جوانان ما در برزیل از خود مایه گذشتند ولی به دلیل کینه توزی رژیم به دور دوم راه نیافتند۴
شوربختانه از چند سده پیش تا کنون مردم و کشورمان در طلسم آخوند، تعزیه خوانی و مصیبت زدگی گرفتارند. نشاط و شادمانی، خنده و تفریح و سرگرمی های روزانه جای خود را به عزاداری و زانوی غم در بغل گرفتن داد. به جای توسعه کانون های پرورش تن و روان،کشورمان در محاصره دهها هزار آخوند بی سواد و بی فرهنگ قرار دارد.