سپاس از شما، با شادمانی به آگاهی شما گرامیان می رساند که هم اکنون شمار هم میهنانی که به گروه ما گرویدند، به ۴۰۰ هزار رسید. این موجب نهایت خرسندی و بالیدن یکایک افراد فضول محله بوده، ضمن سپاسگزاری، از شما نازنینان در نوشتن مقاله ها، فرستادن و انتقادهای سازنده، درخواست کمک و همکاری بیشتر دارد.
بد حجابی خانم ها گزارشی در France 24 به چاپ رسیده که گویای حقیقت تلخی است از بی ارزش بودن مقام زن از دیدگاه آخوند. این رسانه می نویسد که چگونه پس از انتصابات ریاست جمهوری حتی از پوشش جوراب تیره بلند که سرتاسر پای خانمها را می پوشاند و جایی برای چشم چرانی آخوند نمی ماند نیز ایراد می گیرند.
تا کنون چه تعداد انسان بیگناه به جرم عاشقی و دلدادگی به همجنس های خود، توسط روحانیون، مردم دیندار و حکومت های خرد گریز و مذهبی کشته شده و مورد اذیت و آزار جسمی، جنسی و روانی قرار گرفته اند؛ به راستی همجنسگرایان یکی از بی دفاع ترین قشر مردم در طول تاریخ مذاهب بوده اند و همواره به آنان ظلم شده است.
در یک جامعه پیشرفته، در هر مسئله سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی، بیشترین مردم در هر شرایط باهم اتحاد، همآهنگی دارند. چنانچه نیازی به اعتراض و برخاستن باشد، همگی شرکت می کنند. رژیم های چنین جوامعی، به دلیل نارضایتی عمومی و روبرو شدن با جمعیت زیاد، به خود اجازه نمی دهند کسی را دستگیر کنند، به محاکمه کشند.
اینکه زن به عنوانِ خویشاوند مجبورِ به پرداختِ دیه نیست، یک حالتِ عمومی نیست. ارث بردن یک امرِ عمومی است، هر انسانی از فقیرترین تا غنی ترین، چیزی در اختیار دارد که میتواند به عنوانِ ارثِ فرزندانش تلق یشود، اما اینکه در خانوادهایی جرمی صورت گیرد و زن از پرداختِ دیه معاف شود یک حالتِ خاص است.
در برابر انتقادی که از برداشت دستورات نا درست اسلام می شود، مدعیان اسلام می گویند؛ که این متون و احکام برایِ دورانِ چهارده سده پیش است و دیدگاهِ ارتباطِ زن و شوهر به ارتباطِ حیوانی که صرفن رویِ پایه شهوت بنیاد نهاده شده، امریست طبیعی و نمیبایست متونِ قدیمیرا با نگاه و درک امروزی به چالش کشید.
این یک واقعیت دردناک است که در کشور ایران، هنوز دین اسلام مقدس است و برتر از تمامی قوانین جامعه قلمداد می شود و تمامی عرف جامعه بر اساس آن تدوین می گردد و وقتی می بینیم که دین اسلام با ساده ترین اصول انسانی در تناقضِ کامل است، تازه در می یابیم که مشکل این کشور مصیبت زده از کجا نشات می گیرد.
چون نیک بنگریم درخواهیم یافت اخلاقی که مذاهب از آن به عنوان تنها راه سعادت و رسیدن به ملکوتِ خداوند و مأوا گزیدن در بهشت نام می برند، بسیار ناقص، پر از خشم، نفرت و جنایت و همچنین ناقض بسیاری از مواد اعلامیه جهانی حقوق بشرند؛ در هیچ یک از ادیان ابراهیمی حقوقی برای کودکان و زنان در نظر گرفته نشده است.
