جنبش آزادیهای یواشکی
آزادیهای یواشکی صفحه ای در فیس بوک است که به ابتکار بانو معصومه علی نژاد(مسیح علی نژاد) براه افتاده است. در این صفحه سعی شده است که بانوان ایران فارغ از هر گرایش سیاسی به اجبار حجاب اعتراضی معنی دار کنند و عکسهای خود را از کنار زدن پوشش حجاب به نمایش عموم می گذارند. این صفحه اعتراضی است به حجاب اجباری و آزاد نبودن پوشش در ایران. زنان ایرانی با گذاشتن عکسهای خود که معمولا در فضای باز گرفته شده است سعی کرده اند نشان دهند که از این آزادی لذت می برند و از زندان حجاب خسته شده اند.
(دختران ایران انسان بودن را می آموزند. اینکه آنها هم حق شادی و آزادی دارند. متاسفانه فعلا این آزادی یواشکی است…)
آیا مردم ایران حجاب را می خواهند؟
اگر کسی کمی دید منصفانه داشته باشد می بیند که گروه زیادی از زنان سنتی و قشری ایران هنوز از حجاب حمایت می کنند و در واقع حجاب را نشانه احترام و آبرو می دانند و بی حجابی را نشانه بی آبرویی!
اما گروه بسیار زیادی از زنان نسل نوی ایران که متولدین دهه ۶۰ و ۷۰ عمده ایشان می باشند، حجاب را یک مانع در زندگی می دانند و هرجا که بتوانند، در هر گوشه از ایران که پلیس و کمیته و ملاّ و بسیج را نبینند، بدون هیچ صبر و تحملی حجاب را بر می دارند. عده ی زیادی از دختران جوان ایرانی ما شرطی شده اند و فقط ژمان دیدن گشت و بسیج حجاب دارند و غیر از آن روسری خود را دور گردن قرار می دهند.با مشاهده این گروه از زنان مخالف حجاب آینده حجاب در ایران مشخص است: مرگ خاموش و بی صدا. حجابی که فقط نامی از آن باقیست.
چرا بی حجابی یک مبارزه شده است؟
در دوره شاه، کسی که حجاب داشت بعنوان زن پاک و یا زن سنتی طرفدار اسلام شناخته می شد. هرچند زنان روسپی نیز همواره از حجاب برای عدم شناخته شدن خود استفاده می کردند ولی آن بحث دیگریست. عموم زنان محجبه دوران شاه بعنوان زنان مسلمان طرفدار اسلام و در دوره انقلاب بعنوان قشر طرفدار خمینی شناخته می شدند. آن ژمان بنوعی داشتن حجاب نشانه مبارز بودن و علاقه به تغییر نظام شاهنشاهی شده بود.
اما امروز قضیه برعکس است. حجاب و چادر نشانه جیره خواری خامنه ای است. مردم وقتی گروهی چادری را می بینند با نفرت به آنان نگاه می کنند بعنوان “کلاغ زاغی” نام می برند.چرا؟، چون حجاب بعنوان لباس فرم بسیج و سگان جیره خوار رژیم استفاده شده است. چرا؟، چون مردم از رژیم اسلامی متنفّر شده اند و اندک طرفداران رژیم هم تنها جیره خواران چادری آن هستند. از این روست که در خیابانهای شهر اگر به یک بانوی میانسال و پیر چادری برخورد کنی، او را یک زن سنتی و قدیمی می دانی؛ اما اگر با زن جوانی با چادر روبرو شوید، او را یک جیره خوار رژیم در لباس فرم می دانید. این است حال و روز مردم ایران که از حقیقت هم چندان به دور نیست.
(این ویدئو و سدها ویدئو دیگر نشان می دهد که در رژیم اسلامی کرامت انسان دروغی بیش نیست و نفرت مردم ایران از اسلام ریاکار روز بروز بیشتر خواهد شد)
اسلام دین ریا می باشد و این رژیم مبنایش ریاکاری است
ریا در اسلام اجتناب ناپذیر است. چون به فرموده قرآن برتری به تقواست، مسلمان نماها سعی دارند با چادر و نعلین زرد و ریش ۲۰ سانتی و مهر روی پیشانی ،تقوای خود را به رخ بکشند!
این رژیم به همه مردم نشان داد که پست و مقام در اسلام بر اساس لیاقت نیست، بلکه بر اساس ریاکاری و ظاهر باتقوای آدمهاست.انواع مصاحبه های معروفی که کارگزینی ادارات از اول انقلاب به عنوان “پاکسازی” انجام دادند و مثلا افراد بی تقوا را از ادارات و دانشگاهها اخراج نمودند، نشان داد که در این رژیم لیاقت ملاک استخدام افراد نمی باشد، بلکه “تعهد” به اسلام و تقوای الهی مورد نظر آفایان است! این همان دلیلی است که کسی مانند احمدی نژاد که لیافت مستخدمی یک مدرسه را ندارد، ناگهان در این نظام وارونه که چاپلوسی و ریا حرف اول را می زند، در عین بی لیاقتی به ریاست دولت می رسد؛.
تا وقتی که اکثریت مردم ایران از اسلام و رژیم اسلامی حمایت می کنند، تغییر در وضع کنونی امکان پذیر نیست.
چرا آخوند و رژیم از بی حجابی وحشت دارند؟
تصورش را بکنید که بیش از نیمی از مردم ایران زرتشتی باشند و اسلام یک اقلیت دینی در ایران باشد؛آیا رژیمی بنام رژیم اسلامی و حاکمی بنام ولی فقیه می تواند بر مردم نامسلمان ایران حکومت نماید؟
به اصول یکم و دوازده قانون اساسی رژیم ایران توجه فرمایید:
اصل یکم: حکومت ایران جمهوری اسلامی است که ملت ایران، بر اساس اعتقاد
دیرینه اش به حکومت حق و عدل قرآن،…
اصل دوازدهم :دین رسمی ایران، اسلام و مذهب جعفری اثنی عشری است و
این اصل الی الابد غیر قابل تغییر است و…
(بی اعتنایی به حجاب اجباری و اسلام آخوندی خود یک مبارزه برای تغییر است)
براستی اگر مردم ایران اکثریتی غیر از مسلمان باشند ،آیا این یاوه سراییها در قانون اساسی رژیم ایران امکان می داشت؟. آیا در برابر اکثریت مثلا زرتشتی کسی مانند خامنه ای می توانست خود را ولی فقیه بخواند و مانند خلفا حکومت نماید؟.
مشکل امروز ما اسلام است
نتیجه ای که از مطالعه قانون اساسی ایران می توان گرفت ، نتیجه ای که از وضع رقت بار مردم ایران می توان گرفت ساده است! بسیار ساده! “اسلام نه تنها راه حل نیست، بلکه یک مشکل است”
به قرآن که بی تغییر ترین متن و مطمئن ترین سند اسلام نگاه کنید؛ قرآن دارای سدها تفسیر و معانی شده است. بخاطر توجیهات و تفاسیر مختلف از قرآن،می بینیم که فرقه های مختلفی پدید آمده است. نکته جالب آنکه همگی ادعا دارند آنها قرآن را فهمیده اند و درست تفسیر می کنند.
طالبان تفسیر می کند و هزاران نفر را به حکم قرآن می کشد! سلفیها همین طور… خمینی و خلخالی همین طور. صدام حسین هم تفسیر خود را از قرآن داشت! بنابر این ملاک قرار دادن قرآن که سند اسلام است بعنوان یک روش حکومت و روش اداره جامعه بزرگترین اشتباه است و بزرگترین ضربه را به خود اسلام زده است. نفرتی که مردم جهان از مسلمانان دارند و از ایشان به سبب قتل و جنایت و ترور می ترسند، از احکام شریعت اسلام است. اگر قرار باشد شریعت اسلام در امریکا اجرا شود و دست و پا قطع کنند، یا بنا به تفسیر خود، دیگری را محکوم نمایند، البته که امریکا در آستانه فروپاشی قرار می گیرد! اتفاقی که افغانستان امروز با آن در گیر است. اما مردم امریکا اکثریت مسلمان نیستند و برای دین اسلام تره هم خورد نمی کنند. هرچقدر هم مفتیهای عرب در امریکا داد بزنند، نمی توانند یک سارق را به قطع دست محکوم نمایند!
(دختران آزاده ایران بخوبی حساسیت رژیم آخوندی به حجاب را بعنوان شیشه عمر رژیم درک کرده اند)
پایان رژیم اسلامی در ایران با پایان اسلام ممکن است
شیرینی آزادی را زنان ایرانی گاهی چشیده اند! گاهی دور از چشم پلیس تن به آب دریا زده اند. گاهی بی حجاب رانندگی کرده اند و یا در کوه و طبیعت این پرده ی تحقیر را کنار زده اند.گاهی با رقص و پایکوبی در خیابانها آزادی را فریاد زده اند.حقیقت این است که شیشه عمر رژیم اسلامی امروز در دست زنان ایران است. اگر زنان ایران به اسلام دهن کجی کنند و اسلام را در گوشه خانه آویزان نمایند، کسی چون خامنه ای به خود اجازه نمی دهد بر مردم ایران خلافت کند! با رنگ باختن اسلام در ایران این حکومت زود تر از آنچه که فکرش را بکنیم زمین گیر خواهد شد. اتفاقی که برای اتحاد جماهیر شوروی پس از هفتاد سال افتاد. ژمانی که اکثریت مردم ایران اسلام را کنار زده باشند، آنروز آزادی را می توان هجّی کرد.
