شناخت دوست از دشمن هرملتی سوای ماایرانیان توانسته دوست و دشمن خود را به خوبی بشناسد. یهودیان از شنیدن نام هیتلر و حزب نازی احساس نفرت و بیزاری می کنند.نام پینوشه هم برای مردم شیلی تهوع آور و ناراحت کننده است. اما ما ایرانیان پس از ۱۴ سده نوکری و بردگی تازیان، بازهم به مرده پرستی آنان می پردازیم.
منشور گروه سبز، یک منشور اسلامی است که قانون اساسی رژیم کنونی را همچنان برپای نگه می دارد و از سکولاریسم در آن خبری نیست. سیاست گام به گام همواره موجب شکست ما شده، و ما را بر روی دایره بردگی و فرهنگ باختگی به دور خود چرخانده است.
جنایت کاران تازی با بی رحمی و وحشیگری سرپوشی بر روی تاریخ و فرهنگ ما گذاشتند، و تاریخ و فرهنگی ساختگی و بی محتوا، به حلق ما فرو کردند. تا جایی که نسل های بعدی، به این آموزه های چندش آور و مسخره خوی گرفتند، و از آن خود دانستند. ما روزشمار ایرانی را فراموش نموده، و به جای آن سالنامه عربی انتخاب کردیم.
خاتمی، موسوی، کروبی، عبدی، کدیور، سروش، گنجی، سروش،معصومه قمی، بنی صدر، شماری در گروه سبز و یا بست نشسته در غرب، تنها هدفشان بودن رژیم اسلامی با تغییر نفرات و سمت هاست. اینها جایی نرفتند و زیر پرچم بریتانیا آماده اند که آرایش و بزک رژیم را کمی تغییر داده، ۳۰ سال دیگر کلاه سر ملت گذارند.
حسن رذل الله تازی، تمدن بزرگ ایران و مادر فرهنگ جهان را به بازی گرفته ، بیابان گردان شیر شتر و ملخ خور را دارای تمدن و فرهنگ می داند. زهی بی شرمی، زهی گستاخی.
چرا بانوان کشورمان درد تازیانه های زن ستیزی اسلام را بر پیکر خود احساس نمی کنند، و بازهم در مجلس خردزدایی آخوند شرکت می کنند؟.چرا ما این چنین بی فرهنگ و بی بن و بوته شده ایم؟. چرا غیرت، و شرافت انسانی را از ما گرفته اند؟. پس آن بالندگی، و افتخارهای تاریخی کجا رفت؟. آیا یک جو غیرت در ما وجود دارد؟.
با یورش تازیان و دشمنی همیشگی آنان با مردم و کشورمان، برگزاری روز قدس یک خیانت بزرگ است.
پاسداران، و بسیجی ها که روبروی مردم ایستاده اند وبا رژیم دربسترمرگ همکاری می کنند، بزودی با خود رژیم زنده بگورخواهند شد.
