چه نیکوست اگر ما ایرانیان، به هنگام نوروز و در وَقتِ خوشی هایِ مان، به یاد سایر هَم میهنانِ گرفتار خود نیز باشیم و بکوشیم که به هنگام نوروز و به مناسبت فَرا رسیدن این جشن اصیل ایرانی و سنت نیکویِ به جای مانده از نیاکان مان، دَست مظلومی را گرفته و گره از زندگانی هَم میهنی بگشاییم.
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
بدونِ رَهایی تَمامی زندانیانِ سیاسی – عَقیدتی، هیچ روزی نوروز نیست!
خواهران، و برادران در بند، نوروزتان پیروز، سال نو اتان فرخنده باد
در لحظات حلول سال نو، در کنار سفره هفت سین، به یاد عزیزان پرپر شده و به زیر خاک فرو رفته در این ۳۳ سال به سوگ نشسته و برای رهایی و آزادی دیگر دلاور زنان و مردانی که در زندان های سرد رژیم به سر می برند، تلاش مان را چند برابر می نماییم.
امروز، روز تلاش و همبستگی برای رسین به آزادی و دموکراسی، حکومت سکولاریسم، عدالت اجتماعی، و استفاده از فرصت و موقعیت برای همه گروهها و اقشار ملت است.
بی گمان از میان صدها جانبازانی که در سیاه چال های ولی وقیح شکنجه می شوند و بی حرمتی می بینند می توانند رهبران آزادی بخش میهنمان باشند. کاظمینی بروجردی، روحانی بزرگی که به فرهنگ و آئین ایرانی پای بند است، باتئوری ولایت فقیه موافقتی ندارد، و طرفدار جدایی دین از دولت و بازگشت به اصل دین سنتی است.
