رابطه سگ با انسان
در میان حیوانات، سگ جانوری است که همیشه به انسان نزدیک بوده، و از ۳۰ هزار سال پیش در کنار او و با او زندگی کرده است. از زندگی فشرده و دشوار شهر نشینی و تعصبات مذهبی و حیوان آزاری اسلام که بگذریم، محیط های گسترده باز کشورمان مانند بخش ها، دهات، مزرعه و باغها همیشه شاهد وفاداری و جانبازی سگها نسبت به صاحبان آنها بوده است. چه سگهایی که جان صاحبان خود را در برخورد با سختی ها و حمله جانوران درنده نجات دادند و پیوسته به صاحبان خود وفادار
ماندند.
سگ، مونس پیران و درماندگان
گرچه در کشورهای دیگر به ویژه کشورهای باختری سگ در نزد مردم عزیز و همدم خوبی به شمار می رود، ولی شوربختانه درشهرهای بزرگ کشورمان ، این حیوان با وفا و مهربان، با چوب اسلام راستین از همه جا رانده شده، و سرانجام به دست جلادان ولایت فقیه نیست و نابود می شود.
در کشورهای غربی سگ بهترین مونس و یار افراد پیر و درمانده و تنها است. زندگی ماشینی امروز موجب گردیده که جوانان به زودی
خانواده، محله، و حتی شهر و دیار خود را ترک گویند. دوران پیری و تنهای پدر و مادران بسیار غم انگیز و رنج آور است. در این شرایط، تنها همدم و دوست بی مدعا و بسیار وفادار، سگها هستند که آنی پیران را تنها نمی گذارند و در هرشرایطی در کنار آنان میمانند.
سگهای راهنما و کاردان
نه تنها سگ ها یار تنهایی انسان ها به شمار می روند، بلکه شماری از آنان نیز به عنوان راهنما در خدمت افراد نابینا به کار می روند ویا در هنگام زمین لرزه با مشام قوی خود، می توانند محل انسان را در زیر آوار ردیابی کنند و موجب نجات آنان شوند. سگها در خدمت پلیس می توانند انواع مواد مخدر و قاچاق را در مرزهای ورودی به کشور شناسایی کرده و موجب دستگیری قاچاق چیان و سوداگران مرگ شوند.
دلیل پزشکی نزدیکی سگها با انسان
در شماره ۲۵ فوریه ۲۰۱۴ خود گزارشی در این زمینه دارد که به شرح زیر است: دانشمندان دانشگاه ایموری در اتلانتا پس از بررسی های گوناگون به این نتیجه می رسد که بخشی از مغز مربوط به درک و احساس در انسان و سگ مانند همدیگرند و یکسان عمل می کنند. پژوهشگران مجارستانی نیز با گوش کردن به ۲۰۰ فعالیت صوتی انسان و سگ، بازهم دریافتند که حساسیت صوتی مغز در سگها مانند انسان بوده، و همان احساس عشق و دوستی را دارند که در انسان دیده می شود.
بشر همواره بر این باور بوده، که دوستی و واکنش عاطفی سگها به انسان به دلیل خوراک دادن و تغذیه آنهاست. ولی تجربه نشان داده که دوستی و رفتار خوب سگها به دلیل غذا دادن نیست، بلکه بیشتر به دلیل برخوردهای انسانی و محبت آمیز ما با آنان است. در حقیقت، پاسخ آنها، یک پاسخ احساسی و روانی است تا پاسخ به نوع و میزان خوراک دادن بدانان.
نکته پایانی:
مردم کنونی کشور ما نه تنها رأفت و مهربانی با سگها ندارند، بلکه رفتارشان نسبت به همنوع و همدیگر نیز پسندیده و در خور ستایش نیست. تفرقه، پراکندگی، و دوری از هم، و رفتار غیر دوستانه با دیگران داشتن، گویا در فرهنگ ما اجین شده و در این ۳۵ سال حکومت ضد انسانی ولایت فقیه به اوج و نهایت خود رسیده است. در جامعه کنونی چنان بی تفاوتی نسبت به مشکلات و درماندگی دیگر هم میهنان دیده می شود که از انسانیت به دورد و به راستی موجب بسی اندوه و تأسف است. بنابراین، در این اجتماع آش و لاش و فرهنگ باخته، دیگر جایی برای محبت و دوستی با حیواناتی مانند سگ به جای نمی ماند و جا دارد که همواره به دست جلادان ولایت فقیه در گوشه و کنار کشور نابود شوند.