ملی کردن صنعت نفت کمپانی های نفت انگلیس را بر آن داشت تا کودتایی علیه دولت دکتر مصدق طرح ریزی کنند. آنها نخست کمپانی های نفتی آمریکایی را همراه خود کردند، سپس آیزنهاور را تحریک کردند که ایران به سمت کمونیستی پیش می رود. بعد شاه و بستگان او را ترغیب و تشویق به همکاری کردند و دست به کودتا زدند.
اسلام یک حزب سیاسی کشتارگربه خود اجازه می دهد در مورد هر چیز و هرکس دخالت نموده، و حکم صادر کند. باورمندان به ادیان دیگر همه کافرند و چنانچه کمترین انتقاد و یا گلایه ای از اسلام شود، فریاد باورمندان آن به هوا می رود که؛ «به عقاید ما احترام گذارید».
هنگامی که همه ی زندانیان در بند رژیم جنایتکار را، در یک زمان اعدام کنند، تازه دادگاه های ما اسلامی و هم ردیف با قسمت قضایی حکومت علی ابن ابوطالب می شود، وای به حال ما و ایران ما اگر قرار باشد همه چیز این مملکت اسلامی و منطبق بر الگوی مملکت داری امام اوّل شیعیان و یا پیامبر اسلام باشد.
انسان خردباخته و مسخ شده همواره می گوید: «بشرنادان از درک معنای آیات قرآن عاجز است». با این و بیان جملاتی این چنین سخیف و بی ارزش، می خواهند مهر خاموشی بر دهان منتقدان بزنند و با نادان و ابله خواندن منقد و یا برچسب کمونیست و لیبرال و غیره زدن به او، صدایش را خفه کرده و او را از بحث خارج کنند.
صادق زیبا کلام که نام درستش حقه باز زشت کلام است، با حقه بازی در چند آموزشگاه سطح پایین در رشته های نامربوط و سرانجام در دانشگاه در جه سوم انگلیس با فرصت طلبی دکترایی در اسلام شناسی می گیرد، و در دانشگاه تهران جای بزرگانی چون علی اکبر سیاسی و دکتر صدیقی تکیه می زند. نفرین بر این رژیم با این گزینش.
پیامبر اسلام، با گرد آوری لات ها، چاقو کشها، و بیکاره های صحرای عربستان، هرماه به حمله به قافله های تجارتی، چپاول، و غارت اموال، و تصرف و تجاوز به زنان آن می پرداخت. برای صرفه جویی در مصرف آب و خوراک، ماه رمضان را ابداء کرد، و طبق معمول همیشگی آن را عبادت نامید، و به بهشت موعود کذایی متصل ساخت.
شاهزاده رضا پهلوی که تا کنون در مقام یک حزب با افکارسیاسی خود در تلاش بوده، چگونه می تواند یک شاه مشروطه بی طرف برای همه اقشار مردم ایران، و بدون داشتن هرگونه برد سیاسی به شمار آید؟.
اکنون به مدّت دو سال است که هر روز، سخنانی از قبیل اندکی صبر، سحر نزدیک است یا سال صبر و شکیبایی را، روزانه هزاران بار شنیده ایم. امّا حقیقت این است که مردم سوریه، توهمات و رویاها یشان را در اینترنت جستجو نمی کنند و بدون داشتن رهبر، با دادن صدها کشته و اسیر، قصد ترک کردن خیابان ها را ندارند.
