دختران و زنان قربانیان رژیم اسلامی
رژیم وحشتناک ولایت فقیه به سرکردگی بزرگترین جنایت پیشه دوران، علی خامنه ای و با همراهی و شرکت چند ده هزار اوباش، هرزه و فاسد اخلاقی، و همچنین لات و دزدانی بی فرهنگ و همگی ضد ایرانی، از ۳۵ سال پیش تا کنون همه گونه ظلم و ستم و رفتار زشت غیر انسانی را در مورد فرد فرد ملت بزرگوار و مهربان ایران روا داشته اند.
رفتار غیر انسانی با زنان
ولی در مورد زنان و دختران، خوی تازی گری و زن ستیزی اسلامی اشان نیز بدان افزون شده. تا جایی که کمتر بانو و دختر جوانی می بینیم که از شر کینه توزی، ستمگری، و زنبارگی فرد فرد این رژیم در امان بوده باشند. حمله به زنان در کوچه و خیابان، شکنجه و تجاوز آنان، ایجاد فشار روانی بر دختران در خانواده ها، و فرار آنان از خانه و شهر خود، و دستگیری به کمک مزدوران رژیم در کلانتری ها، و سرانجام فرستادن آنان به کشورهای عربی و یا راه یافتن آنان به خانه های عفاف که روسپیگری خانه های اسلامی می باشد، سیاست خصمانه و رفتار حیوانی این رژیم با زنان کشور است.
ریحانه جباری دختری که به دفاع و شرافت خود در برابر ناانسانی ایستادگی کرد ولی غافل از آن که شرف و ناموس در قاموس رژیم اسلامی سکوت محض و تسلیم بلاشرط زنان است.
زن ستیزی رژیم در ابعاد گوناگون
کشوری که نیمی از آن را زنان تشکیل می دهند، زنان در کارهای اجرایی و تصمیم گیری شرکتی ندارند. حتی زنان برای سفر و هتل گرفتن و یا ازدواج باید مانند کودکان حمایت و رضایت شخص بزرگتری مانند پدر و یا شوهرشان را همراه داشته باشند. یک دادگاه اسلامی می تواند گفته های کودکی را بپذیرد ولی گواهی و شهادت زنان ارزشی ندارد و ادعای آنان در هیچ دادگاهی پذیرفته نیست. در رژیم اسلامی، دفاع مردان در برابر زنان ناموسی، ولی دفاع زنان در برابر مردان، هرزگی و بی ناموسی است. رژیم اسلامی شرافت و ناموس زنان را در مطیع بودن آنان در برابر مردان، پوشیدن لچک سیاه رنگ بنام حجاب اسلامی، و تسلیم پذیری در برابر یک صیغه خواندن عربی، و همکاری داشتن با زنان دیگر در برآوردن لهو لعب مردان چند همسری است.
اعتراض جمعی مردم سوئد و ایرانیان مقیم استکهلم از حکم غیر انسانی و حیوانی قصاص، یعنی اعدام ریحانه که از ناموس و شرافت خود دفاع کرده است. به راستی آیا قانون قصاص قانون جنگل نیست؟ قصاص قانون نیست بلکه نهایت بی قانونی است.
داستان ریحانه جباری
ریحانه طراح دکوراسیون بود. مرتضی زمانیکه ریحانه در یک کافی شاپ مشغول مکالمه تلفنی بود، تصادفا این مکالمه را شنیده و از شغل ریحانه خبردار میشود. او از ریحانه می‌خواهد که برای انجام کار دکوراسیون به دفترش مراجعه کند. چندی بعد آنها با هم قرار میگذارند که برای نشان دادن محل و صحبت کردن در مورد کار راهی دفتر کار مرتضی شوند. پس از اولین ملاقات، ریحانه سوار ماشین مرتضی برای رفتن به محل کار او جهت انجام کار میشود.
در مسیر رفتن به سوی محل کار، مرتضی در مقابل یک داروخانه می‌‌ایستد و اجناسی را از داروخانه میخرد. سپس مرتضی مجددا سوار اتومبیل شده و همراه ریحانه به سوی دفتر مرتضی حرکت می‌کنند. پس از اینکه به محل میرسند، ریحانه متوجه میشود که آنجا محل کار نیست بلکه یک خانه متروکه است. مرتضی دو لیوان شربت روی میز گذاشته و فورا در را می بندد و دستش را دور کمر ریحانه گره زده و به او میگوید راه فرار نداری! در درگیری ریحانه با مرتضی و در جریان دفاع از خود، ریحانه با چاقو به کتف مرتضی ضربه ای زده و فرار میکند . مرتضی گویا در اثر خونریزی فوت میکند.
داستان چگونگی مزاحمت این مرد هوسباز و دفاع ریحانه را می توان به درستی در سایت آقای محمد مصطفایی وکیل مدافع او دید.
در هرجامعه متمدن و انسانی جهان سوای مملکت بلاگرفته و آخوند زده ایران، اگر زنی مورد حمله یک دیوانه شهوتران قرار گیرد و از خود دفاع کند،،چنانچه آسیبی به آن حیوان درنده رسد، زن در هرحال، بیگناه است.
یک نگاه سطحی به بیدادگاههای رژیم اسلامی به خوبی دیده می شود که زنان همیشه بازنده اند. در مورد اختلافات خانواده، مردان بدون کمترین دلیل منطقی می توانند از همسر خود جدا شوند ولی زنانی که از جور و ستم شوهر خود به ستوه آمده اند و به دادگاه رجوع می کنند، سرانجام با موعظه و روضه خوانی آخوندی که رل قاضی را در پیش گرفته روبرو شده اند و آن این که بهتر است با شوهر خود بسازند و کوتاه بیایند.
در جدال و کشمکشی که میان زنان و مردان به وجود می آید، چنانکه در برخوردها زن کشته شود، خون او پایمال شده و خانواده اش نمی توانند پیگیر آن باشند ولی اگر مرد زخمی و یا کشته شود ولو آن که زن کاملن بی گناه باشد، بیدادگاه رژیم اسلامی گواهی و شهادت زن را نمی پذیرد. تا آن جا که در این سه دهه صدها زن بیگناه به اتهام های گوناگون شکنجه و به دار آویخته شدند.
وظیفه وجدانی و هم میهنی همه ایرانیان است که در برابر اعدام این دختر شجاع و دلاور که از شرافت خود دفاع کرده، از جوامع بین المللی برای نجات ریحانه در خواست کمک و همراهی کنند.
نکاتی که بیدادگاه رژیم نادیده گرفته
بیدادگاه رژیم هیچگاه حقیقت های بیگناهی ریحانه را در نظر نمی گیرد وگرنه ریحانه در هردادگاه درستی محاکمه شود، بیگناه شناخته شده و در زندان نخواهد بود. پاره ای از این نکات از اینگونه است:
۱- مرتضی کارمند پیشین وزارت اطلاعات بوده، بنابراین داوری و قضاوت رژیم نمی تواند منصفانه باشد. به ویژه آن که در زن ستیزی رژیم شک و تردیدی نیست.
۲- در ایران و فرهنگ ایرانی هیچ زنی به خود اجازه نمی دهد که به دنبال مردان راه افتاده، سد راه آنان شود و برای آنان مزاحمت ایجاد کند. هرگونه حادثه ای در اینمورد بی گمان ناشی از حرکت بی جای مردان دله و هوسباز است.
۳- مرتضی از نظر کهولت و سن، به جای پدر ریحانه بوده، بنابراین، دلیلی وجود ندارد و منطقی نیست که دختر جوانی آنهم در اجتماع زن ستیز ایران، به دنبال مرد پیری راه افتد و وسوسه و هوسرانی کند.
۴- مرتضی، از داروخانه داروی بیهوشی خریده بود که در روی میز اطاق پیداشد. آیا هدف از این کار چه بوده است؟ بیهوشی خودش، و یا بیهوش کردن ریحانه؟!.
۵- مرتضی پس از آگاهی از شغل ریحانه از او دعوت می کند تا برای طراحی جدید به دفتر کار او رود. ولی به جای بردن ریحانه به محل کار خود، او را به خانه عمه خود که خالی بودمی برد.
این ویدیو سرگذشت دردناک ریحانه را از بدو آشنایی با مرتضی به تفصیل شرح می دهد و ما را در جریان آنچه گذشته می گذارد.
از آنچه گذشت:
زنان در فرهنگ آخوند و در قوانین اسلامی رژیم برگرفته از آیات مذهبی، وجود خارجی ندارند. بلکه ابزاری اند برای رفاه و آسایش مردان. بنابراین، در بیدادگاههای رژیم، هیچگونه ادعا و دلیلی از سوی آنان پذیرفته نیست. شرافت و ناموس یک زن، در فرهنگ رژیم ایران، زمانی ارزشمند است که آن زن به خواسته های مردان عمل کرده و از خود واکنش و عکس العملی نشان ندهد و خود را در کیسه سیاه رنگی بپوشاند تا آخوند هیز و زن ستیز را به وسوسه در نیاورد. وگرنه، هرگونه اعتراض و عملکرد زن، در برابر مردان در قانون ولایت فقیه محکوم است و جای بحث و گفتگو در آن نیست.
ریحانه جباری یکی از صدها زن ایرانی است که در بیدادگاه رژیم به دلیل دفاع از ناموس و ازادی خود، محکوم است و هیچگونه دفاع و نشان دادن مدارک و اثبات بی گناهی، در محضر آخوند زن ستیز کاری به جایی نمی برد و ارزشی نخواهد داشت. آقای محمد مصطفایی وکیل ریحانه مدارک و دلایلی را به دادگاه نشان داده که در هردادگاه مردمی در جهان می تواند دفاع از شرف و ناموس ریحانه، و وحشیگری و جنون جنسی مرتضی را به خوبی به اثبات رساند و ریحانه را از بند رهایی بخشد. در حالی که کار آخوند زن ستیزی و زنبارگی است و از این امامزاده ها هرگز معجزه ای دیده نخواهد شد!.
نکته پایانی:
کشته شدن مرتضی به دست ریحانه یک قتل غیر عمدی و کاملن اتفاقی بوده، که ریحانه از ناموس و شرف خود در برابر مرد هرزه و هوسران دفاع کرده است. ولی به دارآویختن ریحانه یک قتل عمدی است و چنانچه انجام شود همه مسببین و مسئولین آن باید در آینده در دادگاه به عنوان شریک در قتل عمد محاکمه و مجازات شوند.
