– رژیم مضحک اسلامی:
جمهوری اسلامی، رژیم مضحکی است، و قانون اساسی آن، دارای تناقضات بسیاری است؛ به عنوان مثال، در یک جا می گوید حاکمیت از آن مردم است، یعنی بر دموکراسی تاکید می کند و در جای دیگری می گوید تمامی قوانین باید با اسلام انطباق داده شود! خوب مشخص نیست اگر جایی، نظر اسلام با نظر اکثریت جامعه در تناقض باشد، چه باید کرد؟
یا در جای دیگری، صحبت از نظارت بر اموال رییس جمهور و دیگر مقامات حکومتی می کند. اما هیچ سیستم نظارتی برای نظارت بر اعمال رهبر وجود ندارد و اصولن به شکلی عجیب و باور نکردنی، اختیارات بدون نظارتی به رهبر داده شده است.
بنا بر گزارش در دست تکمیل رویترز، خامنه ای یک امپراطوری ۹۵ میلیارد دلاری را در اختیار دارد! به راستی این پول ها از کجا دزدیده شده و کجا خرج می شوند؟
شاید اصل مشکل، از اینجا ناشی می شود که خود رهبر، باید بر خودش نظارت کند. از نظر قانون، وظیفه نظارت بر کار رهبر، بر عهده مجلس خبرگان است. اما در عمل می بیینیم که خود رهبر، اعضای شورای نگهبان را انتخاب می کند، و بعد این اعضای شورای نگهبان هستند که اعضای مجلس خبرگان رهبری را دستچین می کنند و نمایندگان وابسته و سر سپرده به رهبر را بر می گزینند.
این رفتار مسخره ای است، چرا که در عمل و واقعیت، این رهبر است که باید بر کار خودش نظارت کند! نتیجه این روش غلط، این می شود که خامنه ای تبدیل به یکی از فاسدترین و غارتگرترین دیکتاتورهای دنیا می شود، و از صدام و قذافی پیشی می گیرد.
– خامنه ای رهبری فاسد و غارتگری بی بدیل:
بنا به گزارش رویترز، بیش از نود و پنج میلیارد دلار ثروت، در اختیار چند ارگان وابسته به رهبری قرار دارد، و هیچ نظارتی بر این مبلغ وجود ندارد. هر چند این گزارش کامل نیست و ثروت ارگان هایی مانند بنیاد مستضعفان، بنیاد فواد ری، آستان قدس رضوی و یا اجرای احکام امام، خیلی بیشتر از این ارقام است، اما نکته مهم اینجاست که باید دید این ثروت، چگونه هزینه می شود؟
گفته معروفی است که می گوید فساد مالی، باعث فساد سیاسی می شود و همینطور بر عکس آن نیز حاکم است.
بسیاری از فرماندهان جنایتکار سپاه، یا مدیران ارشد وزارت اطلاعات که در فساد آنها هیچ شکی نیست، به صورت دوره ای در این ارگان های پولدار، سمت های مدیریتی می گیرند.
در حقیقت، در ازا مشارکت در جنایت، و سرکوب مردم و آزادی خواهان ایرانی، هدیه و پاداش آنها، مدیریت بر این نهاد ها است، چون می توانند از کنار قراردادهای کلانی که آنجا عقد می شود، پول های زیادی را به جیب بزنند و دزدی های زیادی بکنند.
بسیاری از اموال این ارگان ها، به زور از مردم گرفته شده است و در واقعیت، این رهبر ایران است که از جیب مردم ایران می دزدد و به جنایتکاران وابسته به خودش می دهد.
