ارژنگ داودی یکی از زندانیان زیر شکنجه شدید است که سلامت خود را به کلی از دست داده، و بیم آن می رود که مانند بسیاری در گذشته، زیر دست وپات مزدوران رژیم جان دهد. برای نجات این میهن پرست و دیگران دربند نباید از هیچ تلاشی کوتاهی کنیم.
شکنجه و بی حرمتی نسبت به بانوان بزرگوار کشورمان، از چه فرهنگی سرچشمه می گیرد؛ ایرانی، و یا تازیان؟
بدونِ رَهایی تَمامی زندانیانِ سیاسی – عَقیدتی، هیچ روزی نوروز نیست!
این خودخواهی است که اجازه دهیم رژیم ادامه حیات دهد، اما حاضر به اتحاد با دیگر دموکراسی خواهان نباشیم!
ما هیچ گروه سیاسی بی عیبی نداریم؛ تنها راه نجات ما، ایجاد یک شورای ملی از میان همین گروه های پر عیب و ایراد است
