا از بند در کشورهای دیگر نجات دهند.

سفارت کشورهای غربی در سرتاسر جهان بزرگترین پناهگاه و حافظ منافع شهروندان کشورشان است. آنها همه تلاش خود را به کار می برند که حکم اعدام را از میان ببرند و محکوم را آزاد کنند، و یا آن که دست کم حکم اعدام را به زندانی شدن برگردانده، و ترتیبی دهند تا زندانی دوران محکومیتش که برای زندان ابد حدود بیست سال است، در زندان های انگلیس سپری نماید.

در این جا شماری انسان بی زبان و بدون هیچگونه حامی و پشتیبانی اعم از ایرانی و افغانی به اتهام قاچاق اعدام می کنند، در حالی که ایران خود بزرگترین مرکز قاچاق و نگهداری مواد مخدر در جهان است.