روشی که بیوطنان و شیاطین رژیم اسلامی در پیش گرفته اند بی صاحب کردن برج آزادی است. بطوریکه این برج را روی مرداب باید فرض کرد که در آن فرو خواهد رفت. در آخرین بارندگی سقف طبقه زیر زمین برج فرو ریخت! بنایی که قرار بود سده ها از ایران امروز یادگار باشد با خیانت عمدی رژیم اسلامی ، موذیانه در حال تخریب است. وزارت ارشاد هم که بعنوان صاحب این بنا شناخته شده ، سکوت نموده است و البته چه بهتر که تخریب شود و مسجد و حسینیه ابول یک دست را در آنجا بنا کنند!
در سایت کلمه تاریخ ۲۲ دیماه می بینیم که؛ «انتخابات آزاد مبنای تضمین اعمال حق حاکمیت مردم در اندیشه سیاسی امام خمینی است». آیا هدف مردم ایران از انقلاب، ۸۸-۸۹، رسیدن به اندیشه های امام خمینی است؟. آیا دستگیری، شکنجه، و کشته شدن جوانان کشورمان برای آن بود که باردیگر به اندیشه امام خمینی باز گردیم؟!
دیروز دختران و ناموسمان را به اعراب هدیه می کردند، امروز تندیس و جام تاریخی را به اوپک هدیه می دهند، فردا نیز باید منتظر بخشیدن معادن، گمرکات، شهر های ایران زمین به اجنبی ها خواهیم بود. تا زمانی که ما ملت زبان بسته گوسفند وار در مجالس خرگرایی آخوند حاضر می شویم نتیجه همین است.
هر کشوری که در آن میزان فقر و تنگدستی بیشتر شود و مقدار دزدی و غارت سردمدارانش سر به فلک بکشد و هر کشوری که در آن سر بی گناهی به بالای دار رود و مجرمین و گناهکاران در سطح جامعه آزادانه قدم بزنند و به تحمیر مردم پردازند، آن کشور اسلامی تر شده، و در نزد الله مدینه از منزلت بالاتری برخوردار خواهد بود.
آریو برزن و خواهرش یوتاب همراه با پنج هزار سپاهی تا آخرین قطره خون خود در برابر لشکر خون آشام اسکندر به نبرد پرداختند. اسکندر زخم خورده و خشمگین پس از پیروزی بر سپاه ایران، کاخ های پارسا ر ا به آتش کشید و شهر پارسه را به دست سربازان سپرد. آنان شهر را غارت، عده ای را کشتند، و به زنان تجاوز کردند.
شادروان ها آیت الله منتظری و بازرگان، مظهر آزادمنشی و ایران دوستی ولی آقای موسوی در اندوه دوران طلایی امام بزرگوارشان، همچنان اشک می ریزد و به دنبال آنند تا فامیل خود ولی وقیح را برکنار و خود سکان انقلاب اسلامی را بدست گیرند و با کاربرد منشور اسلامی تصویب شده در لندن، نظام مقدس اسلامی را حفظ نمایند.
ایرانیان باید یا به اصالت و هویت راستین خویش بازگردند و رسالت تاریخی شان را که همانا نام آور و بهترین بودن در تمام عرصه ها بوده است را به پایان رسانند و پرچم شیر و خورشید نشان ایران را بار دیگر در بلندترین قلّه های افتخار جهان بر افرازند، و یا تا ابد طوق بردگی و دیکتاتوری مذهبی را برگردن خود نهند.
