ما ملت ایران، به هیچ وجه حافظه تاریخی نداریم. هر تراژدی که امروز برایمان رخ دهد، بدون شک چندین سال دیگر دوباره به وقوع خواهد پیوست و زندگانی جملگی ما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. خاتمی با شرکت در انتخابات مجلس چهره ضد مردمی اش را بار دیگر نشان داد. آیا ملت ایران خیانت وی را به خاطر خواهند سپرد؟
انتقاد همواره لازم است و این حق مردم است که آگاه شوند و فرق میان بد و خوب، دوست و دشمن، خائن و خدمتگزار را بدانند و بتوانند با داشتن اطلاعات کافی و آگاهی لازم، بهترین تصمیم ممکن را برای آینده میهن شان گرفته و در طی یک انتخابات مردمی و زیر نظر سازمان ملل، رژیم آینده حاکم بر ایران را مشخص کنند.
اگر از اصلاح طلبانی چون ملا کدیور، گنجی، حسین حاج فرج دباغ، معصومه قمی، عبدالعلی بازرگان، آخوند اشکوری، میر حسین موسوی، و.. بپرسید: « شماها پیرو چه مکتب هستید، بی تردید همه آنان خواهند گفت؛ پیرو مکتب امام جعفر صادق». و قبله شماها کجاست: خواهند گفت؛« فلسطین و لبنان ».
اصلاح طلبی معامله با جنایتکاران است، آن ها ادعا دارند تغییر باید "قدم به قدم" انجام شود؛ این بدان معناست که بیرون کردن آخوند از مملکت باید به آرامی صورت بگیرد. این فرضیه غلط است چرا که آخوند باید اجازه فعالیت به شما را بدهد تا امر بیرون کردن ایشان رخ دهد و این اتفاق هرگز به وقوع نخواهد پیوست.
یکی از بهترین، کم هزینه ترین و سریع ترین راه های به زانو در آوردن دولت های خودکامه، اعتصاب سراسری و مبارزات مدنی و سرپیچی از قوانین موجود است. بر ما روشن است که تنها چیزی که حکومت های دیکتاتوری را سرپا نگاه داشته و به آنان قدرت مانور و حرکت را می دهد، پول و شرایط مساعد اقتصادی است.
ما نمی توانیم به کمک اصلاح طلبانی که وام دار رژیم اسلامی هستند و هستی شان در گرو وجود این رژیم ضد انسانی است و به ولایت فقیه التزام عملی دارند و خواهان حکومت دین اسلام بر سیاست و جامعه ایران زمین هستند، به آزادی، دموکراسی و سکولاریسم برسیم و طعم شیرین زندگی زیر سایه آزادی بی قید و شرط را بچشیم.
اگر شما جوانان و مردمان ایران زمین، به دنبال آزادی بی قید و شرط و برقراری نظامی بر پایه حقوق بشر و احترام و ارزش انسانی در ایران زمین هستید و از وجود سایه ترسناک ولی فقیه بالای سرتان به ستوه آمده اید، نباید دنباله رو اصلاح طلبان شده و به فراخوان ها و تزهای سخیف ایشان اهمیتی دهید.
سید علی آغا، همچون همیشه در توهمات خود به سر می برد و عشق به قدرت، او را کر و کور ساخته و ایشان توانایی شنیدن، هیچ چیزی به غیر از توهم اینکه حکومت ستمکارش در بهترین شرایط وجود دارد و هیچ خطری تهدیدش نمی کند، را ولی نمی داند که این بار جز مزدوران و کاسه لیسان کسی از مردم در انتخابات شرکت نخواهد کرد.
