اکنون قرنهاست که مراجع مذهبی با مزخرافات دین مردم جهان را به بازی گرفته اند و آنان را از درست اندیشیدن خلع سلاح ساخته اند. آنچه که از گفتار خردمندان و دانشمندان دریافت می شود نه تنها بهشت و جهنم و روز قیامت، بلکه خدائی هم وجود ندارد و بهترین خدا و بهشت و دوزخ همان خرد و درست اندیشیدن انسان ها است.
بزرگترین مشکل آزادیخواهی در خاورمیانه انحراف آن است. انحرافی که معمولا به سمت یک منجی دروغین کشیده می شود. مردم بجای آنکه به اتحاد و آبادی کشور بیاندیشند سالها و بلکه دهه ها را به « دعوای حیدری نعمتی» می گذرانند. بجای آنکه اندیشه و عمل شاه نقد شود ، شخصیت او را نقد می کنند. به ترور شخصیت و تخریب او می پردازند. بجای نقد مصدق و یا شاپور بختیار سعی در مدرک سازی برای اثبات خیانت ایشان هستند.
ملت ها بازیچه سوداگران دین مطالعات علمی نشان می دهد که بشر بیش از ۵۰۰ هزار سال است که بر روی زمین پیداشده است. ولی دکانداران دین تاریخ آن را به ۵-۶ هزار سال می رسانند. زیرا در آن دوران طولانی ، پیامبر و نشانه ای از کسی که به اصطلاح مردم را به سمت آفرینش و جهانی دیگر راهنمایی کند وجود نداشته است.
مردم ما همواره بدنبال یک رهبر نجات دهنده بوده اند و سعادت را آمدنی دانسته اند و نه ساختنی. امروزه می دانیم که همای سعادتی نخواهد آمد و سعادت را خود باید بسازیم. اما فرهنگ ایرانیان بر اساس « دیو چو بیرون رود فرشته در آید » است.
مردم اوکراین با همبستگی و اتحاد خود از زیر یوغ روسیه بیرون می آیند در حالی که کشور ما زیر سلطه آخوندهای جنایتکار در دام روسیه گرفتار شده است. اعتقاد به اسلام یکی از مشکلات مردم ایران است. اعتقاد به پیامبری که حکومت کرد و جنگید. اعتقاد به علی؛کسی که هزاران مخالف و دگر اندیش را از دم شمشیر گذرانید.
شکر خوردن حداد عادل آقای حداد عادل پادو درگاه ولایت، شکر افشانی فرمودند: "مردم از مغازه هایی که درسردر خود از واژه های بیگانه استفاده می کنند، خرید نکنند امام زمان ناراحت می شود"!. این آقا که با گستاخی و فرومایگی سخن می گوید تصور می کند ملت ایران یک مشت گاو و خرند وبه این یاوه گویی ها توجهی دارند
داستان کودکانه امام زمان را اگر به مرغ پخته بگویید، از دیس غذا بلند شده و قاه قاه می خندد. این داستان موهوم که برای تحمیق امت مسلمان سَر هَم شده، تنها آبشخور و دکان رزق و روزی برای روحانیونی است که زمانی نه چندان دور، برای یک کاسه آبگوشت، روزی چهل بار امام حسین را زنده کرده و بعد سر می بریدند.
چرا کسانی با حسرت ادعا دارندکه شاهنشاهی پایان یافته؟. زیرا آنچه پایان یافت مشروطه و اصلاحات آریامهری بود.گویی به قاجار یا صفویه بازگشته ایم. ژمانی که شاه عباس خود را "سگ درگاه علی " می نامید،فتحعلی شاه قبله عالم بود و دور و برش چاپلوسانی بودند که ایران را مرکز جهان و شاه را قدرت اول دنیا می نامیدند.
