همه روزه ما شاهد بازتولید خشونت در سطح جامعه کشورمان هستیم، به راستی برای جلوگیری از به خشونت کشیده شدن فضای جامعه چه باید کرد؟.زمانی که این اشغالگران را از آب و خاکمان بیرون کنیم و قانون مجازات کشور را نه بر طبق اسلام بلکه بر طبق حقوق انسانی بنویسیم و اجرا کنیم، جامعه به سمت آرامش سوق خواهد یافت.
کودکان که سرمایه ملی، و امید آینده کشورند و باداشتن روحیه حساس و نقش پذیری زیاد، به آرامش، محیط آموزش سالم، اطرافیانی آگاه، آرام، و شرایط خوب زندگی نیاز دارند. حال، آیا آخوند چپاول گر، آخوند ضد آیین و فرهنگ ایرانی می تواند امکانات ضروری برای آموزش و پرورش فرزندان این آب و خاک را فراهم کند؟.
گَلین گِداق آغلیاق ،اورمی گولون دُلدوراق؛ این جمله، آهی است بر آمده از گلوی خفقان گرفته ی آذربایجانی که فریاد می کشد و از سایر شهر ها و استان های این سرزمین درخواست همصدایی و یاری دارد. یادمان باشد که رژیم ضد ایرانی در پی نابودی کامل ایران است. ولی آذربایجان پاره ای از وجود ماست و ما نگاهبان آن
جای بسی تأسف است که پاسداران و بسیجی که در آغاز انقلاب موجب افتخار مردم بودند، در مبارزه با صدام متجاوز و جنایت کار از جان و هستی خود مایه گذاشتند و از خود رشادت ها نشان دادند، بعدها روبروی مردم ایستاده، و به غارت گری می پردازند. آنها اکنون به غارت گری و تجاوز کشور پرداخته اند.
از زندان ها و فراموش خانه های بیشمار رژیم چه خبر؟ آیا ما از زجر و شکنجه، بی حرمتی نسبت بدانان چه می دانیم؟. از عباس امیر انتظام ،حشمت الله طبرزدی گرفته، تا ارژنگ داودی، عبدالله مؤمنی، آیت الله کاظمینی، دکتر بادکوبه ای، هیلا شدیقی، تا دکتر ملکی، و هزاران، از عزیزان ما در بند دژخیمان رژیم چه خبر؟.
کشتار ۶۷ در زندان ها به دلایل زیر بود: ۱- وجود تعداد فراوان زندانی سیاسی در زندان ها. ۲- ترس از بازدید نمایندگان جهانی حقوق بشر از زندان ها. ۳- اعتراضات آیت الله منتظری ۴- ترس از تکرار حمله ای مانند«فروغ جاویدان مجاهدین. ۵- گرانی مقامات عالی حکومتی از مرگ خمینی و وجود لشگر عظیم اسیران و زندانیان.
پیامد حکومت جابرانه و خشونت بار ۳۲ ساله رژَیم، نا امیدی، افسردگی، و روانی شدن مردم است. قانون مسخره قصاص یعنی چشم در برابر چشم نیز سراپا ننگ و ضد انسانی است که از بیابان گردان عربستان به ما می رسد. زیرا کسی که جان دگری را می گیرد، جنایت کاری است که به جنایتی دیگر دست زده است.
به دلیل خیانت عده ای خوش ظاهر که وانمود به طرفداری از جنبش مردمی می کنند، و یا مزدوران رژیم که در هرگوشه و کناری پراکنده اند، خیزش مردمی به شکست انجامیده است، تنها را ه باقیمانده مبارزه با رژیم خونخوار اسلامی، اعتصاب منفی در ابعاد گوناگون است. و آن نادیده گرفتن آخوند و شرکت نکردن در محفل های آنهاست.
